Kimse hiçbirşeyi bilmeyecek mi?" Bunlar neden bahsediyor. Ikisi merdivenlerden inip gözden kaybolduklarında bende hızlıca indim. Nicolas abimin sağ koluydu o yüzden abim her konuda onunla konuşurdu. Ama ne yapacaklar bilmiyordum. Bir şekilde öğrenicektim.
Nicolas ile abim ayrıldığında,abimin peşinden gittim abim çok hızlı gidiyordu. Onun peşinden gitmeyi bırakmıştım.

Kahvaltıda gördüklerim aklımı tırmalıyordu doğru düzgün yemek yiyememiştim. Ama kimseye birşey çaktırmamak için belli etmiyordum. Şimdi abime sorsam söylemezdi o yüzden bunu kendim öğrenicektim.
Abimle babamda bugün yapacakları toplantıyı konuşuyorlardı. Savaş icin hazırlıkları.

Kahvaltımı yapıp kalkmıştım Ellie ile bahçede dolaşıyorduk. Duyduklarımı anlattım. "Sence Ellie abim neden kimse birşey bilmicek dedi?"
"Bilmiyorum ki bir sekilde öğreniriz sen dert etme belkide senin kuruntundu." Of neden sürekli birşey oluyo anlamıyorum. Ellie ile biraz bahçede gezindikden sonra italyanca dersim vardı. Küçükken aynı dersleri alırdık ama artık kendi istediğimiz dilden eğitim alıyorduk. Zorunlu oldu için Ellie Italyanca ben ise Ispanyolca alıyordum o ayrı olarak arp da çalıyordu müzikle ilgilenmeyi seviyordu bende piano çalıyordum.
Ikimizde dersimiz icin ayrılmıştık.

~~~~~~~~~~~~~~

Ders bitmişti iki saat boyunca bir kitabı ispanyolca okumak zorunda kalmıştım aslında zor değildide yüksek sesle okumak biraz yormuştu beni. Duşa girip çıkmıştım saçlarımı tarıyordum bir an kapı çaldı. Kibar sesle "Gelin" demiştim. Ellie gelmişti yüzü çok endişeli ve gergindi. "Luisa Luisaa" ayağa kalkmıştım. Noldu bir şey mi oldu ne bu halin?" Yüzü çok gergindi sağ elimle elini tuttum. "Noldu Ellie söyle" yüzüme baktı "S-seni"
"Beni ne Ellie beni ne söylesene insani korkutma."

"Seni saraydan gönderiyorlar" Ne duyduklarım karşısında şok olmuştum doğrumu duymuştum?
"Beni mi? Ellie neden bana şu işi sakince anlatır mısın?" Sakince şuan duydum şeyi idrak edemezken ondan sakince anlatmasını istiyordum. Ikimizde oturmuştuk "Seni dinliyorum canım anlat bana herşeyi"

"Toplantı yaptıkları odanın önünden geçerken kapı aralıkta bende duydum savaş için hazırlık yapmışlar ve abin senin güvenliğin için seni uzaktaki teyzene gönderme fikrini söyledi. Babanda bunu kabul etti biraz düşününce duyduklarımdan sonra hemen geldim." Duyduklarım karşısında şok olmuştum neden ya daha öncede savaş yaptılar ama beni göndermeyi düşünmediler üstelik artık bir genç kızdım kendi güvenliğimi sağlayabilirdim. Sinirlerime hakim olamıyordum abim böyle bir kararı benim adıma nasıl verirdi ne hakla.
Ayağa kalkıp odadan çıktım çok sinirliydim koridorda giderken abime rastladım.

"ABIII" ona doğru yürüdüm oda bana bakıyordu. "Sen ne yaptını zannediyorsun ya bunu ne hakla yaparsın." Yüzüme bön bön bakıyordu "Neler saçmalıyorsun Luisa ya" anlamaz gibi yüzüme bakıyordu."Beni nasıl göndermeyi düşünürsün benim adıma ne hakla boyle bir karar verirsin ne hakkın var buna ya bunca zaman kaç seneden beri savaştayız şimdi mi aklınıza geldi beni göndermek?"

"Abin olarak Luisa bu senin güvenlin için o yüzden böyle bir kararı verdik hem sen bana ne hakla hesap soruyorsun kendine gel karşında abin var senin."
Bizim harahetli konuşmamızı çoğu muhafız ve birkaç çalışan bizi izliyordu ardından babam ve annem geldi Ellie' de onların yanındaydı.

"Luisa Adrian noluyo çocuklar ne bu gürültü" babam herkese dağılmalarını söyleyip beni ve abimi alıp toplantı yaptıkları odaya soktu.
"Anlatın mesele ne" abim önce davrancakken ona fırsat vermedim "Baba beni nasıl gönderirsiniz üstelik benim yerime böyle bir kararı neden veriyorsunz?
Gerçekten sinirlerim bozulmuştu sinirden ağlamak üzereydim.

"Kızım Luisa böyle bir kararı senin iyiliğin için verdik savaş yakında başlıcak abinde senin güvenliğin için seni gönderme fikrini düşündü. Bende mantıklı buldum başımıza birşey gelirse en azından sen sağlam kal diye.

Daha fazla konuşmak istemiyordum odadan çıktım kapıyı açıp çarpıp çıktım arkamdan babam seslensede zerre umursamayıp merdivenlerden aşağı indim. Saraydan çıktım şuan hiç burayı çekicek durumda değildim yanlız kalmak istiyordum. Ormana doğru yürüdüm en sonunda kimsenin beni rahatsız etmicene emin oldum bir yerde durdum. Bir taşın üstüne oturdum demek abim ile Nicolas'ın konuştukları mesele buydu ama neden kimse hiçbirşey bilmicek demişlerdi? Beni gizlide göndermiceklerdi of kafamda birsürü soru işareti vardı. Of başımı kaldırıp yukarı gökyüzüne baktım güneş nerdeyse batmak üzereydi saraya dönesim hiç yoktu ama ben gitmezsem beni onlar bulacaktı. Teyzemin kaldı yer nerdeyse dünyanın bir ucundaydı ayrıca birilerini göndererek güvenliklerini sağlıcaklarını düşünüyorlar ama asıl güvenliğimiz için bu savaşlar bitmedi benden yaşca büyük insanlar bunları düşünememeleri ayrı bir saçmalık.

