Ferhat Korkmaz tam karşımdaydı, Ferhattan Sonra aşağı Menekşe geldi. Ferhat bana sarılmak için hamle yapacaktı ama beni bir adım geri gittim.

"Buraya sarılıp özlem gidermek için gelmedim. Beni çağırmışsın, o yüzden geldim ne diyeceksen de sonra sen sağ ben selamet Korkmaz" dedim

"Peki, Menesa bana senin öldüğünü söylediler başka bir şey demediler, sonra bir şekilde senin benim kızımın yaşadığının bilgisini aldım. Bilmiyordum kızım, bilseydim her yerde arardım seni. Öğrendiğime göre çok güzel bir yaşantın olmamış, arkanda sana sahip çıkan doğru düzgün biri yokmuş, ama buna rağmen dimdik ayaktasın. Sanırım bu yönün de bana çekmiş. "dedi

Bir tek bu yönümüz benzemiyordu. Saçının sarısı, gözünün rengi her şeyi benziyordu.

" Yani, bu söylediklerin neden buraya geldiğimi açıklamaz"dedim

"Haklısın, Menesa ben senden burada, silopide kalmanı istiyorum. Doktormuşsun tayinini buraya alalım. Ben dersem kabul ederler ben..." sözünü kesip ben devam ettim.

"Sen yarbaysın, Evet geçmişte güzel bir yaşantın olmamış olabilir ama şimdi bak kendine, bak ailene sizin hayatınız çok güzel ilerliyor. Oğlun Bartu senin yolundan ilerliyor. Kızın annesinin yolundan ilerliyor. Bir rehberleri var çocuklarının. Ama benim, hani sen diyorsun ya 'yaşadıklarına rağmen dimdik ayaktasın' diye. Evet dimdik ayaktayım, ne bir rehberim ne de yolundan ilerleyebileceğim bir ailem var. "dedim ve devam ettim

" Ama beni dimdik ayakta tutan ne biliyormusu? "dedim boş bakınca yine devam ettim.

" Her akşam yediğim tokatlar. "dedim gülerek

" son olarak silopide kalmayı düşüneceğim. "dedim aslında zaten kalacaktım. İşime gelirdi. Arkama dönüp bir adım atmıştımki birinin bana arkamdan sarılmasıyla olduğum yerde kalakaldım. Bu kişi menekşeydi.

"çok şükür, kızım yaşıyorsun"dedi çok güzel kokuyordu. Buna bir son verdim.

"Yeterli" dedim ve ilerledim. Bugün Ekim gelecekti, Ekim benim çocukluk arkadaşımdı.

Burada olan ama benim üzerime olmayan evime geldim. Ekim için hazırlık yaptım. Hazırlığım bitince her şeyi kontrol ettim. Kapı çaldı. Kapıya ilerledim. Kapıyı açtım gelen Ekim Di. Ekim siyah saçlı yeşil gözlü çok güzel bir kızdı.

"Ayy kim gelmiş" dedim gülerek.

"Ayy ben gelmişim, ben var ya ben buraya gelene kadar öldüm. Kızım sen nerede ev almışsın ya ara ara bulamadım." dedi gülerek o sırada masaya ilerliyorduk.

"Hadi, hadi çok konuşma elini yıka da yemek yiyelim." derken servis yapıyordum.

"Valla çok açım" dedi Ekim

Yemeği yemiş planımızı gözden geçiriyorduk. Ben buraya Ferhat Korkmazdan intikam almak için gelmiştim. İlk önce kendimi sevdirecek sonra defolup gidecektim.

"Menekşeyi kolay alt ederdim de Aylin ve Bartu sıkıntı" dedim

"Sen onu da halledersin." dediğinde telefonum çaldı. "Bak işte kesin seni bir yere götürecek." dedi ekin aramayı cevapladım. Çünkü arayan Ferhattı.

"alo" dedim

"Hah Menesa nasılsın?" dediğinde asıl konuya gelmesi için "Sadede gel" dedim Ekinin kaş göz hareketleri altında.

"Tamam, ben senden silopi askeriyeye gelmeni istiyorum. Müsaitsen gelirmisin?" dediğinde sırıttım. "Tamam yarım saate oradayım" dedim ve kapattım. Ekine Ferhattın söylediklerini söyleyip hazırlanmaya başladım.

Siyah deri pantolon, siyah boğazlı kazak ve siyah mont giydim. Kombinimi siyah uzun botlarla tamamladım. Ve arabama binip askeriyenin yolunu tuttum.

Askeriyenin önünde bir park alanı gördüm, oraya park etmek için park alanına yöneldim. Ancak başka bir araba girdi. Çok sinir olmuştum. Bu yüzden de kornaya bastım on saniye boyunca. Ayrıca çarpışmak üzereydik.

Arabanın sahibi aracından inince ben de indim. İnen kişi fazlasıyla uzun ve kaslıydı. Büyük ihtimal askerdi.

"Beyefendi siz ne yaptığınızın farkındamısınız?" dedim sinirle.

"Evet, ne oldu ki" dediğinde kahkaha attım.

"Beyefendi gireceğim park yerine girdiniz. Ayrıca çarpışmamıza ramak kalmıştı. Ve siz karşıma dikilmiş 'ne oldu ki' diyorsunuz" dedim

"Hanımefendi uğraşamayacağım sizinle, ha içinizi rahatlatacaksa da özür dile..." bir an durdu ben de kafamı devam et der gibi salladım.

"... Miyorum" deyip hızlıca askeriyeye girdi ben de arabamın önüne gidip tekerleği tekmeledim.

"Pislik herif ya" deyip başka bir park yeri buldum. Nihayet askeriyedeydim. Askeriye girişindeki askerler kime geldiğimi sorduğunda Ferhat Korkmaz a geldiğimi söylediğimde geçmeme izin verdiler.