Yeni Üyelik
7.
Bölüm

yedi,

@sudedgbkn

@mercan.atabey

merhaba feda,

 

artık buraya yazmak öyle alışkanlık hâline gelmeye başlıyor ki, yatağıma yattım ve gözlerimi kapattım

 

fakat rahat edemediğim için gözlerimi açarak telefonuma uzandım

 

yani bir şekilde tekrar buradayım

 

bugün yine hayalettim

 

kimse benimle uğraşmadı

 

ama kimse varlığımı da hissetmedi

 

bu bir yandan iyi fakat bir yandan öyle kötü bir şey ki feda,

 

eğer sevenim olsaydı öldüğümde, arkamdan yas tutacaklardı ve üzüleceklerdi

 

fakat yine de arkamda beni hatırlayan birileri olacaktı

 

diğer bir taraftan, şu an ölsem kimse acı çekmeyecek çünkü varlığımdan haberleri bile yok

 

ama bu dünyada, bir zamanlar benim de yaşadığımdan kimsenin haberi olmayacak feda,

 

yalnız yaşayıp yine, yalnız ölecekmişim gibi

 

gün içinde bir olaya şahit olursun ya, mesela birbirine çok yakışan bir çift gördüğünde kendi kendine gülümseyip ne kadar güzeller diye düşünürsün

 

sonra onlar bakış açından çıktığı anda unutursun

 

fakat bir zaman sonra başka bir çifte denk geldiğinde bir anda aklında belirir o görüntü

 

'acaba ne hâldeler şimdi?' diye düşünürsün

 

belki onlar çoktan ayrılmışlar ya da ölmüş olurlar fakat o hâlleri kalır hatrında hep

 

ne olursa olsun onları hep zihnin yaşatır, sadece sen ölünce onların da hayatlarını bitirmiş olursun

 

söylemek istediklerimi anlıyorsun, değil mi feda?

 

bahsetmek istediğim de bu

 

bir kişi sadece nefes alırken yaşamaz,

 

bir gün ölse de arkasında öyle şeyler bırakmalı ki insan, ardında kalanlar onu hep yaşatsın

 

hep ismi anılsın

 

bazen de tam tersi olur işte

 

bir insan yalnızca nefesi kesildiğinde ölmez

 

öyle ölü ruhlar var ki, canlı bedenlerin içlerinde saklı kalan

 

bu kimsenin umrunda bile değil

 

hiç kimsenin, karşısındakinin düşüncesiyle ilgilenmediğini idrak ettim

 

ya da bana hep öyle insanlar denk geldi, bilmiyorum

 

sen öyle değilsin, değil mi feda?

 

insanların düşünceleri, fikirleri, mutlulukları senin için önemli, öyle değil mi?

 

bir insanın kalbi senin için değerli

 

öyle olmalı

 

öyle değilse, sen kötü bir insan olursun

 

değilsin ama hissediyorum

 

çok isterdim, herkesin birbirini sevip saydığı bir dünyada yaşamak

 

kötü düşünceler, kirli kalpler yerine sevgi dolu bir dünyayı kim istemezdi ki?

 

keşke yalnızca bir anne ve bir babaya sahip olmasaydık

 

çok saçma değil mi feda?

 

bu hayata yalnızca bir kere geliyorsun ve yalnızca tek anne ve babaya sahipsin

 

ikisi de seni sevmiyor, önemsemiyor, seni hiçe sayıyorlar

 

fakat bir başkası da bir kez yaşıyor ama en iyi anne ve babaya sahip oluyor

 

her istediği yapılıyor, kırmak yerine kırılan yerleri onarılıyor, sevgi dolu bir şekilde büyütülüyor

 

bu adaletsizlik değil de ne?

 

ya da dünyanın bir ucunda bir çocuk açlıktan ölmek üzereyken, diğer çocuk kuş sütleriyle besleniyor

 

böyle büyük bir dengesizlik varken, nasıl her insan aynı olabilir ki?

 

her insan aynı hisleri taşıyamaz, aynı şeylere mutlu olamaz ya da aynı şeylere sinirlenmez

 

o kuş sütleriyle büyüyen çocuk istediği bir oyuncak alınmadı diye ortalığı birbirine katarken,

 

aç olan çocuk küçük bir ekmek parçası bulduğunda dünyalar önüne serilmiş gibi mutlu oluyor

 

ya da sevgi dolu büyütülmüş o çocuk, anne ve babasını deli gibi severken, onlardan sevgi görmeyen çocuk da onları sevmiyor

 

fakat sonra nankör duruma düşen de o oluyor

 

çok komik

 

sanırım kendimi daha fazla tutamayacağım feda,

 

burada senden ve benden başka kimse yok

 

gönül rahatlığıyla ağlayabilirim değil mi?

 

babam bugün bana nankör olduğumu söyleyip el kaldırdı

 

annemle birlikte her istediğimi yapmışlar

 

beni bu evde barındırmışlar

 

yiyecek, giyecek, okul tüm maaraflarımı karşılamışlar

 

fakat ben çok nankör bir evlatmışım

 

onları hâk etmiyormuşum

 

bunları yapmak zorunda değiller mi zaten feda?

 

bir çocuk dünyaya getirmek, zaten tüm bunları göze alarak, bile bile yapmak değil mi?

 

bunları nasıl yüzüme çarpabilir ki?

 

bunları yaptığında gurur mu duyuyor, takdir edilmeyi mi bekliyor?

 

zaten onun sorumluluğu değil mi bunlar?

 

keşke şımarık bir çocuk olarak büyütülseydim

 

bazen öyle insanları görüp yüz buruştursam da, onlara öyle çok imreniyorum ki

 

belki de kıskanıyorumdur

 

ben de öyle olmak isterdim

 

ve neyi çok isterdim biliyor musun feda?

 

bir gün öldüğümde, arkamdan, bu dünyadan bir mercan atabey geçti denmesini, beni yaşatmalarını çok isterdim

 

iyi geceler feda,

 

huzurla uyu

çevrimdışı | 03.01

okundu | 03.14

 

 

 

Loading...
0%