Öncelikle kitabı okuyup beğenen herkesten ricam oy vermeniz.Ki kitabın okunma sayısı ve oy verme sayısı ne kadar artarsa bölümleri daha erken yayınlayacağım.Ve lütfen yorum yapmayı da unutmayalım.Şimdiden herkese teşekkürler ✨🎀

Hepimiz elbet hayatımızın bir noktasında görünmez olmak istemişizdir ama tek bir fısıltı hayatımızdan sevdiklerimizi alırken bunu yapanın ise Görünmezler motor çetesinin lideri olan bir seri katil gibi bir görünmezlik olmasını istemezdik.

Ben komiser İren Akça Ertekin abisini Görünmezler yüzünden toprağa vermiş olan bir polis memuruyum.

Bundan 4 sene önce kendimi herkesten saklayıp görünmez olan ben Görünmezler'e abimi kurban vermiştim.Bazen hayat tek gecede seni olgunlaştırabilir derler işte ben tam o gece büyüdüm ve abimin intikamını alacağım konusunda kendime söz verdim.Barlas Kaan Kılıç benden abimi almıştı hemde tek bir fısıltı ile bende onun canını yakacaktım ölmeyecekti ama ölmek isteyecekti.Ancak o ve diğerleri adlarının hakkını vererek Görünmezlerdi kimse onları bulamazdı eğer kendilerinin istemedikleri sürece elbette.O zaman bende onları kendi istekleri ile bulurdum.Eğer bir Görünmez'in radarına girerseniz sonuçlarına katlanmanız gerekti.Peki ya ben tamda onların radarına girmek istiyorsam.

Kafamdaki birçok tilkiyi konuştururken Görünmezler'in dosyasını inceliyordum ama lideri olduğu çetesinin adı gibi Görünmezdi.Onunla ilgili birçok bilgiye ulaşmak imkansızdı.Herkesin de bildiği gibi işlediği cinayetler ve bir de kurbanlarının tek bir fısıltılarını duyduklarında nefeslerinin aniden kesiliyor olması elimdeki tek bilgilerdendi.Ama farkettiğim bişey varsa o da en sonki cinayetlerinin abimden başka biri olmadığıydı.4 senedir ne bir ses ne de bir cinayet yoktu ve onların sessiz olması kimse için iyi değildi.Çünkü kendileri görünmez oldukları kadar sessiz ve ne yaptıkları belli olmazdı.Ben düşüncelerimle boğuşurken kapım çaldı.

"Gir!"

Bunu dememle beraber kapıdan en yakın arkadaşım aynı zamanda meslektaşım olan Arzu Kaya girdi ama garip davranıyordu.Bu yüzden konuşmaya başladım.

"Evet Arzu bir sorun mu var?"

Arzu telaşlanmış olsa bile konuyu uzatmayıp sözü devraldı.

"Komiserim yeni bir cinayet var ve Görünmezler'in yaptığını düşünüyoruz."

İşte bu ilgimi çekmişti 4 seneden sonra onları yeni bir cinayete itmiş olan neydi?Ama buna odaklanamadım.Çünkü Arzu çok garip davranıyordu.Ayrıca burada ben dahil kimse bir abim olduğunu ve Görünmezler tarafından öldürüldüğünü bilmiyordu.Evet bu görev bana verilmişti fakat diğer herkes benim için normal bir görev sanıyordu oysa Arzu telaşlı gelmişti.Peki ya bunun sebebi neydi?Bu bana garip gelse de şuanki önceliğim bu cinayeti incelemek olmalıydı bu yüzden ayağa kalktım ama Arzu tekrar söze başladı.

"Komiserim ama bir sorun daha var."

"Sorun nedir?"

"Komiserim bu seferki kurban bir kadın."

İşte bu tüylerimi ürpertmişti.Görünmezlerin bu zamana kadarki kurbanları arasında bir kadın olmamıştı ve asla cinayetlerinde bir kadını öldürmezlerdi.Bu çok tuhaftı ve benim bunu çözmem gerekiyordu.

"Arzu ekibi topla yola çıkıyoruz bende başkomiserime haber vereceğim."

"Tamam komiserim."

Arzu'nun odadan çıkmasıyla beraber bende Fatih başkomiserimin odasına doğru ilerledim.Ve kapıyı tıkladım.

"Gir!"

Fatih başkomiserim başını kaldırmasıyla beraber sert çehresi yumuşadı.

"Gel İren bir sorun mu var?"

Tam konuşmaya başlayacağım sırada sözümü kesip konuşmaya başladı.

"Dur dur dur!Önce sana bir kahve söyleyelim."

Polisliğe başladığımdan beri Fatih başkomiserimin bana olan ilgisinin farkındaydım ama ne yazıkki kendisi bu konuda inatçıydı.Ne kadar Fatih başkomiserime iş dışında kendisiyle başka bir alakam olmayacağını belirtsem bile hala bu konuda çabalıyordu.Bu sefer ben sözünü kestim.

"Başkomiserim öncelikle başka bir sorun var ve ben onu söylemek için geldim.Görünmezler bu kadar zaman sonra tekrar bir cinayet işledi ve bu sefer kurban bir kadın.Ekiple beraber yola çıkacağım bunu haber vermek için geldim.Kahve teklifiniz için teşekkür ederim ama şuanda bu cinayeti incelemek gibi daha önemli işlerim var.Ve sizden de benim gibi bu cinayete yoğunlaşmanızı bekliyorum.Konumuz kahve değil ama siz isterseniz kendinize kahve söyleyebilirsiniz."

Bu sözlerimden sonra Fatih başkomiser bozulmuştu.Ve sinirlenmiş olacak ki dişlerini ve yumruğunu sıkmaya başladı.Daha sonrasında ise dişlerinin arasından konuşmaya başladı.

"İren sana ilgi gösteriyorum diye haddini aşma!Ben senin başkomiserinim ve bunu sakın unutma burada benim sözüm geçer ve sen sorgulayamazsın,anladın mı beni!"

Bu kibirli sözler sinirlenmeme sebep olmuştu.

"Başkomiserim olmanız sizin bana olan ilginize karşılık vereceğim anlamına gelmez Başkomiserim!"

Sesim Fatih başkomiserin aksine oldukça sakin çıkmıştı.Özellikle başkomiserim sözünü vurgulamıştım.

"Sizin aksinize ilgilendiğim tek şey bu cinayeti incelemek ve tüm bunlara son vermek.Ve şimdi izninizle görevimin başına dönmek istiyorum."

Bunu dedikten sonra cevap vermesine fırsat vermeden odadan çıktım.Bu nasıl bir kibirdi.Sırf Başkomiserim diye ilgisine karşılık vermek zorunda değildim.Bu olanlardan sonra başıma dert alacağımdan emindim ama şuan daha önemli işlerim vardı önce bu cinayeti çözüp daha sonrasında ise abimin intikamını almalıydım.Ben bunları düşünürken bir ses beni tüm düşüncelerimden sıyırdı.

"Komiserim dediğiniz gibi ekibi topladım hazırız."

"Tamam Arzu ben de başkomiserime haber verdim çıkabiliriz."

Benim hikayem ise işte şimdi başlıyordu.Bu bir cinayet değildi bu bir seçimdi.Ya kendin seçersin ya da bir başkası tarafından seçilirsin.Katiller seçenlerdi kurbanlar ise seçilenler.Peki İren komiser kendi hikayesinin sonunda ne olacaktı seçen mi seçilen mi?