11.Bölüm

Geldi geldii. Efendim güzel bir bölüm olması dileğiyle. iyi okumalarrr

🖤🖤

Binanın önüne geldiğimizde kalp atışlarım hızlanmıştı. Hızlıca arabadan inip arka koltuğa ilerledim ve elime bir kaç poşet aldım. Geri kalan bütün poşetleri Araf almıştı. Bu poşetleri ne olduğunu soracak olursanız buraya gelmeden önce bir oyuncakcının önünde durup kurumdaki çocuklar için sevebileceği oyuncaklar almıştık. Hızlı bir şekilde binaya doğru ilerledim Araf arkamdan sırıtarak geliyordu. Kapının önüne geldiğimiz gibi çalışanlar öne atılararak elimizdeki poşetleri almaya çalıştılar fakat ben

" Gerek yok, mümkünse hediyeleri çocuklarla sohbet ederek bizzat biz vermek istiyoruz. " Deyince hemen geri çekildiler. Heyecanlandığım için daha fazla durmadan hızlıca içeri doğu haraket ettim. İçeri girdiğimde çocuklatın hepsi ortada bulunan kocaman alanda birlikte oyun oynuyorlardı . Gözlerim bu kalabalığın içinde Umut' u aradı göz göze gelince hızlıca bana doğru koştu ve hemen yere Eğildim ve o da benim boynuma atladı. Elindeki poşetleri iki yana bırakarak ona sıkıca sarıldım.

" Sana söz verdim ve geldim Umut." Dedim . O da bana gülümseyerek baktı. Kafasını kaldırdığında Araf'ı gördüğünde gözlerinin daha çok parladığını gördüm. Hızlıca Araf'a doğru koştu ve Araf onu tek hamlede kucakladı. Poşetleri elime alacak yanlarına doğru ilerledim.

" Umut bizim Araf abinle biraz işimiz var hemen gelcez sen de burda arkadaşlarınla oyna ve bizi bekle tamam mı? "

" Tamam Asena abla. "

Araf , Umut'u yere indirdi ve elimizdeki poşetleri bir koltuğun üzerine koyduk. Hemen Gökhan'ın odasına doğru ilerledik. Kapının önüne geldiğimizde derin bir nefes alarak elimi kaldırdım ve hafifçe kapıya tıklattım. Gökhan'ın

"Gel." Diyen kaba sesini duydum ve birlikte içeri girdik. Ufak bir baş selamı verdikten sonra hemen karşısındaki koltuğa yerleştim Araf ise yanıma oturdu.

"Asena durumlar iç açıcı değil Umut için bir çok açıdan fazla ama aynı zamanda bir çok bakımdan yetersizsin. Otuz yaşını doldurmuş ya da evli olman lazım bu en önemli kriterlerden biri ama sen iki bakımdan da uygun değilsin. " Duyduklarım karşısında kulaklarım uğuldadı. Bu kadar olamazdı bi şeyler yapmam lazımdı .

" Bi şekilde beni evli göztermemizin bir yolu yok mu. " Derin bir of çekerek bana baktı Gökhan. Çok büyük bir ikilemdeydi. Araf ise tüm bu olanları pür dikkat bir şekilde izliyordu. Gerildiğimi anlamış olacak ki elini hızlıca elimin üzerine koydu.

" Seni bir şekilde evli gösterebilirim ama bu evrakta sahtekarlık başta olmak üzere bir sürü suç barındırıyor. "

"Gökhan emin ol hiç bir şekilde ceza almayacaksın. Eğer bu dediğini yaparsan sana karşılığında istemediğin kadar para veririm hem ayrıca Asena bir polis seni her türlü koruyabilir. " Dedi Araf. Tok sesi bütün odayı doldurmuştu. Bu zamanda yanımda olduğunu hissetmek beni çok mutlu ediyordu. Gökhan bunu kabul ettiğini belirtmek adına kafasını aşağı yukarı salladı.

