YENİİİ BÖÜLÜMMM🥳🥳🥳

Bahçeye ilk adımımı atım. Ben durunca annemde otomatikman durdu. Burası ne kadar büyüktü böyle. Etrafa koçaman olmuş gözlerimle göz gezdirdim.

Buyük bir havuz yanında sezloklar vardı. Büyük bir bahçe vardı tonlarca ekilmiş çiçekler buranın kokusunu güzeleştiriyodu. Vilaya göz gezdirdim kocaman idi. Yutkundum 30-35 yaşlarında takım elbiseli bir adam yanıla gelip elimdekileri aldı.

almasına izin verdim karşıma dikilip “Hoş geldiniz Sultan hanım” deyip sonra bana baktı. Annem baş selamı verdi gülümseyerek. Güneş’ten dolayı gözlerimi kısmış adama bakıyordun. “ sizde hoş geldiniz küçük hanım” deyip arkasına dönüp hızlı adımlarla eve girdi. Kaşlarımı çatıp. “Küçük hanımış 19 yaşındayım ben” diye söylendim. Annem bu tepkime karşı kahkaha atınca sahada kaşlarım çatıldı.

”Ah işte üvey baban ve abin” dedi gülerek ileriyi gösteriyordu. Ne ara bu kadar yakın olmuştuk. O adam asla ne bir babam nede bira üvey babam olacaktı.

Gösterdiği yere baktım. Bi dakika üvey abimi. Bu adamın çocuğumu vardı. Gözlerimi kısarak bize gelen iki adama baktım. 40-45 yaşlarında saçlarının arasında hafif beyaz teler vardı. Burdan gördüğüm kahverengi gözleri baya mutlu olduğunu gösteren ğülüşüyle buraya geliyordu. Yanındaki 20-25 yaşlarındaki adam aksine sinirli duruyordu.

Kumaralığını babasından alınmıştı. Açık kahve gözleriyle ilk annem daha sonra bana baktı. Bakışlarımız kesişmişti. Gözünü ayırıp göz altıma baktı. Hay böyle işin çok beli plıyurmuydu acaba.

Elerini babasının aksine kahverengi sacına gecirip dağıtı. Bedenim kaskatı kesilmişti öylece gelmerrini bekliyordum.

Annem gülerek bir adım attı. Bense öylece duruyordum. Buraya gelmem başlıca bir hataydı. Elimden gelse koşarak kaçırdım.

Tam dibimzde durdular. Üvey babam olacak kişi anneme sarlıp ayrıldı. “Sultanım” demesiyle yutkundum babamda anneme böyle derdi...

Annem gülümsemesi sahada genişledi. Boğazımdaki yumru dahada büyüdü. Dişimi dudağına geçirdim. Adam tam annemin yanağını öpeceksen annem birşeyler fısıldadı ama duymadım. Adam başıyla onaylayıp başını bana çevirdi.

“Küçük hanım senin adın Tılsım olmalı öyle değilmi?” Diye sordu.

Nereye düşmüştüm ben.BEN KÜÇÜK HANIM DEĞİLİM diye haykırmak istiyordum ama ilk günden insanların benden nefret etmesine gerek yoktu. Başımla onayladım. Gülümseyip “ Hoşgeldin Tılsımben Selim” dedi. Yandaki oğlunu göstermesiyle oğluna baktım.

Onun bana bakmasını beklemiyordum. Yutkunup gözlerimi kaçırdım. “ Oğlum Demir abin yani” dedi. Başımla onayladım ve Demir’e baktım. Yüzündeki sert ifadenin yerini yapmacık gülümseme almıştı. Elini uzatıp “Memnun oldum abicim” dedi.

ikinci kez soruyorum ben nereye düştüm böyle. Elimi uzatıp elini sıktım. “ bende memnun oldum Demir abi” dedim abiyi sertçe söylemiştim. Elimi çekip üstümle sildim. İyy. “Öyleyse gel bakalım küçük hanım sana odanı göstereyim” dedi annem sanki hiç birşeyler olamamış gibi davranıyordu.

“Olmaz öyle ilk evi tanımalı” dedi Demir beklemiyordum. Ona çevirdim bakışlarımı. Gözlerini kısmış bana bakıyordu. “Gerek yok odayı gösterin yeter” dedim. “Demir sana göstersin evi” dedi Selim. Tam tekarar redediyordumki yandaki annem “Demir gösterir sana Tılsım” dedi. Derin bir nefes alıp verdim. Sınırlenme Tılsım sakin ol.

”Peki” dedim. Dişlerimi sıkarak. Annem ve Selim yan yana bizden uzaqklaştılar. Unutmak bu kadar kolaymıydı? Arkalarından bi süre bakıtım. Arkamdaki Demir’in varlığını hatırlayınca ona döndüm.

”Göster şu lanet evi” dedim. Ve yürümeye başaldım. Arkamdan geliyordu. Ne olduğunu anlamdan önüme geçimişti. Arkasından onu takıp edip eve girdim.

...

”Ve burasıda senin odan” dedi. Çok şükür ev turu bitmişti. Şakasız 10 dakamızı felan almıştı. “Tamam” deyip içeri girdim. “Teşekkür yokmu” dedi. Ona dönüp. “Sen istedin göstermeyi ben değil” dedim. Kaşlarını çatmış bana bakyordu. Umursamayıp odaya göz gezdirdim. Baya büyüktü benim odamın 4 katı vardır. Yatğın üzerindeki çantanın fermuarını açtım. Arkadan kapı kapanma sesiyle arkama döndüm.

Demir içeri girmiş kapıyıda kapatmıştı. Gözlerimi kısıp yerimde doğruldum. Yalan gülümsemesinin yerini o sinirli bakışı almıştı. Üzerime yürümeye başlamasıyla bi adım geriledim. “Bak kızım ben senin o bildiğin erkeklere benzemem” diye söze girdi neydi bu şiirmi?

“Bana hata yapma” aramızada 2 adım kala durdu. Gözümü kapayıp açtım. “ O surtuk yerden annenle gelip bu eve kuruldunuz” umursamaz bakışlarımın yerini çatık kaşlarım aldı. “Ney?” Dedim. “Diyorumki fazlalıksınız bu evde” dedi. “Ne diyorsun be sen?” Sesim yükselmişti biraz.

“Ananında sende bir an önce defolmanız dileğiyle” diye devam etti. “Lan sen ne diyorsun adi herif?” Deyip aramızdaki iki adımlık mesafeyi 1 adıma çevirdim. “Babanın yanında kalsaydın diyorum Tılsım” demesiyle dönüp kaldın. Bukadar kötü başlangıç beklemiyordum. Yumru yerini tekrar aldı. Gerçekten niye gelmiştim ben buraya. Gerileyip odadan çıkıp setçe kapıyı kapatıp gitti. Öylece kalmıştım.

Niye gelmiştim ben.

Evettt okuduğunuz için teşekkürler yorummm yapmayı ve beyrnmeyi unutmayınn