Arkadaşlar selam bazı kişiler okuyo ama oy vermiyor rica ediyorum lütfen oy verin:)

                                 🦪

Herşey bir oyunmuydu yoksa,biz oyunun ta kendisi miydik? Yüzleşmek neydi? Yıllarca gelemeyen kişi geliyordu.Saçma.Ben Hatun'a ne diyecektim?Kafam çok karışıktı,hemde çok.Yattığım yerden doğruldum bugün pazardı okul yoktu.Hemen dolabımın önüne gittim ve kıyafet bakmaya başladım.

Altıma keten pantolon giydim, üzerime ise beyaz bir kısa kollu giydim onun üzerine ise mavi çizgili gömlek giydim.Ve siyah şal taktım.Hazırdım, kahvaltıya inebilirdim.Tam o sıra abim odasından çıkıyordu."günaydın abii"

Benim neşeli sesime karşılık tebessüm etti.

"Günaydın canım"diyip yanağımdan öptü.

Seviyordum bu adamı.

O sıra Hatun ve emrede Hatun biraz soğuk sesle "günaydın" dedi.Emre ise uykulu bir sesle "günaydın" dedi o sıra hepimiz merdivenlerde iniyorduk önümüzde Hatun ve Emre kavga ederek inliyordu.

"Orayı bne kapıcam abla!"

"Çok beklersin canım."

kapan Hatun'du Hatun Emre'ye dönüp dil çıkardı.Emre ise göz devirdi ben onların haline gülüyordum herzamanki gibi.Bende yerime geçtim ve oturdum babam herzamanki gibi somurtuyordu.

Onu es geçtim ve anneme baktım annem en azından babama göre daha iyiydi.Annem bize baktı ve konuştu

"Yediden önce herkes evde olsun"

Dediğinde her bir ağızdan "tamam"kelimesi çıktı ve kahvaltıya başladık.Tabagima bir kaç bişey aldım ve yemeye başladım Hatun biraz dalgindi sonda konuşacaktım onunla.

O sıra Emre ile göz göze geldik mal sesizce bana bakıp gülüyordu ne var dercesine kafamı salladım.Maldi bu çocuk göz devirip yemek yemeye başladım o sıra Hatun ayaklandı.

"Ben çıkıyorum afiyet olsun size"

"Görüşürüz canım."dedim gülümseyerek.

"Görüşürüz ablacim"diyip öpücük attı.

Ve Hatun'un gitmesiyle bende ayaklandim.Odama gidip hazırlanmalıydım.Merdivenlere yöneldim ve çıkmaya Odaya girip kapıyı kapattım.Aynadan baktığımda elim yüzüm düzgündü yani.Hemen bir kapatıcı geçtim.Ve açık bir tonda ruj sürdüm.

Çantamı telefonumu alıp odadan Hemen çıktım.Tam arkamı dönüp girecekken Emre bana seslendi.

"Abla nereye?"Te Allah'im.

"Sanane Emreciiim,senin ödevlerin yokmu canım benim."

"Yok abla dün bitirdim valla"

"Tamam o zaman çeneni kapa çünkü acelem var gidicem"Ofladi

"Olmaz abla benide götür,nereye gidiyorsan"

"Emre canım sen iyimisin?Senin ne işin var benimle"

"Evde sıkılıyorum ama abla."

"Kitap oku canım"

"Sevmiyorum okumayı ama abla banane bende gelcem"O an ayağımdaki terliği hemen aldım ve Emre'nin poposuna attım.

"Aaa abla napiyon ya"

"Dinle sende sözümü canım."

Diyerek merdivenlerden inmeye başladım.Yani neydi bu merak?Bu yaşta.Biz böyle değildik küçükken.Ödev varsa yapar otururduk şimdiki gençler öyle değil.

İç ses(Pakize): Ebrar yaşlanmış gibi ne konuşuyorsun sen yine?

Ay sanane Pakize,sende herşeye atlama canım.Merakli Melahat gibi.Ben sana karışıyormuyum hiç?

İç ses(Pakize):Alt tarafı bişey dedim.

Pakizeyi boş verip, sporları ayağıma geçirdim.Ve evden kendimi dışarıya attım.Arabaya bindim ve yola koyuldum.