" Bunu bir şekilde halletcem bu adam kim olacak. Bu süreç içerisinde onunla birlikte yaşamalıson ki esirgeme kurumundan çat kapı gelen herhangi bir sorumluya karşı iyi bir aile imajı çizebilesiniz."

"Ben olurum bizi evli olarak göster. Ayrıca Umut ile aramız oldukça iyi evde kalabilirim. Şimdi Umut'un tanımadığı bir insanı getirmek onun rahat davranmasını engelleyebilir. " Dedi Araf. Ona ne kadar teşekkür etsem azdı şu an. Sadece mest olmuş bir şekilde onu izlemekle meşguldüm.

" Sizin için bu gün bütün görüşmeleri tamamlıyacağım. Araf senin mafya olduğunu söyliyemeyeceğim için sana normal bir işde çalışıyormuş gibi çalışma raporu hazırlayacağım. Yarın size olumlu ya da olumsuz bir haber vereceğim. "

" Bi cafem var benim oranın müdürüymüşüm gibi bir rapor hazırlayabilirsin. Adamlara söylerim bütün bilgiler yarım saat içinde elinde olur. " Son sözünü söyledikten sonra elimden tuttu ve kalktık. Kapının önüne geldiğimizde çıkmadan son kez Gökhan'a bakıp

"Sana ne kadar teşekkür etsem az. Bu yaptığın şeyin benim için ne kadar önemli olduğunu bilemezsin." Dedim titreyen sesimle o ise gülümseyerek bana baktı ve hemen akabinde dışarı çıktık. Nefes almakta zorlanır olmuştum Araf hemen yanıma gelerek beni göğsüne doğru çekti.

" Şimdi biraz mutlu olmam gerek çünkü çocuklara oyuncak dağıtacağız. " Onun da üzüldüğünü biliyordum ama sesini mutlu çıkarmaya çalışıyordu

"Araf ben teşekkür ederim, yaptığın ve yapmadığın her şey için ve yanımda durduğun her an için ben sana sonsuz kere teşekkür ederim."ağzımdan çıkan her bir cümle çaresizlikten başka bir şey değildi . Araf'ın gözlerine bakıyodum ve varlığına şükür ediyordum. Araf elimi tuttu ve çocukların olduğu yere doğru haraket ettik. Her bir çocukla özel olarak iletişim kurmak istediğimiz için üstünkörü geçmiyecektik. Torbalara doğru ilerledim ve elimi rastgele bir poşete daldırdım. İçimden çok güzel bir barbie bebek çıkmıştı . Gözüme kestirdim ilk kız çocuğunun yanına gitmiştim. Sarı saçlı renkli gözlü gerçek olamayacak kadar güzel bir çocuktu, en fazla beş yaşındaydı. O kadar güzeldi ki bakmaya doyamıyordum hızlıca ilerleyip yanına oturdum ve ilk ile rekabet bir adam geri çekildi. Yaptığım bu ani hareket yüzünden kendime kızarken bir yandan da onunla konuşmaya başlamıştım.

" Merhaba ben Asena. Sana oyuncak getirdim ve seninle biraz konuşmak istiyorum tabii sen de istersen ve rahatsız olmazsan. " Küçük kız ilk başlarda cevap vermek yerine yüzüme bakmaya devam etti. En sonunda ellerini haraket ettirerek bir şeyler söyledi işaret dilini biliyordum. Fakat dudak da okuyabiliyordum. Dudak oynatmasının onu daha iyi hissetrireceğini düşünerek ondan bunu rica ettim ve ufak bir yalan söylemek zorunda kaldım.

" Kusura bakma işaret dili bilmiyorum . Ama eğer dudaklarını oynatırsan seni anlayabilirim. " Gözlerinin içinin parladığını görwbiliyordum huzlıca başını aşağı yukarı haraket ettirdi ve dudaklarını oynatmaya başladı.

