Küçükken peluşlarıma bakım yapıyodum. Annem yemeğe çağırınca hepsini yatağa yatırdım ve yemek yemeğe gittim. Döndüğümde bi peluşu unuttuğumu karanlıkta tek kaldığını gördüm. Gidip peluşuma sımsıkı sarıldım. Özür diledim ve ağladım. Daha sonra en çok onunla ilgilendim ve onunla uyudum. Ben bu kadar merhametliyken sen(A) arkamdan konusup bana duygusuz diyemezsin amk. Peluşumu boşver. Duygusuz olsam N ve herkes senle küstüğünde ben senin arkanda olur muydum sanıyosun? Ya da şu anda en yakın arkadaşın, aynı zamanda saç baş kavga ettiğin N için söylüyorum. Baştan beri N'nin haklı olduğunu biliyordum. Sırf sen(A) üzülme diye yanında kaldığımı, aslında N'yi çok sevdiğimi biliyor muydun? Peki o ne yaptı? Arkamdan ... "Şimal'e kim bakar ki duygusuz piçin teki" dediğini bilmiyorum mu zannediyosunuz? Onu(N) sevmesem zaten notlarımı vermezdim, çalışamadığın sınavdan geçmen için kopya çekmene yardım etmezdim. Ama ben duygusuz bi piç im demi? Teşekkür ederim knklarım. Ağzıma böyle sıçmasaydınız gerçek yüzünüzü asla göremezdim. Ve sanırım bana tek iyiliğiniz bu oldu...