42. Bölüm

"Normal kardeşim normal"

Ardamı dönünce beklediklerini gördüm.

"Ee hadi gidelim."

"Tamam geliyoruz."

Ateş 'in böyle demesiyle önüme geçmesi bir olmuştu. Ben de onun önüne geçtim tekrardan. Sonra yanıma geldi ve belimden tuttu. Ben ona dönünce bana baktığını fark ettim. Yanıma Bulut geldi. Kolumdan tuttuğu gibi beni sürükleyerek pamuk şeker, kağıt helva, elma şekeri,lolipop ne kadar abur cubur varsa hepsini almışlardı. Benim elimde şu anda kağıt helva vardı. Yan yan zıplayarak heyecanla konuşuyordum. Ben konuşurken arada Ateş'e bakıyordum. Her baktığımda ise ban bakarak gülümsediğini görüyordum. İlk olarak salıncağa binicektik.

"Ayy çok heyecanlı.'

"Çok mu heyecanlandın."

Dedi Ateş bende Ateş'in elinden tuttum ve elini kalbimin üzerine koydum.

​​​​​​"Sence"

Dedim. Ateş sadece gözlerime odaklanmış bir şekilde bakıyordu. Sonra telefonu çaldı. Gözlerini benden çekince bende elini bıraktım. Elini çekti ve cebine koydu. Telefonu çıkarınca Burak'ın aradığını gördüm.

"Buna bakmam gerekiyor. Kusura bakmayın çocuklar.

DAha sonra ise kulağıma doğru eğildi. O müthiş kokusu burnuma doldu.

"Sen benimsin bunlardan uzak dur."

Dedi. Ben sanırım bayılıcam. Niye böyle hissediyorum. Bilmiyorum ama cevap veresim geldi.

"Tamam"

Bana bakarak gülümsedi. Anlımdan öptü. Arkasına dönüp telefonu açtı ve konuşmaya başlamıştı. Bizde salıncağa binmiştik. Ben çok eğleniyordum saçımda uçuyordu ve bu benim hoşuma gidiyordu. Salıncağa binmemizin süresi dolunca indik l. Ben hızlıca Ateş'in yanına gittim. Elini tuttum. Ben şu anda saçmalıyordum biliyorum ama kendimi tutamıyordum. Ateş bana şaşkın şaşkın bakmaya devam ederken hava kararmıştı.

"Hadi Dönme dolaba binip eve gidelim."

Dedim. Ateş kendine gelmişti ve elimize bakıyordu kafasını tamam anlamında salladı ve dönme dolaba doğru gitmeye başladık ikişerli olarak binicektik. Ben Ateş ile binicem, Emre, Emir ile binecek. Bulut ise Altuğ ile binicekti. Biz dönme dolaba bindik. Ben pamuk şeker yiyordum. Ateş bana gülümseyerek bakıyordu. Yukarıya çıkınca birden bir şey oldu. Dönme dolap durmuştu. Ben Ateş'e korku dolu gözlerle bakıyordum. Yanıma gelip oturdu.

"Korkma birazdan çalışır."

Dedi. Benim kafamı göğsüne dayadı.

"Korkma. Ben yanındayım ben yanımdayken korkma olurmu."

"Tamam ama ben korkmuyorum. Çünkü sen yanımdasın."

Ateş' e bakıyordum. Ateş bana doğru yaklaşıyordu. Bende sadece ona bakıyordum. Sonra bir gülme sesi gelince kafamı sağa doğru çevirdim. Burak bize bakmış gülüyordu. İyi ama ne zaman çalışmaya başladı. Bu alet hiç farkında değildim. Hemen ayağa kalktım ve dönme dolabın kapısını açıp indim Ateş'te arkamdan geliyordu.

​​