Selam psikopatlarr ben geldimm. Keyifli okumalarrr

═════════•°•⚠️•°•═════════

Beklenen gün gelmişti artık avımla karşılaşma ve onu elimde oynatma vaktiydi biraz sabırsızdım birkaç bilgi edinebilmiştim sadece hakkında ailesiz, güya kendi adaletinin peşindeydi sikerler adaletini o kadar masum kişinin canı nolcaktı? Böyle düşüne düşüne herke öldürebileceklerini düşünüyorlardı. Öyle bir dünya yoktu bunu Araf'ta öğrenecekti. Onu şuan o dövüşte öldürmemek için elimden geleni yapmak zorundaydım.

Ve varmıştım illegal dövüşlerin yapıldığı bir yerde dövüşçüydü aynı zamanda ve bu gece benimle dövüşecekti ilk yenilgisi olacaktım.

Kapıdaki levhaya baktım kafes buranın ona ait olduğuna o kadar emindim ki ama maalesef elimde bir kanıt yoktu hiçbir şekilde bunun kanıtlayamamıştım.

Etrafta korkunun kokusu vardı, kanın ve acımasızlığım.

Hızlıca girdim ve beni yönlendirdikleri soyunma odasına son hızla yol aldım. Bir kapının önünden geçtim onun odası. Kan kırmızısı renkli kapı. Küçük bir tabela ile adı yazılıydı.

Araf yılmaz...

Avım diye geçirdim içimden onu yenerek ona yenilgiyi öğretecek kişiydim.

Hızlıca üstümü değiştirip pistte gittim.

Artık tamamı ile hazırdım avımı bekleme vaktiydi. Sonra onu gördüm oturmuş ellerini sarıyordu bozguna uğramıştım biraz çünkü fazla yakışıklıydı ve yüzünde beni bozguna uğratacak başka bir ifade vardı. Ama umrumda olmamalıydı kendime gelmem gerekiyordu.

Hızlıca yanına gittim ve karşısında dikildim.

"Selam rakibim."

Serttim, soğuktum. Olması gerektiği gibi.

Gözleri önce gözlerimi değidi sonra yavaşça aşağıdan yukarıya beni süzmeye başladı yüzünde ukala bir sırıtış belirdi.

"Sana demediler mi? Ben kadınlarla dövüşmem."

Ah unutur muyum? beyfendiyi ikna etmek vardı prensipleri varmış kadınlarla dövüşemezmiş.

"Umrumda mı sanıyorsun? Benimle dönüşeceksin. Araf yılmaz." ona meydan okumam hoşuna gitmiş gibiydi işini bitirmişti ve beni pür dikkat dinliyordu.

"Neden sen kimsin?" sesindeki alay beni sinir etmeye yetmişti. Ben kim miydim? Ecelin demek vardı da işte.

"Ben kimim düşünelim yenileceğin kişi? Yeterli bir cevap mı?"

Kocaman bir kahkaha attı o bembeyaz dişlerini göstere göstere o kadar çok güldü ki bir tane geçirmek istedim.

Ama şuanlık kendimi tutmalıydım.

"Kahkaha atacağına seni piste alalım araf bey." kafesi gösterdim. Siklemedi.

"Kadınlarla dövüşmem dedim son sözüm." ben asena isem benimle dövüşeceksin araf ve ben senin ilgini çekeceğim.

"Dövüşeceksin. Noldu korkuyor mu yoksa araf yılmaz?"

"Offf çık git başımdan son sözüm hayır."

O bunu istemişti oturdu yerden onu sertçe arkaya itip üstüne çıktım ve vurmaya başladım. Yumruk atmama izin vermişti bu belliydi. Bende inadına ikinci yumruğu atacakken bileğimi kavrayıp engel oldu diğer hareketlerime de.

"Allahım sonunda düzgün dövüşen birisi. " mutlulukla söylemiştim bunu. Hoşuna gitmişe benzemiyordu bu sefer. Ama alayla karşılık verdi.

