9. Bölüm

Gözlerim abimi ararken bir şey fark ettim. Bugün olan toplantıda bizim karşı komşularımız vardı. Bende çok incelemeden abimin yanına gittim.

"Rüya abicim niye geldin güzelim "

Dedi dişlerini sıkarak. Abim ayakta birşeyler anlatığı için abime eğil işareti yaparak eğilmesini söylemiştim. Abim eğilince kullağına sıkıldığını söyledim. Oda benim kullandığıma;

"Tamam sen en başta gördüğün koltuk varya git orda otur. Ama ses duymak istemiyorum."

Dedi. Bende tamam anlamında kafamı salladım ve abimin dediği yere oturdum. Abim bana baktı sonra anlatmaya devam etti. Ama biri bacağıma ayağıyla vurunca o kişiye döndüm. Adam bana yaklaş işareti yapıyordu. Bunu fark edince kaşlarımı çattım. Tam eğiliceğim sırada telefonum çaldı. telefonumu elime aldım baktığımda Merve arıyordu.

Abime baktığımda bana sinirli bir şekilde bakıyordu. Ben abime kaş göz işareti yaptım ve ayağa kalktım. Toplantı odasından çıkınca telefonu açtım.

"Efendim kuzen"

"Rüya hani Eylül sizin evdeydi."

"Bizim evde misafir odasında uyuyor."

"Kızım sen kafanı bir yere mi vurdun. Yoksa benimle dalga mı geçiyorsun. Eve geldim. Bütün odaları gezdim kimse yok."

"Ne demek yok."

" Kız yoksa kaçmasın?"

İyide kaçması imkansız. Bütün kapıları kitlediğime yemin edebilirdim. Hem evde Rukiye ablada vardı. Nasıl kaça bilir.

"Merve,Rukiye abla ordamı peki."

"Yok. Evde kimse yok ki."

"Hayır hayır hayır "

Telefonu kapattım ve toplantı salonuna yine daldım. Abim bana baktı. Hemen abimele tek konuşmam lazım.

"Rüya bir şey mi oldu? abicim"

"Konuşmamız lazım "

"Abicim sonra konuşalım olurmu toplantı birazdan biticek zaten."

"Abi hemen konuşucaz diyorum. Çok önemli."

"Rüya abicim biraz bekle."

Dedi dişleri arasında ama ben bir anda bağırınca abim şaşırmıştı

"NE SONRA NE. EYLÜL YOK KAÇMIŞ MI KAÇIRILMIŞ MI BİLMİYORUM AMA YOK İŞTE ALLAH'IN CEZASI."

Ayağımı bir anda kapıya vurunca cam olduğu için cam tuzla buz oldu. Abim hemen yanıma geldi. Ve benim kolumu tuttu.

"Tamam gel hemen eve gidelim. Sakin ol."

Dedi bende kafamı tamam anlamında salladım içeriye vakınca adamların şaşkın bir şekilde bana baktıklarını gördüm. Hemen arkamı döndüm ve koşmaya vaşladım. Abim arkamda bana sesleniyordu ama duymuyordum. Sadece koşuyordum. Ne sonunda bahçeye çıktım. Abim arkamda gelince arabada gelmişti. Hemen bindim ve abimi bekledim abimde bindi ve beni kendine çekip dakinleştirmeye başladı. Benim sinir hastası olduğumu biliyordu ve ilaç kullandığımıda. Bu hastalık annem ve babam öldükten sonra bir anda ortaya çıktı. Ve zaman geçtikçe abimden başka kimse beni sakinleştiremezdi. Ve ben şu anda sakin bir şekilde abime bakıyordum. Abim anlımdan öptü ve bana daha iyi olup olmadığımı sordu bende ona yine iyiyim dedim.

.....

En sonunda şöför arabayı durdurunca arabadan indim ve eve soğru yürüdüm. Evin içine girince Merve'yi koltuklardan birisine oturduğunu görünce yanına gittim. Ama gider gitmez bana bir mesaj geldi yabancı bir numaraydı. Hemen açtım ve gördüklerimle öylece kalakaldım.

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​