" Benim adım Deniz ve oyuncak için çok teşekkür ederim. Gerçekten çok beğendim. " dedi kıkırdayarak.

"Eğer izin verirsen sana sarılmak istiyorum. " Dedim tereddüt ederek. Büyük bir beklenti içinde ona bakarken küçücük bedenini kollarımın arasına bıraktı. Ona sıkıca sarıldım ve kocaman öptüm.

" Deniz benim şimdi diğer arkadaşlarınla da ilgilenmem lazım. Ama sana söz veriyorum en kısa sürede yine yanına geleceğim. "

" Geldiğin için çok teşekkür ederim Asena abla. Ve eğer bir daha gelirsen çok mutlu olurum. " Dedi gülümseyerek. Eğer şimdi kalkmasam bir daha hiç ayrılamazdım hızlıca ayaklandım ve Araf'ın yanına gittim.

"Nasıl gidiyor. " Dedim hemen önünde durarak.

"Harika, hatta iddiasına girebilirim ki bence beni daha çok sevdiler. "

"Çocuklara daha çok oyuncak rüşveti versem beni de seçerlerdi. "

"Hey dur bir dakika sen bunu nerden biliyorsun? "

"İçeri sızdurdığum Umut adında bir ajanım var. Yoksa unuttun mu? " Dedim kıkırdayarak o ise kocaman bir kahkaha attı. Ona son kez bakıp oyuncakların yanına gittim. Elini daldırdığımda bu sefer gelen peluş bi koalaydı. İçimden bunu da bi kız çocuğuna vermek geldi. Önüme gelen ilk kız çocuğunun yanına oturdum. Kumral dalgalı saçları ve siyah gözleri vardı yüzünde olan hafif Çiller ona mükemmel bir hava katıyordu. Kendini diğer çocuklardan soyutlamış bir şekilde kenarda oturuyordu ve çocuklara onları çekemez gözlerle bakıyordu. Usulca yanına yerleştim.

"Bence de bazen çok gürültülü olabiliyorlar ama eğer onların arasına katılırsan sesleri daha az rahatsız edici gelecektir güven bana. "

"Emin ol hiç bir şekilde çekinmezler." Dedi gözlerini devirerek. Yaptığı bu haraket içimde bir gülme isteği uyandırmıştı.

"Bence denemekten zarar gelmez. " Dedim sırıtmaya devam ederek.

"Bu arada Asena ben. " Dedim elimi küçük kıza uzatırken.

" Aden ben de memnun oldum Asena hanım. " Bu küçük kız yaşına göre oldukça olgundu ama soğuk tavrı onu daha da sevimli yapıyordu.

"Al bakalım bu oyuncak senin için. Ve ayrıca bu kadar resmiyet beni bayıyo. Asena abla demeye ne dersin? " Dedim oyuncağı ona uzatırken.

"Nasıl istersen. Ayrıca oyuncak için teşekkür ederim Asena abla. "

"Ne demek , en kısa sürede yeni oyuncak larla gelicem ama şimdi gitmem gerek. "

" Sanırım seni dinleyip onlara katılacağım." Dedi kafasıyla diğer çocukları göstererek. Kocaman gülümsedim ve kafamı aşağı yukarı salladım. Tam giderken.

"Aden , bi kere sana sarılabilir miyim? " Cevap vermeden hemen boynuma atladı bir kaç dakika sonra geri çekilerek üstünü düzeltti ve çocukların yanına ilerlemeye başladı . Bu kız bir çok yetişkin den daha olgundu. Gülümseyerek yeni bir oyuncak almak için poşetleri yanına gittim günün geri kalanı ise bu şekilde devam etmişti.

                            🖤

Bitti sonunda yeni bölüm geldi . Biraz uzun sürdü kusura bakmayın. Bir dahaki bölüm için bir soru sormak istiyorum Araf'ın da çocuklarla olan diyalogları bölümde yer alsın mı yoksa direkt kaldığımız yerden devam mı? İyi okumalar öptüm🖤