2. Bölüm

"Eda bana o adamı bul. Ada sende benimle şirkete geliyorsun."

"Tamam."

Depodan çıkıp şirkete gidiyorduk. Arabama binince arkamdan da Ada binmişti. Sürekli bana sorular soruyordu. Bende ona kısa ve net cevaplar veriyordum. En sonunda sorduğu sorunun cevabını bende bilmiyordum.

"Burcu neden? Neden bu kişi. Neden başkası değilde bu adam."

"Bilmiyorum. Allah kahretsinki bu sorunun cevabını bende bilmiyorum. Neden babama yardım ett. Neden beni bu duruma sürükledi. Bilmiyorum."

Ellerimi sertçe direksiyona vuruyordum. Canınım acımıyordu. Çünkü artık hissetmiyordum. Çocukluğumdan beri şiddet görüyordum. Ta ki o adamı öldürene kadar. Ondan sonra tüm her şey sarpa sardı. O adam dediğim kişi benim babamdı. Babam beni niye bu duruma getirdi. Ahh boşverelim.

"Bak Ada eğer o adamı bulursam bütün herşeyi öğrenebilirim. Çocukluğum hakkında her şeyi hemde o adam bana lazım bak kimseden bunu istemedim ama lütfen artık bu konuyu kapatalım."

"Tamam sen canını sıkma. Eee bugün ne yapıyoruz?"

"Bilmiyorum. Ne yapalım?"

"Box olabilir mi? Akşam Cihan abinin yerine gidip bir stres atalım."

"İyi tamam bu akşam oraya gidelim. Yarın akşam zaten iş için İtalya'ya gidicez."

"Aaa ama ya. Oy yarın mıydı?"

"Evet. Bir üzüldün bakıyorum."

"Üzülmem mi? Yarın gidicekmişiz. Ben yarın akşam bara gideriz diye hayal etmiştim."

"Üzülme. Yarın olmazsa geldiğimiz günün akşamı gideriz."

"Tamam."

Arabayı şirketin önünde durdurdum.

.....

Şirketten çıkınca akşam olduğunu daha yeni fark etmiştim.

"Ada aradın mı Cihan abiyi."

"Ardım aradım merak etme bugün gidiyoruz yani."

"Tamam. Eda'ya haber verdin umarım."

"Haaa yok ben onu unuttum ya off hemen arıyorum hazırlansın."

"Zaman yok. Kıyafetleri orda vardı. Ordakileri giysin bugün."

"Tamam arıyorum gelsin."

...

Sonunda geldik üstümüzü değiştiriyorduk. Ben siyah şort ve siyahüst giyidim. Bandana mıda taktım.

Burcu

Eda

Ada