Okuyun la fenayız...

Yorum ve oy vermeyi unutmayınn🦋

~Sezen aksu:Gitme

─── ･ ｡ﾟ☆: *.🦋 .* :☆ﾟ. ───

O gece olanlardan sonra babamlar okula bile yollamıyordu. Sadece dershaneye gidiyordum o da babam o kadar para verdim diye minnet etmem için imalar yapıyordu. O bırakıyor o alıyordu telefonum da yoktu alıp kırmıştı. Yiğiti de görememiştim. Ahu desek babamın ondan haberi bile yoktu ona yazamıyordum dershanede birinden telefonunu isteyip yazmıştım. Babam onu öğrense beni gebertirdi. Sanal arkadaşlara asla sıcak bakmıyordu.Yiğite yazmaya cesaret edememiştim heryerdeydi resimlerimiz. Biz kötü bir şey yapmamıştık oysa.

Ahu bugün yiğit'in geleceğini söylemişti. Neden önceden gelmemişti? Başına bir şey gelmişti zaten onu biliyordum ama aması yoktu. Bencilliğin sırası değildi. Babam okuldan olduğunu zorla söyletmişti. Sınıfta beklemeye başladım gelmesi gerekiyordu şuanda. Gelmedi çıkış saatti geliyordu babam beklerdi kapıda bu neden gelmemişti. Ekmişti büyük ihtimalle. Lavaboya gittim genzim yanıyordu. ilk kalp çırpıntım onundu. Ama o bana gelmemişti. Olduğum yere çöküp ağlamaya başladım. Herkes derste olmalıydı rahattım. Ama buna rağmen ağzımı ellerimle kapattım. Kapının açılmasıyla hemen kalkıp sırtımı gelen kişiye çevirdim o sırada gözyaşlarımı silmeye çalışıyordum.

"Benim kardelen güzelim silme." yiğit gelmişti. Yiğitti o.

"Yiğit geldin." sımsıkı sarıldım. Onu deli gibi özlemiştim. Herşey çok hızlı gelişiyordu.

"Geldim tabiki ben ne zaman tutmadım sözümü bunun için ağladın ya kafanı kırmayıp napayım ben? Söyle hadi."

"Sarıl sımsıkı olmaz mı ihtiyacım var sana çok ihtiyacım var canım yanıyor." daha sıkı sarıldı ayaklarım tutmuyordu. Bunu bile hemen fark etmiş kucağına almıştı.

"Şşş sen niye kendini bu kadar çok yıpratıyorsun ki hiçbir şey olmayacak buna izin vermem. Hiçbir şey olmayacak biz biz olacağız herkese rağmen herşeye rağmen. Ben ve sen sabredeceğiz anlatmaya çalışacağız ailene babanla konuşurum." son dediği şey beni çok korkutmuştu. Hemen başımı boynundan çıkardım.

"Sakın yapma bunu yiğit lütfen sana vurur babamı biliyorum bizi asla kabullenmeyecek bir kere nefret etti mı ediyor. Sakın konuşma bekleyelim biraz hergün gel buraya özlüyorum." yaptığım itirafla utanıp ona daha çok sokuldum.

"Hmm bak sen kardelen güzelime utanırmışta." omzun bir tane geçirdim

"Yaa sussana iki dakika utanmadım." güldü bu dediğime bende gamzesini öptüm.

"Geleceğim hergün yanına geleceğim kardelen sende kendini sıkma ders çalış telefon getirdim sana bilmiyorum nasıl kullanırsın sadece acil zamanlarda kullan tamam mı? Gel dediğinde gelirim baban gelmiştir çıkış saatti." başımı hızlıca salladım indim kucağından. Ama bırakmadı uzun uzun öptü boynumu.

"Özür dilerim oluşan herşey için sus konuşma beni teselli etme vaktimiz yok buna zaten." başımı sallayıp hemen çıktım lavabodan. Eşyalarımı toplayıp verdiği telefonu sakladım. Yüzüme çeki düzen verdikten sonra indim aşağıya bir haftadır olduğu gibi babam arabada bekliyordu yüzüme bakmıyordu. Artık umrumda değildi o bile canımı yakmaktan asla çekinmemişti hani o bana acı vermezdi yanılmıştım.

