Yeni Üyelik
10.
Bölüm

10-Ölüme Yakın 3 Kişi

@stayland143

Çoğu insanda homefobi vardır.Homefobi kan görünce bayılma,kusma isteğidir.Kan tutması da diyebiliriz.Ailede varsa homefobinin oluması daha olasıdır.Neyse bunu öğrenmenize gerek yok.Hiçbir zaman kandan iğrenen bir insan olmadım.Bunun sebebi çok fazla burnumun kanamasıydı.Burun damarlarım çok ince olduğu için sıkı sık burnum kanardı.Ama işin tuhaf yanı kan görmeyi seviyordum.Ayrıca tadını da.İnsanlar bunu tuhaf buluyordu.Kan rengi insana heyacan ve bu rengi daha çok görmek istememi sağlıyordu.

 

Yüksek sesi her zaman çok sevmişimdir.Korku filmlerinde insanların öldürüldüğü sahnelere bayılırdım.Ben katil olsam ona ne yapacağımı hayal ederdim.Artık hayal etmeye gerek kalmadı.Bir grup çocukla aynı okulda kısılı kaldık.Katil olmak için harika bir yer.Denizi öldürünce herkesin yüzündeki ifadeyi görmek öldürmeye deydi açıkçası.Yere yatmış uyuma numarası yapıyordum.Arada sırada gözlerimi açıp Elif'in kağıdı bulamsını izliyordum.Kağıdı okurken yüzündeki ifade mükemmeldi.O kadar korkmuştu ki bir an çığlık atacak sandım.Bu not işini sevdim ben ya.Acaba beni bulabilecek mi...

 

✮✮✮

 

Okulda tek kalmamız onun üzerine birde katilden not almasam olmazdı zaten.Evren bana geber demeye mi çalışıyor?XQDK ne ya insan gide güzel bir imza bulur.O gece uzandım ama uyumadım.Yarınki notu düşünüyordum.Kimin öleceği hakkında hiçbir fikrim yoktu.

 

Sabah olunca diğerleri uyanmaya başladı.İlk uyanan Berkay ve Beril oldu.Ben hepsinden erken kalkmış oturuyordum.

 

"Günaydın."

 

"Günaydın mı?Dünyanın sonu gelmış sen 'günaydın' diyorsun!Gün aymadı bile baksana gökyüzüne!Güneş bile yok!Bulutlar bile kana boyanmış durumda!"

 

"Ters tarafından mı kalktın yoksa uyumadın mı!?Seni neşelendirmeye çalışıyoruz burada!"

 

Sabah sabah Berille atışıyorduk.Artık çok normaldi bizim için.Hergün en az 5 kere atışıyorduk.Diğerleri de sesimizi duymuşlar ki kalkmaya başladılar.

 

"Dünyanın sonu gelmiş siz hala atışıyornuz.Annem zaten alarm gibi sabahın köründe uyandırıyordu bir de siz çıktınız başıma!Kalktım işte!"

 

Mina yattığı yerden kalktı ve Simay ve Işılın yanına gitti.Simay gözlerini ovuyor kendine gelmeye çalışıyordu.Işıl da gözlerini ayaklarına dikmişti.Tarçın abla ve Simay'ın ablası sohbet ediyorlardı.Berkay abı arkadaşlarını uyandırmaya çalışıyordu.

 

"Ne sesiniz varmış be.Bir uyutmadınız!"

 

Umutsuz vaka ve Felix'i de uyandırmış olduk.Herkes susmuş birbirine bakıyordu.Mina orada rahat edememiş belli ki yanımıza geldi.Fırsat bu fırsat Minayı gıcık etmek istedim.

 

"Mina"

 

"Allah'ın cezası ne?"

 

"Katil bensem ne yaparsın?"

 

"Herhalde ayakkabına basarım ve seni yere iterim.Zaten dengede durduğun yok."

 

"Gerizekalı elimde bıçak var.Karnına saplar deşerim seni.Ayrıca romanını da alır her yerini çizerim.

 

Mina'nın azı açık kaldı.

 

" Yapmazsın"

 

"Bal gibi de yaparım."

 

"Sen bu kadar kötü bir insan değilsin!"

 

Minaya dil çıkarıp önüme döndüm.Minayla uğraşmaya bayılıyorum ya.

 

"Katil kimse önce Elif'i öldürebilir mi?"

 

"O niye o!Hey katil sakın Minayı dinleme onun mental sağlığı iyi değil."

 

Herkes bize boş boş bakıyordu.

 

"Adın Mina mıydı?Neyse Mina o Elif'i öldüremez.Joker gibi gülümser.Katil onu cin çarptı sanar bırakıp gider."

 

Beril gülmeye başladı.Ardından Mina.Sonra zincirleme reaksiyon gibi herkes gülmeye başladı.Umutsuz vakaya dönüp

 

"Sana Çin çarpmışı gösteririm ben."

 

"Kızma ya.Bak ne güzel herkes güldü.Bence bununla övünmelisin."

 

Herkes tekrar gülmeye başladı.Beril kulağıma eğilip

 

"Ciel.Sana Ciel dicem"

 

Beril'e gülüp

 

"İnce uçlu renkli kalemlerine veda et.Çünkü yarın olmicak."

 

Beril eliyle kafama bir tane geçirdi.Beynim oynadı resmen.

 

"Bir daha söyle kafatasını kırayım."

 

Beril'e şaka yapılmaz.Gerçekten kafatasımı kırar.Ellerimi havaya kaldırarak.

 

"Teslim oluyorum."

