32. Bölüm

Gözümü açtığımda hastane odasındaydım. Hemen dik konuma geldim.

"Abi"

Dedim abim uyuyordu. Poyraz abide uyuyordu. Ve ikisininde yüzünde yaralar vardı. Abimin dudağında Poyraz abinin burnunda. Kavga mı etmişlerdi iyide neden? neden kavga etmişlerdi? Yastığı dikleştirdim ve sırtımı yastıga dayadım. Onlara gülümseyerek bakıyordum. Yavaş şekilde içeriye Bulut ve Burak girdi. Burak benim uyanık olduğumu görünce

"Rü..."

"Şşş. Uyuyorlar"

Dedim sessizce ikisine bir Poyraz abiye birde Tugay abime baktılar. İkisininde ayrı yerde uyuduklarını gördüler. Bulut bana döndü ve dediki;

"İyi misin"

Dedi bende kafamı evet anlamında salladım. Burak geldi yanıma abime değmeden geldi ve anlımdan öptü. Bulut buna sinirlenmişti sanırım geldi ve oda benim anlımdan öptü. Burak bu sefer yanağından öpünce Bulut'la yanağımdan öptü. Ben ikisine şaşkın bir şekilde bakarken Burak bir anda bağırınca yerimden sıçradım. Buna abin ve Poyraz abi de dahildi.

"Ne taklidimi yapıyon lan."

"Sana Rüya'yı öpmene izin veren kim?"

Abim bana sert bir bakış attı ve dediki;

​​"Nerenden öptü?"

"Ya abi anlımdan öptü sadece ya ben daha yeni geldim hemen kavga etmeye başladınız. Ben daha hastanedeyim ya canım acıyo."

Timsah göz yaşları ve yalanlar. Allah'ım sen affet. Abim ayğa kalktı ve bana sarıldı sonrada yanıma oturdu.

"Özür dilerim abicim."

Poyraz abiye baktım. Abime öldürücek gibi bakıyordu.

"Abi söz kavga mı ettiniz."

"Yok abicim olurmu öyle şey biz sadece biraz şakalaştık öyle diğilmi abisi"

"Öyle abicim öyle"

"Abi ben çocuk değilim anlıyorum. Basbaya kavga etmişsiniz."

"Yok dedim ya abicim hem sen iyi değilsin doktor çağırsın Burak."

"Tugay niye ben tam Ateş abi.."

"Ateş nerde?"

Hıı eyvah ağzımdan kaçtı. Abim ve Poyraz abi bana ikiside öldürücek gibi bakıyordu. Ne var ya ağzımdan kaçtı.

​​​​​​Kafamı kaldırınca Burak sırıtıyordu. Bulut'la Burak'ın ağzının tam ortasına vurucak gibi bakıyordu.

"Yani merak ettiğimden. Oda bende büyük nede olsa de..."

"O zaman abi diyeceksin."

Ayy bu nedir ya birdi iki oldular. Burak hemen söze atladı.

"Tamam hemen çağırıyorum. Yen... Yani Rüya."

Ben sanırım Ateş'ten hoşlanıyorum. Bilmiyorum onun adının geçtiği her zaman sanki içimde kelebekler uçuşuyor. Kalbim hızlanıyordu. Kapı açıldı. Ben kapıya bakarken aynı zamanda da nefesimi tutmuştum. İçeriye o girdi. Aynı kalbime girdiği gibi...

​​​​​​"Geçmiş olsun."

"Teşekkür ederim."

Ben öyle söyleyince tam gözümün içine baktı daha sonra sol gözümdeki beze baktı. Aynı zamanda bende elimi o beze götürünce abim elimi tuttu.

"Sen her türlü çok güzelsin meleğim."

"Abine katılıyorum. Sen her türlü çok güzelsin."

"Aynı şekilde bende katılıyorum. Hala çok güzelsin."

Bunu Ateş söylemişti. Sadece onun gözüne bakmaya başladım. Bana göz kırptı. Hemen abime döndüm Allah'ım bana göz kırptı. Sana geliyorum yağrapbim. Sonra içeriye Burak ve doktor girdi. Doktor bana bakarak gülümsedi.

"Daha iyi misiniz Rüya hanım."

"Evet teşekkür ederim."

"O zaman çıkış işlemlerinizi yapabilirsiniz geçmiş olsun.

"Sağ olun."

Dedi abimler aynı anda eyvah şimdi yandım. İkiside ben onun abisi benim diye kavga ediceklerdi.

​​​​​​