Öğle olmuştu. Demir'e konum attım ve onu bekliyordum. Bir sağa bir sola gidiyordum. Beni bu halde görmesini görmesini heleki holding sahibi olarak bildiği kişinin aslında bir katil olduğunu 3 hafta sonra öğrenmesi beni biraz korkutuyordu.

"Abla niye bekliyoruz? Sıkalım bitsin bu iş."

"Olmaz birilerini bekliyorum."

Der demez kapı bir anda açıldı. Benim arkam dönüktü. İlk gördükleri şey sırtımdaki dövme olmuştu. Daha sonra arkamı döndüm. Başta beni tanımasada daha sonra yüzümdeki maskeyi çıkartınca anlamıştı.

"Burcu bak bu şakaysa eğer..."

"Değil. Ben bir katilim. Kiminle muhattap olduğunu bil istedim."

"Sen...sen abla vallahi özür dilerim. Bana bu işi patron yaptırdı."

"Sus."

"Abla ne olur bırak beni gideyim."

"Sus dedim sana!"

Bir anda adamın kulağına doğru bağırınca adam susmuştu. Demir'e geri döndüm.

"Ben buyum. Demir Çelik. Kabulleniceksen kabullen. Eğer kabullemiceksen hayatıma girmeden defol git."

"İstesemde gidemem. Gel anlaşma yapalım."

"Ne anlaşması bu?"

"Beraber çalışalım. Beraber adam öldürelim."

"Demir bey bu anlaşma çok saç..."

Dedi. Eda ama ben sözünü kestim.

"Tamam kabul ediyorum."

"İyi tamam güzel. Yarın bir toplantı yapalım. Ne de olsa artık senin düşmanın benim düşmanım benim düşmanım senin düşmanın. Öyle değil mi?"

"Evet o zaman..."

Dedim ve arkamdaki adama silahımı doğrultup sıktım. Arkama bakmasamda iyi nişancı olduğum için tam anlının ortasından vurduğumu biliyordum.

"Hayırlı olsun."

Dedim. Bana gülümsedi. Bende ona gülümsedim. Yanıma geldi ve elimi tuttu.

"Sizi korumak benim için büyük bir şeref olucak Burcu hanım."

Dedi ve elimin üstüne bir öpücük kondurdu. Benim gülüşüm yüzüme daha çok yayılırken sanki içimdede fırtına kopuyordu. Bu adam her bana yaklaştığımda kalbim sanki bir yarışta da kazanmak için son gücüyle koşuyormuş gibi hissettiriyordu.

"Sizinle bir ekip olmak asıl benim için büyük bir şeref Demir bey."

Dedim. Kolunu belime koydu ve benim bedenimi ilerlemesi için yavaşca itikledi.

"Bir az gezelim daha sonra bir yerlere gidelim."

"Bunlar neye dönüşüyor böyle."

Diye bir ses duydum arkamızdan. Bu sanırım Gökhan 'ın sesiydi. Gülünce Demir benim gözlerime baktı. Daha sonra bakışları gülüşüme indi.