Şu anda Ferhatın yanındaydım. Ve aylinin, çok fazla bekleyemeyerek.

"Neden burada olduğumu söyle" dediğimde Aylin "sen hep emir kipi mi kullanırsın?" dediğinde gülerek

"Evet" dedim.

"Kimse senin emirlerini yerine getirmek zorunda değil."

"Tabii ki değiller, genellikle kuklalarım emirlerimi yerine getirir." dedim Ferhat buna bir son vermek amacıyla "seni timlerimden ateş timi ile tanıştırmak istiyorum." deyip telefonundan birini arayıp konuşmaya başladı.

"Ayaz timi alda gel" dedi

Yaklaşık beş dakika sonra benim park alanımı alan asker ve başka askerler geldi.

"emredin komutanım" dedi

"rahat Ayaz, bu kızım Menesa" dediğinde kaşını kaldırarak ellini uzattı. Ben de soğukkanlı bir şekilde karşılık verdim.

"Menesa Kandan burada doktorum" dedim.

"Ayaz Sancak burada kıdemli Üsteğmenim" dediğinde kaşımı kaldırdım. Ve elimi çektim.

"Tim kendinizi tanıtın." dedi Korkmaz

"Emredirsiniz komutanım." dediler birlikte.

"Üsteğmen Atlas Karadağ"

"teğmen Aziz Yıldırım"

"astsubay feride akınca"

"Astsubay Süleyman şaşmayan"

"Subay Can kanan" diye tanıttılar.

Burada daha çok kalmamak için ayağa kalktım. "Tamam memnun oldum sayılır ama ben kalkayım." dedim.

"Ooo doktor hanım biz size silah tutturmadan göndermeyiz.

" Pekala, çok bilgim yok ama denerim"dedim.

"Yani bilgin var" dedi ayaz "Bilmem olabilir." dedim dedim cilveli bir şekilde bu aylinin hoşuna gitmemişti. O yüzden Ayazın yanına geçip omzunu tuttu.

"Eee Ayazcım nasılsın" dediğinde kusmak üzereydim O Ayazamı aşıktı?

"Sağ ol Aylin sen?” dedi

" İyiyim, "deyip ferhata döndü.

" Babacım cidden şu Menesa silah kullanabilir mi, daha ben doğru düzgün kullanamıyorum. "dediğinde kahkaha attım.

" Canım benim senin elin nemlendiriciye boğulmaktan silah tutamıyordur. Bak bakayım askerlerin eline nasıl nasır tutmuşlar. "deyip ayaza döndüm.

" Hadi ama sizi bekleyemem. "dedim.

Ayaz 'dan

Hedef vurma yerindeydik şu anda Menesa elindeki silahla hedefi görmeye çalışıyordu. Tam sıkacakken Aylin tarafından yüzüne atılan toprak yüzünde sıkamadı ama konsantrasyonunu bozmadı. Her kes ayline baktığında" Nee her askere böyle yapmıyorlarmı? "derken Bartu geldi.

" Yetiştim galiba" dediğinde Menesa bir an duraksadı. Aylin Bartuya sarıldı. Ama benim gözüm Menesaya odaklıydı. Çok soğukkanlıydı intikam ister gibi.

Tam o sırada ateş açtı hiç bir hedefi vuramamıştı. EN UZAKTAKİ HEDEF Hariç.

Aylin gülerek "Hah en yakın hedefi bile vuramadı" dediğinde Ayline bakıp konuştum.

"Çünkü en uzaktakini vurdu" dediğimde feride dürbünle en uzaktaki hedefe baktı.

"Hemde tam alnından" dedi o sırada Menesa ayağa kalktı. Ve komutanıma baktı. "Okey, tatmin misin?" dedi

"Nereden öğrendin bunu?" dediğinde kahkaha attı. Ama bu kahkaha çok ciddiydi. Bu kızda bir şeyler vardı. Kim olsa ailesine alışmaya çalışırdı. Ama Menesa, öyle bir amacı yok. Bir plan yapmam gerekiyordu. Bu kızın amacını bulmam gerekiyor.

"Orası bende kalsın Korkmaz" dedi ve Bartuya baktı. Ve elini uzattı.

"Memnun oldum sayılır. Küçük Korkmaz" dedi. Bartu elini sıkmadı. Menesa ise eline baktı, sonra geri çekti.

"Sen memnun olmadıysan, öyle olsun" dedi ve Ayline bakıp "Nasılım ama, Ah pardon sen anlamazsın değilim?" dediğinde Aylin kıskançlık patlaması yaşıyordu galiba. Ve bana döndü.

"Memnun oldum, park hırsızı" dediğinde bende karşılık verdim. Ve elini sıktım. "Bende memnun oldum, havuç" dediğimde gülümsedi. Gülümsemesinde takıldı gözüm ama sonra topladım.

"Elinizde yapıştırıcımı var acaba?" dedi Aylin.

Menesa "Valla bizde yok ama senin iki dudağının arasında olması gerekiyor" deyip elimi bıraktı. İçimden bir ses bir gün benim onun elini bırakacağımı söylüyordu.