"Sen dövüş görmemişsin fıstık."Debelenmeye başladım. Benim hareketlerimi kısıtlamıştı aptal.

"Görelim mi? Artık dövüşecek misin? "

"Görelim bakalım."

Sonra çevik bir hareketle yerden kalkıp beni de indirdi ve dümdüz gözlerle ve ifadeyle bana meydan okudu bana hava hoştu ilk hamleyi yapmasını istediğim kişilerden değildim ilk hamleyi ben yapardım ilk hamle kime göre zayıflık kimine göre güçtü benim için ise bir kozdan farksızdı.

Ve anında o kozu kullandım ve ona saldırdım tekme atmıştım ama ayağımı çevikçe yakalayıp kendine çekti sonra elli ayak bileğime gitti siktir gerçekten iyiydi onu hafife almamak lazımdı. Tam bileğimi çevirip kıracakken anında geri çekildim.

"Sonunda düzgün oynayan birisi." ve göz kırpttım.

"Yazık seni eğlendirememişler." haklıydı valla.

"Bana benimle dövüşmekten korkan biri mi söylüyor? He noldu korkak?" ona doğru bir tekme savurarak alayla söylemiştim ama o yine ve yine o ürkütücü kahkahadan atmıştı.

"Kızım sen kendini bir şey sanıyorsun ama neyse ben sana öğreteyim. "

Ve sonunda beklediğim gerçekleşmişti ve saldırıya başlamıştı.

Yumruklarından kaçıyor onunla kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyordum.

Benden saldırı beklemiyordu çünkü şuan kendimi korumam gerekiyordu belliydi bu ama benim işim insanları bozguna uğratmak.

Aniden karnına sertçe yumruğumu geçirip tekme attım artık yerdeydi. Hızlıca üstüne çıkıp yumruklarımı yüzüne geçirmeye başladım. Artık engel olmuyordu.

"Güzelll sevdim seni ama ben kaybetmem. "

Aniden beni döndürdü ve artık üstümde o vardı sorun o değildi sorun kendisini bastırmasıydı.

"Kaybettin sen çoktan neden kabul etmiyorsun?" öyleydi ama kibirli herifin tekiydi.

"Kaybetmedim çünkü." piçe bak sen. Onu yere serdiğim an kaybetmişti.

"Pekiii kendini bastırma lan." tahrik olmuyordum yalnız ben böyle.

"Yumruğun cezası olsun."

Sonra kanımı donduran bir şey yaptı anında öfke bütün damarlarıma aktı. Dilini boynumda hissettim.

"Napıyosun lan sen uzak dur benden."O kadar yakındı ki Allah kahretsin.

"Boynun çizilmiş kan vardı emdim ve tattığım en tatlı kan olabilir."

Hay senin göz kırpışını simsiyah gözleri vardı bana göre karanlıktı o ve ben karanlığı yok edecektim. O kadar siyah değillerdi aslında öfkeden şuan gözlerini bile seçemiyordum baldı.

"Pekii kaşındın. "

Tırnaklarımı sertçe boynuna geçirdim. Ağzından erkeksi bir hırlama döküldü.

"Ihh o eli çek." daha çok geçirdim tırnaklarımı.

"Asla bunu sen istedin."

Daha çok batırmaya ve kanatmaya başladım aniden dilimi de kanattığım yerlerde sürtmeye başladığımda kendinden geçmişti.

Elimi çekmeye çalıştı ama tabiki beceremedi o kadar çok batırıyordum ki.

Ufak bir inleme döküldü ağzından benimde çünkü kendini o kadar çok bastırdı ki elimde değildi.

Hamlemi yaptım ve bacak arasına sertçe tekme atıp kalktım kazanmıştım onun taktiğini ona uygulayarak.

"Kaybettin araf yılmaz." artık tamamen ilgisini kazanmıştım bu bir zaferdi.

═════════•°•⚠️•°•═════════

Asena:1 Araf:0

SMSMMSSNMSNDBDMSMSNDNSÖ