Açıkçası,yalan söylemek zor oluyor.Heleki bu kişi kardeşiniz ise,ondan saklıyorum ama zaten elbet birgün öğrenecektir.Bu benim suçum değildi.Hatun'da beni anlayacaktı biliyorum.

İç ses(Pakize): tabikide öyle Ebrar, biliyorsun siz birbirinizin sansısınız.Hatun seni Alenda'ya değişmiyecek.

Öylemi dersin?

Pakize:tabikidee o seni herzman daha çok seviyor olacak.Dogruydu Pakize sayesinde kendime geldim ve attığı konuma baktım bura Violetta Cafe'ydi çok iyi biliyordum burayı.

Hemen arabadan indim ve Cafe'ye girdim merdivenlerden çıkarak sonunda üst kata gelmiştim gözlerim onu arıyorduki bana elini kaldıran Alenda'yi gördüm ve yanına gittim.

Sandalyeyi sertce çekerek oturdum.

"Hoşgeldin Ebrar."

"Hoşbuldum Alenda"

"Hatun iyimi?" Cildircam şimdi.

"Sanane cidden sanane sana beş yaşında sokağa atmadan önce düşüncektin he neredeydin yıllar boyunca sen bizmmi haberimiz yok?"

"Bak Ebrar sen istesende istmesende o benim kardesi-"

"Kes artık kes onu benden alamayacaksın hiçbir zmaab ona ablalık yapmadın ciddi soruyorum ilk aşkında yanındamıydın peki ya doğum gününde yanındamıydın cevap alayım"

Susdu.

"Evet değildin ben vardım ben ilk heyecanını dinledim şimdi sus lütfen bunlarıda Hatun'a anlatıcam."

"Sakın yoksa seni gerçekten mahvederim"yüzsuz ya valla.

O an bı ses duydum.

"Kimi mahvediyorsunuz savcım"Arkamı döndüğümde o adamdı çarpıştığım adamdı hemen yanimdaki sandalyeyi çekti ve oturdu.

"Yiğit ben bu arada" o an kafamı ona çevirdim göz göze gelmiştik.Bende ayakalanıp kalktım.

"Ben gidiyorum,Hatun herşeyi öğrenicek."

Merdivenlere yöneldim.

"Bu burada bitmedi Ebrar duydu mu beni?"diyerek yanıma geldi.

"Ne o korkuyor musun? Yıllar sonra çıkmalar hayırdır? Parası var diyemi bu çabalar anlamıyorum ben"O an beni itmişti bende onu ittim o sıra yere düşmüştü olayları kavrayamamistim kafası merdivene gelmişti.

Yiğit ile göz göze geldik.

"Naptım ben?"

Yiğit yanıma geldi.Yüzümü avuçlarının içine aldı ve konuştu.

"Ebrar bişey olmamış sadece kafasını vurmuş"O an elimden tutup beni alt kattaki koridorun oraya çekti.

"Gel bu taraftan Ebrar"beni yanına çekti.

"Kadını bulun"telefonunu çıkardı ve birini aradı.

"Alo Ateş kamera kayıtlarını silin"

"Evet evet kafenin"

Telefonu kapattı.O an adım sesleri geliyordu.

Yiğit beni duvara yasladı ve önüme geçti.Cok yakındık.

"Ebrar özür dilerim."

"Ne?Ne için?"

O an dudakları dudaklarımla buluşmuştu eli belime gitti ve sıkıca tuttu beni garip bir histi bu vücudu beni kapatıyordu.O sıra korumalar geçiyordu arkadan.

Onlar tamamen gittiğinde yiğit bende ayrıldı.Ben ağlıyordum bir günde başıma gelmeyen kalmadı şaka gibi.

"Hatun'u arayımmı"kafamı hayır anlamında salladım.

Gel benle diyerek beni çıkışa götürdü.Bende sorgulamadan gidiyordum.Dısarıya cıkmıştık ve ben hala ağlıyordum.

Beni arabanın yanına götürdü benim arabam değildi ve beni Kendisidw öne bindi ve konuştu.

"Arabanın anahtarı nerede?"çantamı gösterdim ve çantama uzandı içinden anahtarı çıkardı ve Ateş'e uzattı.

