Bence bunu onlara söylememeliydim.Ama o stresle ağazımdan çıkıtı işte.Benim bir suçum yok bir kere!Berkay abi oturduğu yerden kalktı ve yanıma geldi.O da ittirdi ama açılmadı.Elini beline koyarak:

"Yok açılmıyor.Önüne bir şey mi düştü acaba?"

"Onu boş ver nasıl buradan çıkacaz!?" umutsuz vaka

"Deprem olma riski var mı?"D18

" Ne bilelim biz?Bunu biz hesaplamıyoruz ya!"Gıcık abi

"Soru da mı soramıyoruz?"D18

"Hey!Konferans salonundan kapana kısıldık.Hatırlatırım!"Tarçın abla

Herkes kapıya koşup tek tek denedi.Sıra umutsuz vakaya gelince ilk önce kapı koluna asıldı,sonra birkaç kez kaldırıp indirdi.Sonra sınırlenip kapıyı tekmeledi.

" Ben böyle işin içine ederim ama!Açılsana Lanet olası kapı!"

Bir tekme daha vurdu ama bu sefer yere düştü.Sinirlenip Felix'in yanına gitti.Gülümsedim.Beril'in kulağına eğilip:

"Umut,umudunu kaybetti.Adını değiştirmeli bence.Sjsjjsjsjsjs!"

Beril kıkırdadı ve Mina'ya söyledi.Mina da kıkırdadı ve'Bence de' anlamına gelen bir işaret yaptı.Biz orada gülerken diğerleri kapıyı açmaya çalışıyordu.Biz minik bir kahkaha kopardığımızda dönüp bize baktılar.Bakışları 'Ne yaşıyor bunlar?' der gibiydi.

"Heyyy!Bölümek istemem ama kapana kısıldık farkında mısınız?"umutsuz vaka

Biz toparlanıp onların yanına gittik.Biz de açmayı denedik ama olmadı.Galiba burada kalıcaz.Neyse en azından sıcak.

✮✮✮

Herkes oturmuş ne yapacağımızı düşünüyorduk.Herkasin gözlerine bakıyordum.Göz okumak çok eğlenceliydi.Şimdi bakalım ne düşünüyorlar:

Berkay abi

"Biz buradan nasıl çıkıcaz?Nasıl oldu da kapı sıkıştı aklım almıyorum!Düşün Berkay düşün!Nasıl çıkarsın buradan?"

D18

"Buradan nasıl çıkıcaz?Çok acıktım?

Simay,Simay'ın ablası

" Acaba annem,babam ve kardeşim iyi mi??Offf buradan hemen çikmak istiyorum!"

Işıl ve Mina

"Burası niye bu kadar sessiz?Offf çok korkuyorum.Buradan nasıl çıkıcaz?"

Umutsuz vaka

"Biz buradan nasıl çıkıcaz?Tekme bile attım neden açılmadı?Yoksa kitli mi kaldık?Yok ya kim kitler ki..."

Felix

"Duru nerde acaba?Buradan çıksak da onu görsem.Umarım iyidir..."

Açıkçası herkes bunu düşünüyordu.Kendimi gülmemek için tutuyordum.Çünkü sinirlerim bozulunca ya espiri yaparım ya ağlarım ya da gülerim.Ve ayrıca çok susadım!!Niye su yok burda?Oturduğum masadan kaldıp çantama ilerledim.Suyumu çıkarıp içmeye başladım.Tabi içmek denirse.Boş boş çekiyordum.

"Of yaa!Suyum bitti!Ne yapıcam ben!!"

"Şuan tek derdim o mu gerçekten!"mina

Mina tabi susamamıştı!Mina'ya dil çıkarıp geri masaya oturdum.Bir anada anlam veremedim şekilde umutsuz vaka yerden kalktı.

" Buldum!Kapının camını kıralım!"

Tamam gayet akıllıcaydı.Masadan kalkıp yan taraftaki ses sistemine gittim.Mikrofonu çıkarıp koşarcasına kapıya gittim.Mikrofonu sanki karşımda çok nefret ettiğim biri varmış gibi attım.Ama çam kırılmadı aksine mikrofon kırıldı.Ben mikrofonun iki parçası ile onlara döndüm.

"Başka fikri olan?"

Herkes başını yere eğdi.Tekrar göz okumaya başladım.Ama bu sefer ilgimi Berkay abi çekti.Galiba bir çözüm bulmuş ama bize söyelemiyordu.Ben de sordum.

"Abi sen bir çözüm mü buldun?"

Berkay abi hızla bana döndü.Bana 'Zihnimi nasıl okuyo bu?' der gibi baktı.Sonra mecbur söylemek zorunda kaldı.

"Evet.Bu odanın yanı spor odası.Bir gün hoca bana benden eğitimi ile ilgili kitaplar verdi.Oradaki kitaplığa koymamı istedi.Ben de kabul ettim.Gidip koyarken birkaç kitabı arkaya düşürdüm.Onları almaya çalıştığımda bir kapı fark ettim buraya açılıyordu.Ama kilitliydi.Acaba onu bulsak buradan çıkabilir miyiz?"

