Elif Sıla'dan

Yanımdan sesler geliyor ama kim olduklarını seçemiyorum. Bu kadar ağrım ve yorgun düşeceğimi sanmıyordum.

Tekrardan uykuya yenik düştüm. Büyük ihtimalle ilaçlardan dolayı iyice halim kalmadı.

Akşama doğru

Gözlerimi açtığımda ortam çok sessizdi. Çok susamıştım. Kalkmaya çalıştım ama göğsüme giren ağrıyla dişlerimi sıkarak inledim.

"Kızım Ay Allah'ım sana şükürler olsun ki uyandın. Dur hemen ben doktoru çağırayım."

"Anne dur!" dedim kısık sesle

"Ne oldu yavrum"

"Su" dedim zar zor yutkunarak.

"Ay kurban olduğum dur hemen vereyim."

Suyu bardağı doldurdu ve hafifçe kafamı kaldırdıktan sonra suyu içirdi.

"Sağ ol anne iyiyim ben gerçekten" dedim

"İyisin tabi kurban olduğum. Ama doktora haber vermem gerekiyor. Bir kontrol etsinler tamam mı sen bekle geliyorum bende hemen" diyerek odadan çıktı.

Bir kaç dakika sonra odanın kapısı açıldı.

"Hastamız uyanmış" dedi gülümseyerek.

"Nasıl hissediyorsun kendini" diye sordu.

"İyiyim hafif bir ağrım var , ne zaman çıkabilirim acaba?"

"Oho ne çıkması misafirimizsin bu gece" dedi

"Peki o zaman şu ilaçları kesebilir miyiz? Uyku bastırıyor ve kendimde olmuyorum ve bu beni bayağı sinirlendiriyor."

"Peki o zaman tamamen kesemem ama dozunu düşürebilirim. Sen dinlenmene bak ben odaya hemşire göndereceğim" diyerek odadan çıktı.

Annem "Ah be kızım daha ameliyattan çıkalı ne kadar oldu da ne zaman çıkacağım diye soruyorsun?" diye sinirlenmeye başladı.

"Anne yatamam ben biliyorsun. Sabah çıkacağız daha fazla kalamam ben" dedikten hemen sonra kapı tıklatıldı.

Kapıya doğru baktığımda bizimkileri elinde çiçekle gördüm.

Gülerek " abartmayın ya ne çiçeği" dedim.

"Sizin için olduğunu kim söyledi komutanım" dedi Mavi kahkaha atarak.

Sonra anneme doğru yöneldi.

"Melek annem bunlar senin hoş geldin" dedi.

"Hoş bulduk yavrum teşekkür ederim. Sizde hoş geldiniz geçin oturun."

"Yok Melek anne çıkacağız karargaha geçmemiz lazım" dedi Kurt

"Beni de götürün"

"Dinlenmen lazım , yarın sabah gelirsin zaten karargaha sen" dedi Kaya

"Tabi ki de " dedim hınzırca gülümseyerek

Tekrar kapı çaldı. Kapıya doğru baktığımda bana ağlayarak bakan kızı gördüm. Arkasında da sabah ki hırsız ne işi varsa burada. Tekrar ağlayan kıza baktım ve tebessüm ederek kollarımı açtım.

"Gel hadi"

Koşarak kollarıma geldi. Sıkı sıkı sarıldı.

Ağlayarak "Ben özür dilerim. Hep benim yüzümden oldu"

Hemen kollarımın arasından çıkartıp ellerimi yanaklarına koydum. Baş parmağımla göz yaşlarını silmeye başladım.

"Hayır senin suçun değildi. Ağlama hem sen ağlarsan ben daha da üzülürüm. Üzülme mi ister misin?" diye sordum.

Kafasını iki yana sallayarak "Hayır istemem sen hep mutlu ol olur mu? Yaptıkların için teşekkür ederim"

"Ne demek benim için bir zevkti bu sayede senin kadar güzel bir kızla tanıştım." dedim gülümseyerek

"Geçmiş olsun" dedi sabah ki hırsız.

Kafamı kaldırdım ve yüz yüze gelmemizi sağladım. "Teşekkür ederim hırsız bey" dedim gülerek.

