@mercan.atabey

merhaba, yine ben

yapamadım feda,

biliyordum yapamayacağımı

sadece tek bir saniye cesaretim olsaydı eğer, babamın sürekli göz önüne bıraktığı ipi dolardım boynuma

ama biliyordum böyle olacağını

hep böyle oldu

o ipe tek bir adım attığım anda, bedenim kendiliğinden geri çekiliyordu

ben ilerlediğim anda, bedenim benim aksime geriledi

kafamın içindeki bir ses izin vermedi bunu yapmama

o sesi duyduğumda kesinlikle emin oldum

sanırım, gerçekten iyi değilim

etrafımda kimse yoktu

beni koltuğun başında oturup izleyen babam dışında

o konuşmadı, sesini tanıyorum çünkü

ben de konuşmadım

ama birisi 'yapma' dedi

kulağım duymadı, yalnızca zihnimde yankılandı

korkuyorum

acı çekerek ölmekten deli gibi korkuyorum

şu an acı çekiyorum ama hâlâ en büyük korkum bu

ne olacak böyle?

ne zamana kadar bu şekilde yaşayacağım?

ne zamana kadar babam beni sevmeyecek?

babamın beni sevdiği, annemin yaşadığı bir dünya var mı?

eğer varsa, lütfen öldükten sonra oraya gidebileyim

annemi öyle çok özlüyorum ki feda,

uzun zamandır rüyalarıma da gelmiyor

biraz daha göremezsem, onu unutmaya başlayacağım

kokusunu çoktan unuttum, biliyor musun?

tek hatırladığım, huzur dolu olduğuydu

pek izin vermezdi yanına yaklaşmama ama yaklaştığımda, sarılmadan bırakmazdım onu

kokusunu doya doya içime çekerdim

çünkü bıraktıktan sonra, bir süre daha ondan uzak yaşayacağımı bilirdim

ama unuttum çoktan

fotoğrafı olmasa yüzünü de unuturdum

zaten yalnızca bir fotoğrafı var

sadece, babamla nikahta çekildikleri eski bir fotoğraf

benimle bir fotoğrafı olmadı hiç

aynı kadraja bakıp gülümseyemedik onunla

zaten fotoğraf çekmeyi de sevmezdi

biliyor musun, sanırım beni de pek sevmezdi o

çünkü çok tembeldim o yaşarken

üzülüyordu ben düşük not aldığım için

kızıyordu hep ders çalışayım diye

ama ben o melek olduktan sonra çalışmaya başladım

şimdi derslerim çok yüksek ama o yok

görüyordur belki feda,

görüyordur, değil mi?

belki gülümseyerek izlemese de gözleri her daim üzerimdedir

bunun umuduyla yaşıyorum

lütfen öyle olsun

değilse bile bilmek istemiyorum

onun olmadığı bir dünya istemiyorum

ah, şu an yok, değil mi?

bazen çok boş konuşuyorum gerçekten

düşündüm de, çoktan yüz mesajı geçmiştir bile

ve bu daha üçüncü gelişim buraya

eğer bakmamaya devam edersen sonsuza kadar burayı günlüğüm olarak kullanabilirim

ah, bu arada günlük demişken

beşinci günlüğüm de bitti, dört gece önce

ve artık günlük kullanmamaya karar verdim

çünkü mürekkebi akıyor hep

bazen tutamıyorum kendimi, ağlıyorum çünkü

telefon ekranı en iyisi o yüzden

mutlu musun feda?

umarım öylesindir

az önce seninle ilgili bir posta denk geldim

sana mesaj attığım için keşfetim şimdiden seninle doldu bile

yavaş yavaş hakkında bilgileniyorum

açıkçası yeni bir insan tanımaya çok uzağım ama sen hayal ürünüm gibisin

varsın aslında ama yoksun

eğer olurda görürsen üzülme böyle söylediğim için, olur mu?

kötü bir şey söylemek istemedim ben

sadece mesajlarıma cevap vermediğin, hatta görmediğin için böyle söyledim

kızlar sohbet etmişler postun altında

gecenin şu an dördü ve ben yarım saat önce, iki yüz seksen beş yorumluk bir sohbeti okudum

durduramadım kendimi, anlıyor musun?

aslında, seninle alakalı pek konuşmamışlardı

önce senin hakkında konuşmaya başladılar fakat sonra kısa bir kavgaya dönüştü konuşma

ve inan ikisi de çok yakışıklı olduğunu savunup birbirlerine ters düştüler, garip bir şekilde

birkaç cevaptan sonra üçüncü kişinin müdahale etmesiyle barışıp arkadaş oldular sanırım

çünkü sonlarda, birbirlerine garip iltifatlar ediyorlardı

okuduğum en tuhaf ama eğlenceli yorumlardı

seni paylaşamamışlar kendi aralarında

komik olan şey şu ki, senin bu kavganın yaşandığından hatta onların varlığından bile haberin yok

aslında şimdi biraz üzüldüm biliyor musun, çünkü seni çok seviyorlar

bu onlar için, üzücü bir durum olmalı

kimsenin yorumuna cevap vermiyormuşsun oradan okuduğum kadarıyla

huh, her neyse saat çok geç olmuş

gitmeliyim feda,

umarım huzurlu bir şekilde uyuyorsundur

çünkü bana farkında olmasan bile huzurlu hissettiriyorsun

sessizliği severim ve sen çok sessizsin

bu sohbette o yüzden huzurluyum

mutlu rüyalar gör feda,

hak ediyorsun

huzurla uyu

çevrimdışı | 04.32