Evet gayet mantıklıydı.Herkes kabul etti.Kabul etmek zorundalardı.Çünkü başka plan yoktu.Herkeş kalktı ve aramaya başladı.Spor odasını orada ses düzeneği,akıllı tahta, kitaplık ve masa vardı.Aramaya başladık.Önce ses düzeneğini oralarını.Oradan sadece alet çantası çıktı. Sonra içimize bir korku düştü.Ya düvar ördülerse?Bu bizim son şansımızadı.Kitaplığı aradık ama oradan da bir şey çıkamdı.Herkes umudunu kaybetmiş, oturmuşlardı.Ben sadece aramaya devam ediyordum.

"Elif!Hadi dur!Yok orada bir şey!" beril

"Hayır olmalı!Olmak zorunda!"

Sonra aklıma bir şey geldi.Berkay abi o kapıyı nerde görmüştü?Berkay abinin yanına gittim.

"Abi kapı neredeydi?"

"Oraya göre sağ taraftaydı."

"Sağ taraf..."

Biraz geri gidip kapının olduğu tarafa döndüm ve kollarımı açtım.

"Spor salonuna göre sağ bu taraf.O zaman ters dönersek..."

Kitaplığa yürüyüp kitapları fırlatmaya başladım.Eminim ki delirdiğimi düşünüyorlar.Ama hayır delirmedim.Kapıyı buldum sayılır.Kitaplar bitince karşıma gelişi güzel yerleştirilmiş taşlar gördüm.

"Kapıyı buldum!"

Herkes koşarak yanıma geldi.Şok olmuş şekilde bana bakıyorlardı.Herkes "Kurtulduk!" diye bağırıyordu.Ben kitaplığı çekerken Bir şey fark ettim.Bu kitaplık duvara sabitlenmişti.

"Yalnız bir sorunumuz var.Kitaplık dıvara sabitlenmiş."

Herkesin tekrar yüzü düştü.Gidip kitaplığa baktım.Menteşeler ve vidalarla duvara sabitlenmişti.Ben de oturup düşünmeye başladım.Sonra aklıma geldi.Alet Çantası!Koşup ağlet çantasını aldım.Berkay abiye 'Gel' anlamında bir işaret yaptım.Oda gelip kitaplığı tutu.Biz tek tek menteşelerini dökmeye başladık.Yaklaşık 15 dakika sürdü ve sonunda tüm menteşeleri söktük.Kitaplığı çektik.Bu sırada herkes yanımıza geldi ve taşları çıkarmaya başladık.Kapı tam da karşımızda duruyordu.Berkay abi önümüze geldi.

"Ama kapı kilitli?Nasıl çıkıcaz?"

"Onu Beril halleder."

Beril bir teltoka çıkarıp anahtar deliğine soktu.Biraz uğraştıktan sonra kapı açıldı.Koşup çantalarımızı aldıı ve spor odasında girdik.açıldı.Önümüzde duran kitaplığı iterek içeri girdik.Hemen kapıya koştuk ama kapı kilitliydi.

"Bu da kitli!" umutsuz vaka

Berkay abi benden hocasını masasına ilerledi.Bir çekmece açıp karıştırmaya başladı.Birkaç sayfa çıkardıktan sonra anahtarla yanımıza geldi.

"Beden hocası göstermişti."

"İyi de neden?" tarçın abla

"Hocanın yardımcısıydım.Beden dersinde buraya gelip hocaya yardım ederdim.Bazen de tek başıma.Dersimiz son saat olduğu için görevli kitlerdi burayı ben de burada kalmayayım diye göstermişti.İyki de göstermiş."

Berkay abi kapıyı açıp önden çıktı.Herkes mutlu mutlu dışarı çıktı.Felix abi hariç.O daha çok endişeliydi.D18 önümüze geçerek :

"Çok açım yek alıp geliyorum ,bekleyin!"

O koşarak gitmeye başladı.Işıklar yanıp sönüyor ve tuhaf bir koku alıyordum.

"Bu normal değil!"

Bir çığlık duyduk.Bu D18'in sesiydi.Koşarak kantine gittik.Gittiğimizde bir şok geçirdik.Ellerim kaskatı kesildi.Yere çivilenmiş gibiydik.

"Aman Allahım!"

Kantinci ablalar duvara bıçakla sabitlenmişti.Ayaklarından damlayan kan yeri bir göl haline getirmişti. D18 yere düştü.Başka ölü var öı diye ayak uçlarıma çıkınca bir yazı gördüm.Koşarak oraya gittim.Arkamdan Beril geliyordu.

"Elif neye koştu.."

Yere bir yazı yazılmıştı.Ama kanla.

"Heyy çocuklar!Buraya gelin!"

Simay ve Mina'yı kan tutuyordu.Onların gelmemesi için bir işaret yaptım.Diğerleri geldiğinde ikinci bir şok daha yaşadık.Yere kanla

Oyun başladı

Hazır olun!

Tamam tırsmadım değildi.Ama sıvı görünce tuvaletim gelmişti ve bu yazıları nasıl yazdı ki?Ve bu gerçekten iğrenç!