Öğle arası olmuştu. Biz kızlarla sınıfta oturup sohbet ediyorduk. Sınıfta yanlız değildik. Gizem, Sude ve Sıla' da sınıftaydı. Sınıfın kapısı açılmıştı. İçeriye Onlar girdi.

"Haydaaa. Yinemi bunlar ya."

"Sana katılıyorum, Eda"

"Kesinlikle."

Çocuklar yanımıza gelince ayağa kalktım.

"Kalkın gidelim."

Dedim. Kızlarda ayağağa kalkınca hemen önüme geçti. Ben çocuğu itince kolumdan tuttu ve ters çevirdi, ama ses bile çıkartmadım. Şaşırmıştı. Daha sonra konuşmaya başladı.

"Oha canın acımıyor. Keşke bu hissizlik bende de olsa."

"Oğlum bas git. Belanı arama."

Tam o anda sınıfın kapısı açıldı, ve içeriye üç tane adam girdi. Arkasından Hülya hocada girince çocuk;

"Seninle görüşücez güzel kız."

"Mutlaka canım. Mutlaka."

Adamlar ve hoca bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Bugün niye herkes şaşırıyordu bilmiyorum. Bugün şaşırma günün mü ne?

"Burcu bir sorun yok demi?"

"Yok hocam arkadaş biraz sıkıntılı."

Hoca gülmüştü. Daha sonra gülüşünü durdurdu ve konuşmaya başladı.

"Tamam otur yerine."

Yerime oturdum. Hoca adamlara döndü ve konuşmaya başladı. Admalardan biri yanıma geldi. Ben tam kalkıcaktım ki Eda ayağa kalktı. Bende mecburen yana kaydım. Adana yyan8ma oturdu

"Senin yüzün bana bir yerden tanıdık geliyor."

"Boş ver. Yüzümü."

"Hem sen niye az önce o çocukla kavga ediyorsun ki."

"Sen niye bu kadar çok soru ediyorsu...."

Gizem yanıma gelmişti. Masaya bir anda elini vurunca hoca bize döndü. Bende kafamı kaldırıp Gizem'e baktım.

"O çocuktan uzak durucaksın."

"Anlamadım."

"Buğrahan ' dan diyorum uzak durucaksın."

"Hee şu az önceki çocuk. Ona söyle o benden uzak dursun benim onunla bir derdim yok."

"Kesin öyledir."

"Gizem yerine geç!"

Ben hemen ayağa kalktım yalancı durumuna düşmek benim hiç sevmediğim şeylerden bir tanesiydi.