@sondunya
|
35. Bölüm Acaba benden korkmuş muydu? Bu imkandız hemen bende yataktan kalktım ve kapıya doğru hızla yürümeye başladım. Kapıyı açınca dış kapının sesi geldi. Bende bu sefer koşmaya başladım. Bu adam bana trip mi atıyordu. Koşarak gittim ve karşı evin kapısını çaldım. Kapıyı Burak açtı. "Ateş.." "Sizin evde." "Az önce evden çıktı. Ve bir anda kayboldu." "İmkansız." Dedi arkamda bir yere bakarak. Hemen arkama döndüm. Ateş kapıyı daha yeni açmıştı ve dışarıya bakıyordu. "Ama bu nasıl olur? Az önce biri evden çıktı. Kapının sesini duydum." "Hayal görmüşsündür Rüya." "Bu imkansız. Kapının açılıp kapanma sesini duydum. Yalan söylemiyorum. Yemin ederim." "Rüya senin Ateş'in mi var?" "Rüya" Ateş bana seslenmişti. Hemen arkama döndüm. "İyi misin sen." "Sen evden çıkmadıysan evden çıkan kimdi o zaman." "Rüya evden senden başka kimse çıkmadı. Abini arıyorum. Hemen gelsin. " Ama ben duymuştum. Elimi anlıma koydum. Ama ateşimde yoktu. Ne oluyor bana? Kafamı çevirince bizim evin kapısı tekrar kapandı. "Rüya iyi misin? Yüzün bembeyaz oldu." Yüzüm ne halde bilmiyorum ama bu işin içinde bir şey vardı. Ya birisi beni korkutuyordu ya da delirmeye başladım. Koşarak bizim evin önüne geldim. Kapıyı itince açılmıştı. Ateş kapıya kaşları çatık bir şekilde bakıyordu. O da biliyordu. Kapıyı kapatmıştı. Ama bu nasıl olur. Bu kapı nasıl açılmıştı. İçeriye girdim. Bayılıcaktım. Acayip heyecanlanmıştım. Salona gelince etrafın dağınık olduğunu gördüm. Ama burası topluydu. Ve iki dakikada dağılması imkansızdı. Ateş'e dönünce Ateş'in de şaşırmış olduğunu gördüm. Burak hemen sırıtmaya başladı "Abi siz ne yaptınız böyle. Artık yengemsin yani Rüya." "Saçmalama Burak. Ben çıkmadan önce burası topluydu." "Ya abi yalan söyle...." Burak bunu söylerken yerde bir kağıt bulmuştu. Ama bu kağıdın üzerinde arapça bir şeyler yazıyordu. Bu neydi böyle birisi beni korkutmaya mı çalışıyordu. Burak bana bakınca bende onun elindeki kağıda bakıyordum. "Birisi çok kötü bir şey yapmış." Ben Ateş'e dönünce Ateş bana bakıyordu. "A-A-Ateş n-n-neler oluyor." "Abi bu bir büyü. Siz gidin bir hocaya felan konuşun okutun kendinizi. Ben Tugay abiyi ararım." "Burak kes sesini gebertirim seni hemen bunu yapan kişiyi bul ve yanıma gerir. Rüya evden çıkalım." Büyülenmiş gibi bir şeye odaklanmıştım. Kafamı ne çevirebiliyor ne de konişabiliyordum. Ateş'in sesini bir kez daha duydum. "Rüya" "Oha kız gitti. Komşular aldılar götürdüler yengemi." "Burak kes sesini." BIrak susmuştu ben yürümeye başlayınca bir ses duydum. 'Rüya' diyordu. Bu ses mutfaktan geliyordu. Oraya doğru gitmeye başlayınca. Ateş kolumdan tuttu . "Nereye gidiyorsun?" "Biri bana sesleniyor, Ateş." "Aha vallahi gitti." "Burak sus dedim. Rüya kimse sana seslenmiyor. Kendine gel güzelim." Ateş kolumdan tuttuğu gibi beni o evden çıkardı. Ben kendime geldiğimde bir anda elim ayağım boşalmış gibi hissettim. Yere düşücekken Ateş benim belimden tuttu. Ve gözlerim kapandı.....
|
0% |