TANITIM

Yeni görev yerime giderken bu sefer hiç olmadığım kadar heyecanlıyım. Ocak ayının en soğuk geçen günlerinden biri, dışarıda lapa lapa kar yağıyor. Ve en belki de bir daha hiç geçmeyeceğim yollardan son kez geçiyorum. Neden mi? Çünkü bu sefer geri dönmem diğerlerinden daha imkânsız. Dışarıda yağan karı izlerken Halil abinin sözleriyle ona döndüm.

“Nisa, şuan gitmekten vazgeçebilirsin,istersen senin yerine ben giderim ha abicim? “

Halil abi de benim gibi Türkiye’nin yetiştirdiği özel ajanlardandı. Benden daha tecrübeliydi. Onun bir sürü yurtdışı görevi olmuştu ama benim başka bir ülkeye tek başıma gitmemde hazır olmadığımı söylüyordu.

“Ben hazırım abi, güveniyorum kendime. Hem karar verildi çoktan. Bu görev için beni seçmelerinin bir sebebi vardır.”

Bu sebeplerden biri bence fiziksel görünüşümdü. Sarı saçlarım ve mavi gözlerimle orada dikkat çekeceğimi sanmıyordum. Babam da mı Rusyalıydı be!

Annem ben küçükken beni yurt müdürüne verdiği bir mektupla bırakıp gitmiş. O mektupda ne yazdığı hakkında hiçbir fikrim yok. Ama dediklerine göre annem hazır olana kadar okumamamı söylemiş. Ne zaman hazır olacağımı bilmiyorum. Ama beni kimsesiz bırakma hikayesini de okumak istediğimi sanmıyorum.

Daha sonra devletim beni koruma altına almış. 18 yaşıma kadar yetimhanede büyüdüm. Sonra da MİT ( milli istihbarat teşkilatı) beni kendi bünyesine alarak bugünkü beni oluşturdu. MİT Ajanı Nisa Doruk ...

Araba havaalanının içine girdiğinde yavaştan vedalaşmaya başlamam gerektiğini biliyordum. Halil abi de hissetmiş gibi bana döndü. Gerçek abim gibiydi. Küçüklüğümden beri onun elinde büyümüş ve yetişmiştim. Bildiğim herşeyi bana o öğretmişti. Arabadan indiğimizde karşıma geçip her zamanki nasihatlerini sıralamaya başladı.

“Konuştuklarımızı unutma. Eğer açığa çıkarsan kendini tehlikeye atmayacaksın duydun mu beni? Bir şeyi öğreneceğim diye başını derde sokma sakın!”

Endişesi karşısında kocaman gülümsedim.
“Merak etme. O kadar eğitimi boşuna almadım ben. Hem söz sağ salim döneceğim yanına.” Dedim ve gitmeden son kez sarıldım. Arkamı dönüp bineceğim uçağa doğru ilerlemeye başladım. Uzun koridorda yürürken aklımda tek bir şey vardı.

“Bekle beni Rusya ben geliyorum!”

_____________________________________________

✨

​​