"Sana teklif sunacağım birdaha ne o çocukla ne de o internetteki kızla konuşacaksın öyle affederim." telefonumu bile karıştırmıştı. Kırdı diye rahatlamıştım oysa demek ki yaptırmıştı.

"Benim özelime de bakmışsın kardelen kim ki sorayım ona değil mi baba karına uy o seni doldursun tabi." ahusuz bir hayat mı yiğitsiz korkunç geliyordu genzim gene yandı belli etmedim.

"Annen hiçbir şey demedi o fofoğraflar çok mu normaldi kardelen söylesene hadi." sinirleniyordum ama sakin kalmak zorundaydım.

"Baba ben yanlış hiçbir şey yapmadım sevdim sadece tamam mı bana gerçeekten değer veren birini sevdim o öpücükten önce biz sohbet ettik yiğit ağladı yiğitti yıllardır tanıyorum bir kere bile bana öyle dokunmadı. Sadece sevgi patlaması gibi bir şeydi seviyorum." babam arabayı durdurmuştu ve sinireniyordu artık kusura bakmasın umrumda değiildi bu sinir.

"O kızı nasıl açıklayacaksın çok merak ediyorum bizim bu konuda ne kadar katı olduğumuzu biliyorsun."

"Baba sanal sayılmaz ki o istanbulun bir ucunda sadece aynı şehirdeyiz."

"Sanal mı sanal kardelen artık uzatma dediklerimi yapacaksın yemin edeceksin söz vereceksin.Yoksa." hemen sözünü kestim.

"Yoksa ne ne baba tokat mı atarsın o zaman ki gibi ben yiğite aşığım. Bu değişmeyecek ahuya gelirsek o benim dostum beni düşünen değer veren biri var diye sevineceğine gelip engel oluyorsun." cevap vermedi ama bir hayliyle sinirlenmişti arabayı yine sürmeye başladı. Eve kadar ikimizden de ses çıkmadı gider gitmez zaten odama geçmiş uyumuştum. Kokusu hala burnumdaydı ona tutundum. Odunumsu kokusu burnumdan hiç gitmesin istedim umarım gitmezdi.

Anında uyuya kalmıştım galiba buna yiğit etkisi diyorduk. Aşıktım inkar edilecek hiçbir şey yoktu keremin yanında oluşan huzursuzluk yoktu aksine huzur vardı öyle bir huzur ki dokunmak isteyen bendim ben asla kereme ilk dokunan olmamıştım arada bundan yakınırdı. Aklıma gelenlerle kendime kızdım bir yıl boyunca yiğitte resmen işkence çektirmiştim canını yakmıştım ama o bana mısın dememişti aksine beni daha çok sarıp sarmalamıştı beni anlamıştı.

Ahu napacaktım o benim gerçekten tek dostumdu onunla konuşmamazlık nasıl yapardım onunda hayatı düzgün değildi bana ihtiyacı vardı hemde çok vardı. Haftasonuydu babam evdeydi annemde o yüzden odamdan çıkmayacaktım kalırdım odamda suskun suskun.

"Kardelen kahvaltıya gel." gelmeyecektim cevap vermedim. Babam odama girdi.

"Kızım." babamın sesi bu sefer ılımlıydı hemde baya oturdu yatakta yanıma ellerimi tuttu beni ikna etmeye çalışacaktı.

"O kızla veda et tamam ama birdaha konuşma tamam mı? O çocukla veda etmene gerek yok bile anlaştık mı al telefonunu yap dediğimi. Yoksa okutman seni yaparım bunu." itiraz edemezdim. Şimdilik. Babam odadan çıkar çıkmaz telefonu elime aldım. Ahu hiç yazmamıştı o hesabıma. Onunla tanıştığımız hesabıma giriş yaptım. Bir sürü şey yazmıştı ailevi sorunlarını beni güldürmek için bir şeyler. Yiğitle konuşup olanları bildiğini hepsini okudum. Ama yazdığım mesaj benim bile ağrıma gitmişti.

Siz:Ahu özür dilerim birdaha konuşamayacağız sanırım bilmiyorum babam son kez konuş dedi. Özür dilerim ahu benim yüzümden gerçekten özür dilerim son konuşmamız bu galiba.

Anında görmüştü babam okutmam dedi diyemedim.