"Allahım Yarabbim ya çattık vallahi çattık" dedi Yiğit

"Ne hırsız mı?" dedi Annem şaşırmış ve telaşla

"Hırsız derken" dedi Kaya

"Hayır o hırsız değil. Doktor abi o benim yaralarımı sardı ve seni bana getirdi." dedi küçük kız

"Öyle mi küçük hanım" dedim saçını okşayarak sonra bizimkilere döndüm ve "Aramızda ki bir şakalaşma diyelim" dedim.

"Tanışıyor musunuz" dedi Annem. Sonra devam etti "Maşallah pek de bir yakışıklısın doktor oğlum"

"Anne Lütfen" dedim kızarak

"Ay ne var doğruları da mı söylemeyeceğim " dedi

"Teşekkür ederim efendim" dedi hırsız.

Hemen ardından kapı çat diye açıldı.

"Ay Elif'im Elif nerde" diye telaşla girdi içeri Arzu.

"Buradayım " dedim elimi kaldırarak.

Hemen koşup bana sarıldı. "Ay duyunca nasıl korktum , az daha çocuğum düşecekti Elif" diye ağlamaya başladı.

"Ay ağlama iyiyim, azından yel alsın Arzu ya ne düşürmesi" diye kızmaya başladım.

"Ay ne biliyim kızım korkudan sancı falan girdi herhalde , doktora gitsem mi ki ne diyorsun" diye sordu.

"Önce beni bir bıraksan yoruldum" dedim bitkince

"Ay" diyerek geri çekildi.

"İstiyorsanız kontrol edelim bebeği" dedi hırsız.

Arzu hemen gelen ses döndü. Ve yüzü hemen şaşkın bir hal aldı. "Ay hocam sizde mi buradasınız"

"Arzu hanım siz miydiniz, evet hasta ziyaretine geldik. Gel bir çıkalım odaya hastam yok. Kontrol edelim senin de için rahat etsin."

"Bir dakika bir dakika benim konuştuğum doktor hırsız mıydı?" dedim bir anda

"Hırsız mı? anlamadım" dedi Arzu

"Boşverin siz gelin kontrol edelim" dedi hırsız

"Tamam hocam çıkalım, Elif geleceğim ben" dedi. Kaş göz de yapıyor konuşacağız bunu diye Allahım şimdi çık işin içinden

Hırsız eğilerek kızın önünde durdu ve ellerini tuttu "Haydi seni arkadaşlarının yanına götüreyim"

"Tamam ama bir dakika" diyerek bana döndü.

"Asker abla bu üstümdeki bende kalabilir mi ben çok sevdim bunu. Bana verebilir misin?" diye sordu.

"Tabi ki sende kalabilir. Benden sana ufak bir hatıra olsun o zaman" dedim gülümseyerek.

"Teşekkür ederim asker abla" diyerek hırsızın elini tuttu.

"Tekrar geçmiş olsun o zaman , sizde bizimle gelin Arzu hanım kontrol edelim" diyerek kapıya doğru yöneldi.

"Geliyorum hocam " diyerek peşine takıldı Arzu.

"Biz de kaçalım artık tekrar geçmiş olsun Elif sabah görüşürüz" dedi Kaya

"Geçmiş olsun komutanım" dedi Fosil

"Görüşürüz komutanım" dedi Mavi

Ve dışarıya doğru yöneldiler. Kapı kapandıktan sonra annem " Ay ne yakışıklı çocuktu"

"Kim Anne?"

"Hırsız dediğin yakışıklı doktor ay birde kadın doğum mis gibi, Çocuk yapmada iyi olur "dedi gülerek

"Anne " dedim kızarak "saçmalama istiyorsan tövbe tövbe neleri düşünüyorsun ya" dedim.

"Ay ne var sevdim ben bu çocuğu damadım olabilir"

"Anne lütfen " dedim.

"Tamam be dinlen sen ben bir kantine iniyim istiyor musun bir şey?" diye sordu.

"Hayır "diyerek pencereye doğru döndüm. Ve bir kaç dakika sonra gözlerim kapanmaya başladı.