~~~~~~~~~~~~~~

Gökyüzünün karanlığı aynı benim içim gibiydi odamdaki camdan baktımda net bir şekilde gökyüzünü görebiliyordum. Hiç dönmek istemesemde geri dönmüştüm akşam yemeğini odamda yemiştim kimsede karşı çıkmamıştı. Saat gecenin ikisine geliyordu herkes yatmıştı ben hala yatmamıştım biraz dolaşıcaktım kalktım kapıdan çıktım.
Gezindim biraz Nicolası gördüm abimin odasından çıkıyordu bu adamı hiç sevmiyordum zaten çok samimiyetsiz abimin bunun gibi birini nasıl yakınında tutuyor aklım almıyordu. Abimin odasının kapısının önüne gittim kapıyı çaldım ses gelmedi açtım. Abim odada yoktu tam çıkarken duştan sesler geldini gördüm abim duşa girmişti masanın üzerinde birşeyler vardı gittim baktım üzerinde heykeller vardı bu savaş planı için kullanıyordu ama neden abim bunu kullanmış ki zaten gündüz konuşmamışlarmıydı?

Sadece anlamadım birşey birşey teyzemin yaşadığı yerin haritasıda vardı beni göndermeyi düşündükleri yer ama anlamadım bunun ne alakası var ortada garip birşeyler döndüğünü hissetmiştim şimdi daha çok emin oldum. Su sesi kesilince abimin çıkıcanı anladım hemen odadan çıktım. Çıkarken yanlışlıkla heykellerden birini düşürmüştüm tam eğilip yerine koycekken abimle karşılaşmamak için çıktım umarım abim bir şeyden şüphelenmezdi.

{Yazarın Anlatımıyla}
Luisa haklıydı ortada gizli birşeyler vardı çözülmesi gereken şeyler çünkü bir tuzağın için çekiliyordu en yakını tarafından hemde Luisa'nın gönderilmesi sadece güvenliği için miydi? Yoksa onun yapmak istediklerini o bile fark etmeden başkası tarafından tahmin edilmiş miydi?

~~~~~~~~~~~~~~

{Luisa''nın Anlatımıyla}
Tüm eşyalarımı toplamıştım. Maalesef çabalarım boşa gitmişti uzaklaşıyordum. Uzun bir süre orada kalacağım için tüm eşyalarımı yanıma almıştım, hiç gitmek istememe rağmen gitmek zorunda bırakılmıştım... Tek ben gidiyordum Abim, Ellie yi benimle göndermemişti o burada kalacaktı. Abim bu işlerle ilgilendiği için itiraz bile edemiyordum çünkü abim otoriter birisi ve karşısında ki kardeşi olsa bile acımasız olabiliyor.

Merdivenler aşağı indim, gideceğim arabaya eşyalarım yerleştirilmişti.
Annem bana sıkıca sarıldı bende ona sarıldım her ne kadar kırgın olsamda. Babama hiç sarılmadım abime bile, Ellieyede sıkıca sarıldım oda bana, üzgün olduğu yüzünden belliydi. "Luisa seni çok özliyeceğim
arada mektup yaz bana bende sana yazıdan tamam mı hayatım." Başımı sallayıp kulağına eğildim kimse görmeden "Anlaştığımız gibi birşey olursa burda seni göndermezlerse bana haber ver tamam mı? Başını sallamıştı ardından arabaya doğru gittim abim ona karşı tavırlı baktımı anlamış olacak ki "Bana karşı tavır almaya hakkın yok senin iyiliğin için yapıyorum bunu ayrıca sonsuza kadar orada değilsin sanki seni kalıcı olarak sürgün ediyormuşum gibi davranma." Ona cevap bile vermeden arabaya bindim. Araba hareket ederken son kez arkama dönüp saraya ve bizimkilere baktığımda o an kendime bir söz verdim geri dönecektim n'olursa olsun.

2 saattir yoldaydık bende camdan dışarıyı seyrediyordum o an araba ani olarak durdu nerdeyse öne doğru düşücekken tuttum kendini. "Noluyo" camdan dışarıya baktımda önümüzde bir araba vardı.

Bölüm sonu sizce nolucak eğer oy verip yorum yaparsanız mutlu olurum

insgram adresim stellaa_00__