Kış güneşim:Ceylanım önemli değil zorundasın zaten. Seni çok seviyorum bunu unutma tamam mı? Bak bunu unutursan o zaman üzülcem kimse senin gibi bana dost olmayacak onu da bil. Kimse anlamayavak beni. Kendine iyi bak yazmam daha girme bu hesaba da.

Siz:Bende seni çok seviyorum kış güneşimsin sen minnağımsın unutur muyum hiç? Sende unutma.

Kış güneşim:Ağlama da o zaman çok kızarım.

Bana diyordu ama deli gibi ağlayacağını biliyordum.

Babamın sesiyle son mesajımı da yazdım.

Siz:Sende ağlama o zaman ahu bak ağlama gitmem lazım özür dilerim seni gerçekten çok çok seviyorum. Egemen ile sevgili olmaya odaklan mutlu ol.

Zor durumda olduğumu anlamıştı. Cevap vermedi öpücük attı. Hep inattan atmazdım ama bu sefer bende ona öpücük attım.

Buna ağladığına emindim. Tarihe baktığımda gördüğüm şeyle ağlamaya başladım bugün ahu'nun doğum günüydü ben onu doğum gününde terk etmiş gibi bir şey olmuştu. Bunun telafisi yoktu. Yazmaya yüzüm olmazdı artık istesem de. Yiğitle oraya gidebilirdik ama şimdilik uslu kız moduna girecektim gerisi gelirdi.

Siz:Dershaneye gel konuşmamız lazım denemem var engeliyorum şimdilik oraya gidince açarım engeli söylerim nerde olduğumu.

Yiğitte tamamdı. Artık hayatıma bu kadar çok müdahele etmelerine izin vermeyecektim.

Sofraya oturup hiçbir şey demeden yemek yemeye başladım. Sessizliği bölen babamdı.

"Bugün dışarı çıkalım gezelim denemeye gitmene gerek yok." napacaktım şimdi? İtiraz edersem yanlış anlardı sakince bahaneler üreterek itiraz etmeliydim.

"Baba az kaldı sınava hocalar çok sıkı gitmeyince azar işitiyorum. Giderim denemeden sonra gideriz olmaz mı?" anında annem soktu lafını.

"Sanki netleri çok yükseliyormuş gibi konuşuyor anladık ama niye yükselmiyor birde baban derdi kızın üstüne gidiyorsun işte ilahi adalet." cevap vermedim. Babamda bir şey demedi zaten.

"Tamam alırım seni öyle gideriz gezmeye." başımı hızlıca salladım. Birkaç şey yedikten sonra odama geçip hazırlandım.

Babamda azda olsa yunuşamıştı öyle davranıyordu.

"Yaptın mı dediklerimi?" genzimdeki yanma yine oldu. Ahu'dan nasıl özür diyecektim? Zaten kimse onun doğum gününü kutlamazdı unuturlardı. Bende dahil akşam değil sabahında kutlardım. Bu sene akşam kutlayacağım diye söz vermiştim. Ama olmadı. Sözümü tutmamıştım. İyiki doğdun bile diyememiştim.

"Yaptım artık sorma kızın doğum günü bugün yaptığıma bak. Kötü değil ki konuş istersen niye bu kadar katısınız bu konuda ya niye?"

"Kardelen kavga etmeyeceğim. Yaptın aferin şimdi denemeni ol gel. " kavga çıkarmamak için hızlıca indim arabadan. Denemeye az kalmıştı. Denemeyi alıp boş bir sınıfa girdim hemen yiğit'in engelini kaldırdım.

Siz:Sayısal 3'teyim gel. Üçüncü katta.

Anında görmüştü geliyor olmalıydı içimdeki yara yine kanadı. Nasıl bir çıkmazdaydım böyle niye bu kadar karşıydılar? Görüntü bir anne baba için evet iyi değildi onu anlıyordum. Ama onlar resmen bana hapis hayattı yaşatıp el kaldırmışlardı. Dostumdan ayırmışlardı.

"Kardelen güzelim." yiğit'in sesiyle hemen ayağa kalktım koşarak sarıldım ona sımsıkı.

"Y-yiğit dayanamıyorum." bir anda gözyaşlrım sel misali akmaya başladı o ise ona yaptığım gibi sımsıkı sarıldı bana. Göğsüne çekti soluklandım göğsünde.

