44. Bölüm

Ateş bir kaç dakika sonra arabayı bir anda durdurunca ona döndüm.

"Ateş ne oldu?"

Ateş arabanın kapısını açtı ve arabadan indi. Bende hemen arkasından indim.

Ateş arabanın kaputuna yaslanmıştı. Ben yanına gidince konuşmaya başladı.

"Ben bunu sana daha önce söylemeliydim. Söyleyemedim. Sebebini bilmiyorum Rüya ama bir türlü ağzımdan bu kelimeler çıkmadı."

Ne dediğini anlamıyordum. Bana doğru dönünce suratına baktım. Konuşmaya elini cebinden çıkardığı şeyle devam etti. B-b-bu bir yüzüktü.

"Rüya ben seni seviyorum. Benimle evlenir misin?"

Şaşırmıştım. Yolun ortasına durmuştuk ve Ateş bana evlenme teklifi mı ediyordu. Ateş benim suratımı görünce endişelensede ben onun sevineceği cevabı vermiştim.

"Evet"

Tabiki herkez gibi ben bağırmamıştım sakin ve sessiz. Ağlamadımda gayet mutluydum. Ateş ayağa kalktı ve bana yüzüğü uzattı. Aldım ve parmağıma taktım. Daha sonra Ateş'e döndüm ve konuşmaya başladım.

"Hadi eve gidelim. Abim bana bir şey söyleyecekti."

"Tamam şimdi gidebiliriz."

Arabaya bindik ve kısa sürede evin önüne gelmiştik. Hemen hızlıca arabadan indik ve kapıya doğru yürümeye başladık. Kapının önüne gelince kapıyı çalmaya fırsat olmadan kapı açıldı. Kapıyı bize Eylül açmıştı. Eylül'ün bizim evde ne gibi bir işi olabilirdi ki.

"Eylül senin ne işin var burda?"

"Beni gördüğüne pek sevinmedin herhalde Rüya?"

"Yok bir az şaşırdım sadece."

"Bunu duyunca daha çok şaşırıcaksın o zaman."

"Anlamadım neyi duyduğumda çok şaşırıcam."

Abim içeriden geldi. Eylül'ün elinden tuttu. Aaa ne oluyor be. Yoksa ayy bunlar sevgili mi oldu.

"Rüya abicim biz Eylül ile evlenmeye karar verdik."

"Ne güzel. Bu yüzden mi bizi çağırdınız."

"Rüya abicim neyin var senin. Sen hiç böyle bir tepki vermezsin."

"Abi bunu daha sonra konuşsak benimde sana bir şey söylemem gerkiyor. Ama kızmak yok."

"Tamam söyle kızmam."

"Ee abi..."

Elimi havaya kaldırdım. Abim yüzüğe baktı. Sonra gözümün içine baktı.

"Kim?"

"Abi.."

"İşim Rüya."

"Ateş"

Abim Ateş 'e doğru yaklaştı. Elini havaya kaldırdı ve Ateş'te elini havaya kaldırınca ben tam ikisinin arasına girecektim ki ikiside ellerini ortada birleştirdi. İlk konuşan abim olmuştu.

"İyi halt yedin kayınço bu kız başının etini yiyecek haberin olsun."

"Öyle diyorsan almiyacam."

Abimin Ateş 'in elini sıktığını fark ettim. Ateş konuşmaya başlayınca elini sıkmayı bıraktı.

"Şaka lan şaka. Ben onu hiç bırakırmıyım."