9. Bölüm

YILDIZ: İyi misin?

AY: İyi olmaya çalışıyorum. Sen nasılsın Yıldız?

YILDIZ: İyi olmaya çalışıyorum. Okulda mısın?

AY: Evet. Edebiyat dersindeyiz. Bu ders sen yazınca güzelleşti.

YILDIZ: Bizde edebiyat dersindeyiz. Çok sıkıldım.

AY: Sınavlara az kaldı.

YILDIZ: Maalesef :(

AY: Derslerin nasıl gidiyor?

YILDIZ: Gitmiyor… Senin ki nasıl gidiyor?

AY: İdare eder. Keşke seni çalıştırabilmenin bir yolu olsa.

AY: Bir saniye, bir saniye

AY: Buldum.

YILDIZ: Neyi?

AY: Ortak kütüphane var.

AY: Bir masa tut ve bana söyle. Sonra oradan git ve sana yazdığımda geri gel. Senin için masanın üzerine bir şey bırakacağım. Onu al.

YILDIZ: Şimdi mi?

AY: Dersten çıkabilir misin?

YILDIZ: Sanırım evet.

AY: Harika o zaman bende dersten çıktım. Seni bekleyeceğim kütüphanede acele et.

YILDIZ: Tamam.

Telefonu kapatıp cebime attığımda parmağı kaldırdım. Edebiyat hocası parmağımı kaldırdığım an beni kaldırmıştı. Artık eskisi kadar parmağı derslerde kaldırmıyordum.

“Hocam izninizle revire gidebilir miyim?”

“Bir yerine bir şey mi oldu?”

Kafamı aşağı yukarı sallayıp hocayı onayladığımda kafası ile çıkabilirsin komutu verdi. Ayaklanıp hemen sınıftan çıktım. Okul bahçesine çıkıp hemen okulun yanına kurulmuş kütüphaneye gittim. Kütüphanemiz okul dışında bir alana kurulmuştu. Çok büyük değildi ama akşamdan sabaha kadar her zaman açıktı. Çoğu zaman sabahlayan öğrenciler buraya gelip ders çalışma fırsatı bulabiliyordu.

İçeri girip herhangi bir masaya oturdum ve numarasını Ay’a gönderdim.

YILDIZ: Masa 12- sıra 103

AY: Tamamdır. Şimdi oradan uzaklaş. Beni görmemen gerekiyor.

YILDIZ: Pekâlâ.

Nasıl istiyorsa öyle yapacaktım. Onu bu şekilde öğrenmek istemiyordum. Ne zaman karşıma çıkmak isterse çıkabilirdi. Sıramdan kalkıp en arkadaki kitap kütüphanesine kadar yürüyüp arkamı döndüm. Elime bir kitap alıp incelemeye başladım. Ben incelerken AY’ dan mesaj gelmişti.

AY: Masana bıraktım.

YILDIZ: Gidip alıyorum hemen.

Kitabı yerine bırakıp az önceki adımları takip ettim. Masama yaklaştığımda masada beni bekleyen defter ile şok geçirmiştim. Defteri elime alıp içindeki her şeyi tek tek karıştırdım. Tüm derslerin düzgün bir yazı ile özetleri önemli yerleri yazılmış bir defterdi. Bu defter AY’ ındı büyük ihtimal kendi yazmıştı ve şimdi bunu bana veriyordu.

YILDIZ: Bu senin mi?

YILDIZ: Bu çok değerli.

YILDIZ: Bana vermek istediğinden emin misin?

AY: Evet artık o senin.

AY: İçindeki her şeye çalış. Hem okulda yardımcı olur hem de sene sonu gireceğimiz sınavda. Anlamadığın yerleri bana mesaj olarak yaz. Sana buradan anlatmaya çalışacağım.

YILDIZ: Ben ne desem bilemiyorum.

YILDIZ: Ben çok teşekkür ederim AY.

YILDIZ: Biri ilk defa benim için böyle bir şey yapıyor.

YILDIZ: On sekiz senelik ömrümde ilk defa birine bu kadar teşekkür ediyorum.

YILDIZ: Sana gerçekten çok teşekkür ederim.

AY: Teşekküre gerek yok Yıldız. Git ve dersine çalış. Sınavlardan yüksek almamız gerekiyor. Sana güveniyorum.

AY: Şimdi hemen derse gitmen gerekiyor.

AY: Akşam sana yazacağım.

YILDIZ: Yazmanı bekliyor olacağım.

Elimdeki deftere bakarak sırıtıyordum resmen. O kadar zaman sonra gülmüştüm ki. Yüz kaslarım yeni çalışıyormuş gibiydi.

Elimdeki defter ile tekrardan sınıfıma döndüm.

Kendimi ilk defa iyi hissettim.