"Biizim oraya götür arabayı"

"Tamam abi"diyerek gitmişti yanımızdan,ben hala ağlıyordum.

"Ebrar artık ağlama,olan oldu"

Kafamı salladım, çok uykum vardı.

"Yiğit çok uykum var biraz dinlensem"kafasını salladı ve bende kafami cama yasladım gözlerim kapanıyordu.

"Yiğit ben çok özür dilerim,beni öpmek zorunda kaldın."

"Seni öpmek cenneti tatmak gibiydi Ebrar"

Bişeyler söylüyordu ama anlayamıyordum.

Yiğit'ten:

Ebrar ile benim eve gelmiştik arbadan inip arka koltuğun kapısını açtım ve Ebrar'ı kucağıma aldım.Kapıyı kapatıp, arabayı kilitledim.

Ve eve doğru yürümeye başladım.

Anahtarı alıp kapıyı açtım. İçeriye girip ayağım ile kapıyı kapattım ve Ebrar'ı koltuğa bıraktım.Üzerinede battaniye örttüm kendimize tekli koltuğa resmen attim.

Ateş'i aradım.

"Alo Ateş hallettin mi?"

"Hallettim komutanım"

"Sen nerdesin?"

"Savcının yanına gidiyorum."

"Savcı ne alaka olum?"

"Beni çağırmış komutanım,bilmiyorum bende"

"Tamam görüşürüz"

Diyip kapattım.

Ebrar'a döndüğümde göz kapakları şişmişti.

Hatun'dan

Ateş'i bekliyordum,bı adam vardı bana onu bulmalıydı.Kapı çaldı.

"Giiir"

İçeriye Ateş girdi.

"Beni çağırmışsınız savcım."

"Evet ben çağırdım Ateş"diyerek hemen önüne geçtim.

"Bakmamız gereken bişeyler var"

"Bakalım savcım o zmaan"

Ben geri sandalye oturdum ve Ateş'e de oturması için işaret verdim.Hemen yanımdada o oturuyordu.Bak Ateş şu adamı bulmalıyız,yani beraber halledelim."

"Tamam savcım,bilgi verin adam hakkında"

"İhsan sancak,yirmi dört yaşında genellikle kahvede oturuyormuş.Karısı ile boşanmıslar fakat hala karısına kötü davranıyomus"

"Araştıracağım savcım"

O an Ateş'e döndüm çok yakındık.

"Bul onu Ateş."

"Bulacağım savcım"nefeslerimiz birbirine değiyordu.

"Bekliyor olacağım, güveniyorum sana"

"Sizi yanıltmayacağım savcım"

Tam daha çok yaklaşmışken kapı çaldı.

Hemen geri çekildim.

"Giiir"

"Savcım dosyalar burada"diyerek bana uzatmıştı.

"Tamam çıkabilirsin"Zerda çıkmıştı o an Ateş ile göz göze geldim.

"Savcım" dedi yaklaşarak.

"Efendim Ateş"

"Yaniyorzunuz"

"Anlamadım.Neyden bahsediyorsun sen?"

"Yüzünüz diyorum yanıyor"

O an ellerim yanaklarıma gitti ve ciddende yanıyorlardı.

O an Ateş'te ayaklandı.

"O iş bende savcım" diyip göz Kırptı.Ve çıktı.Nasıl bir adamdı bu beni nasıl bu kadar etkileyebiliyordu.

Ebrar'dan.

Gözlerimi açtığımda karşımda Yiğit vardı.Hemen toparlandım dikkatle beni izliyordu.

"Ben teşekkür ederim,kurtardın beni"

"Önemli değil,o kadınla ne alakan var?"

"Benim alakam yok yani Hatun'un var"

"Anladım"dedi.

"Şey benim yediden önce evde olmam gerekte şuan gitmeliyim misafir geleceti."

"O misafirler biziz Ebrar"

"Sizmi?Neden geliyorsunuzki?"

"Gidince öğrenirsin Ebrar"

"Hadi gel seni eve bırakayım."

Kafamı salladım.

Ve gerçekten merak ediyordum ne dönüyordu nasıl olaylar oluyordu bilmiyorum....

Heyyooooo nasılsıniz gençler

Kısa kestim çünkü sizde merak edin niye diye HAQNQNQMNQ