 

Beril gülümsedi ve önüne döndü.Bu sırada Berkay abi ayağa kalktı.

 

"Birbirimizi tanıyalım mı?"

 

Herkes kabul etmişti.Açıkçası Berkaydan kötü kokular alıyordum.Hayır bunun kan kokusuyla ilgisi yok.Katil o olabilirdi.Önce o başladı.

 

"Ben Berkay 12. Sınıfım.12 /A sınıfı futbol başkanıyım.Bunlar Göktürk,Altay ve Ahmet."

 

Gıcık abinin adı Ahmet olunca açıkçası çok şaşırdık.Mina kulağıma eğilerek

 

"Adı bile gıcık"

 

Berille beraber gülüp diğerlerini dinlemeye başladık.

 

"Ben Duru bu kız kardeşim Simay.O da Yaren.12/G sınıfındayım."

 

Sıra bize gelmişti.Işıl ,Beril ve Mina bana bakıyordu.

 

"İyi be.Ben Elif.10/C deyim.Bunlar Beril,Mina ve Işıl."

 

Sıra Felixlerdeydi.İlk Umutsuz vaka konuştu.

 

"Ben Umut.12/C deyim.Bunlar Musa,Kemal ve Kaan."

 

Herkes birbirini tanımıştı.Biz herkesi tanıyorduk ama tanımıyormuş gibi yaptık-ki bu bizim için çok kolay bir şey -.Karnım çok açtı.Karnım artık dayanamayınca yüksek sesle guruldadı.Beril ve Mina bana bakarak gülmeye başladı.

"Elif bile acıktıysa bizim halimiz yavan."

 

"Elif karın guruldaman bile gıcık.O ne öyle."

 

Diğerleri bize bakıyor.Ne yaptığımızı anlamaya çalışıyorlardı.Beril onlara baktığımı anlayınca benimle uğraşmayı bırakıp onlara döndü.

 

"Ne var?Dalga da mı geçmiyelim arkadaşımızla!"

 

Herkes Berilin dediğine şaşırmışlardı.Kimse Berikikden böyle bir açıklama beklemiyordu.

 

"Ben de acıktım.Yemek bulmaya mı gitsek?" bekay

 

Herkes çok aç olmalıydı.Sonuçta dünden beri bir şey yememiştik.Berkay abi ayağa kalktı.Ateşin başına geçti.

 

"Gruplara ayırılalım.Bağzıları çantalarını almaya gitsin.Dieğrleri kantine.Kim kim gidyoruz şimdi."

 

Beril,ben ve mina bir grup olduk.Simay,ablası,tarçın abla ve Işıl ikinci grup,Umutsuz vaka,felix,Gayme ve beyaz swit üçüncü grup son olarak Bekay,gıcık abi ve ad bulamadığımızı iki kişi grup oldu.

 

"Kim nereye gidiyor peki?" Tarçın abla

 

"Biz B bloğa gidelim.Oradaki kantine uğrarız."Beril

 

" Biz A blok kantinine gidelim."umutsuz vaka

 

"Biz sınıfa gidelim." simayın ablası

 

"Biz de sınıfa gidelim.Sonra burada buluşalım."berkay

 

Herkes A bloğa giderken biz B bloğa gidiyorduk.İnsanlardan uzak kalmaya bayılırız zaten.Kan ,ceset bir de tek kalalım.Tadına doyum olmaz.Biz üç uzaylı Block kapısına gittik.Yerler kanka kaplıydı ve ışıklar gidip geliyordu.Önce yerdeki cesetlere sonra kantine baktık.Bir an gaza gelip

 

" Hadi sınıfa gidelim.Simay'ın sevgilisine bakalım.Ölmüştür ama neyse.Hadi lütfen!"

 

Beril ve Mina delirmişim gibi bakıyordu.Bıraz sızlandıktan sonra Berili ikna etmeyi başardım.Ama Mina hayatta ikna olmazdı.Onu sınıfın kapısına bekçi gibi dikmeye karar verdik. Sınıfa gidip içeri girdik.Işık zar zor açıldı.Biz sınıftakilere bakarken Mina kapıdan bize çağrıyordu.

 

"Hadi az hızlı olun!Katil gelcek şimdi."

 

"Mina az sakın ol.Hem sen bizim süper kahramanımızsın!"

 

"O niye o?"

 

"Mina sen şimdi kapıda duruyon ya.Katil ilk seni görcek ve sen çığlık atceksın.Biz de bunu fırsat bilerek kaçcaz Elif'le.Yani sen bizim süper kahramanımızsın."

 

Mina kapıdan bize baktı.Evet Beril ve ben Minayla uğraşmaya bayılıyorduk.Mina bize kızdığı için yanımıza geldi ve ikimizin kafasına vurdu.Ama itiraf etmeliyim gerçekten acıdı.Hepimiz farklı taraflara gidip hem Simay ve Işılın çantasını arıyor hem de Simay'ın sevgilisi Kaan'ı arıyorduk.Yaklaşık 3 ay önce sevgili olmuşlar ama Simay ondan ayrılmıştı.Ama o hala Simay'ı seviyordu.Simay'ın çantasını bulup sırtıma alırken sıranın altında bir kağıt buldum.kahretsin...

 

" Dün çok korkmuş görünüyordun.Merak etme seni hemen oldurmem.Şimdilik...

Bu gün 3 kişi ölücek.Vu oyundan çıkması gereken ve kendini bir şey sanan birinin arkadaşları.Beni bulabilecek misin bakalım

                                                   XQDK

 

 

Loading...
0%