"Burdayım hep olacağım ağla güzelim ağla tutma içinde sakın." tutmadım daha çok ağladım hıçkıra hıçkıra kalbim acıyordu. Olana olacak olana.

"Seni göremeyecek miyim? Babam onunla da konuşmayacaksın diyor bugün ahu'nun doğum günü kutlamadım bile."

"Bunları düşündüm ben. Egemen zaten kutlayacaktı arayacaklar bizi görüntülü onu mutlu edecek yalnız olmayacak gel arayalım silelim gözyaşlarını bakalım." ona hayranlıkla bakıyordum nasıl bu kadar düşünceli olabiliyordu. Nasıl bu kadar mükemmel? (tamam burda ben araya girdim ama yiğit kurban olduğum ne mükemmel herifsin be)

"Teşekkür ederim yiğit herşey için çok teşekkür ederim. İyiki varsın iyiki." dudağına öpücük Kondurup göğsüne yine sindim.

"Bak sen utanırmışta seni alır yerim lan." dediği şeyle gülmüştüm. O da sımsıkı sarılmış başımın üstünden öpmüştü.

"Pasta aldım öyle kutla." gerçekten bu kadar ince düşünceli olması beni bile şaşırtıyordu nasıl bu kadar iyi olabilirdi?

"T-teşekkür ederim çok teşekkür ederim bende açtığım yarayı nasıl kapatıeım derdine düşmüştüm." yanağımdan makas alıp pastayı hazırlamaya başladı bende onun telefonundan Egemeni aradım. Hemen yanıt vermişti.

"Ooo yengem gelmiş. Hoşgelmiş senin bu inatçı evden çıkmıyor napıcam?" of ahu of

"Kardelen telefonda de hemen iner." göz devirdi hemen.

"Seni benden çok mu seviyor demek lan bu? Böyle ihanet görülmedi kumasın resmen kuma." güldüm bu haline.

"Hadisene kızın babası gelmeden." hemen dediklerimi yaptı. Ahu anında cama çıkmıştı güldüm bu haline.

"CEYLANIM." Attığı çığlığı ben bile duymuştum egemende sitem etmişti.

"Hızlı in vakit yok." bir anda ışınlanmıştı resmen koşa koşa inmişti.

"Ver telefonu Allah'ın cezası ceylan gözlüm iyi misin? Ağlamışsın salak mısın? Ne ağlıyorsun olabilir şeyler bunlar üniversitede karışmazlar bize ya birdaha ağlarsan affetmem. " bunu bana derken onun gözleri şişmişti bile içleri kan kırmızısıydı.

"Bunu sen mi diyorsun şapşal deli gibi ağlamışsın."

"Yoooo ben diziye ağladım filme izleyelim demiştin ya onu izliyordum kocam ölecek galiba fenayım." göz devirdim.

"Yalan söyleme Allah çarpacak. Ağlamak için saçma sapan şeyler izliyorsun insanların acılarını dinliyorsun en büyük acılar sende olmasına rağmen." gözünden bir yaş düştü. Benimde gözlerim dolmuştu

"Neyse baban yok dimi yakalanma da yeter bana niye indirdiniz beni?" gerçekten unuttuğumuzu sanıyordu emindi hatta alışkınım demişti zamanında alışmayacaksın demiştim.

"Bugünn büyük günnn." yiğite telefonu verip pastanın mumlarını yaktım. Egemendr hemen ayak uydurup ondaki pastayı çıkardı.

"İyiki doğdun miniğim iyiki varsın deli kız unutmadık unutur muyuz? Benim yerime egemene sarıl o bize böyle bir plan yaptı yiğiyle beraber."

"T-teşekkür ederim iyiki varsınız hepiniz iyiki varsın ceylanım. Sende iyiki varsın ege." sımsıkı sarılmışlardı güldüm bu hallerine. Bende yiğit'in göğsüne sinmiştim. Ben hayatımda sadece bu üç kişi olmasından razıydım. Gerisine gerek bile yoktu.

─── ･ ｡ﾟ☆: *.🦋.* :☆ﾟ. ───

Ben bir fena oldum gidiyorum🙋🏻‍♀️

Neyse birkaç şey ekleyip gideyim bariii