GİRİŞ

Eziyet ettiler kadına

Son çare evlilikti zannımca

Evlendi yalancı bir adamla

Hayat zindan oldu yavrucağa

Kadın nereden bilecekti

Altın kolyenin pranga

Altın bilekliğin ise kelepçe olacağını

Eziyet ettiler kadına şuursuzca..

Kaç kadın katledildi, kaçının hayatı daha yaşarken cehenneme çevrildi? Hayat çok şaşırtıcı azizim, kim bilir kaç kadın tecavüze uğradı ve hayatı karardı .

Peki siz en acısını bilir misiniz? Neyi mi ? Babanız tarafından taciz edilmeyi . Ben bilirim ... Daha çok küçükken uzandı o kirli eller bedenime . Hatta bir keresinde abimde buna yeltenmişti fakat kuzenim Taylan abim beni kurtarmıştı. Annem daha ben beş yaşındayken gözlerini yummuştu hayata. Annem babam tarafından öldürüldü... Ve ben annem öldükten sonra her şeyi izledim. Babam o anları videoya almıştı . Önce annemi bayıltana kadar dövmüş daha sonra bir kafesin içine atarak köpeklere yedirmişti . Düşünsenize anneniz diri diri köpekler tarafından yeyiliyor, bunları ona babanız yapıyor ve siz daha beş yaşındayken bu görüntüleri izliyorsunuz annemin çığlıkları , yalvarışları hâlâ kulağımda hâlâ tüylerim diken diken oluyor o olanları düşünürken . Babam ben sırf kız doğdum diye beni öldürmeye kalkışmış ama amcam kurtarmış beni . Bugüne kadar bana her zaman yardım etmiş olan amcam . Annemin neden öldürüldüğünü bilmiyorum ama dayıma annemin kaçtığını söylemişler ben o videoyu izledikten sonra bayılmıştım . Berbat bir andı . Annemi çok özlüyordum ve hâlâ da özlüyorum . En azından bir mezarı olsaydı gider konuşurdum . Ama annemin bir mezarlığı bile yok . Ya benim annem yok!

Benim canım yok...

Ve ben annemin ölmeden bir hafta önce söylediklerini hatırlıyordum.

“ ağlamayacaksın kızım ben seni koruyamadım ve artık koruyamayacağım da. Ama sen ağlama. Sen ne kadar ağlarsan ve başını yere eğersen hayatın çekilmez bir boyut alacak . Kimseye boyun eğmeyeceksin. Hele ki babana asla! İstediğin kadar ağla ama gerçekten güvendiklerin yanındayken ağla , yalnızken ağla . Ama kimseye güçsüzlüğünü gösterme . Tamam mı annem? Ben yanında olmasam bile ağlama, kendini koru .” demişti .

Ve tam bir hafta sonra , tam yedi gün sonra annem gitmişti . Ben sekiz yaşında öğrenmiştim kimsenin yanında ağlamamayı. Her şeyi daha net anlıyordum çünkü .

Hayat gerçekten acımasızdı azizim . Hani diyorlar ya hayat yalan , hayat boş diye . Bence hayatımız etrafımızdaki insan topluluğundan oluşuyor . Çünkü etrafında sevdikleri olunca hayat biraz daha çekilir oluyor.

Biliyor musunuz ? Kızların ilk aşkları babaları olurmuş. Ama benim babam bile olmamıştı . Sadece biyolojik babam o benim . Ben onu hep sevmeye çalıştım, saygı duymaya çalıştım ama yok, artık bitti.

18 yaşımda beni evlendirmeye çalıştı ama amcam izin vermedi sağ olsun. Amcam, yengem ve kuzenlerimle daha bir çekilir oluyordu hayatım . Mardin’de yaşıyorum ve ÖZTÜRK aşiretinin önemli ailelerinden biriyiz . Ben sadece ortaokulu okudum liseye gidemedim babam izin vermedi . Zaten amcam sayesinde ortaokulu okumuştum .

Şimdi ise 20 yaşında bir genç kızım üniversite sınavına hazırlanıyorum . İyi bir dinleyici olduğum için kuzenlerim işledikleri dersleri gelip bana anlatıyorlardı . Ben avukat olmak istiyordum .

Ha tanışmadık değil mi?

Ben Çilem Buse ÖZTÜRK. Kendisi için adaleti sağlayamamış kadın, avukat olup başka kadınlar için adaleti sağlamak istiyordum...