15. Bölüm

Neee 15. Bölüm mü çek bebeksi tenimi çek dostum düşmanım görsün çeğkk. Allah'ım ilişkiler mükemmel aşırı enerjik hissediyorum ( saatin 02.25 olması dışında bir sorun yok) geçtim bölüme gelziii.

                            🖤

Araf'tan :

Karşımda uyuya kalan Asena'ya baktığımda onunla geçirdiğim her bir saniye için Tanrıya şükür ediyordum. Asena benim için bir seçenek değildi ilk aşık olduğum ve tek aşık olduğum kadındı. Kendisi çocukluğumuzu hatırlamıyordu ama ben ise unutamıyordum çok büyük bir geçmişimiz yoktu. Ama hafızamdaki bütün anıları silersek sadece o anı bırakabilirdim.

13 sene önce:

Soğuk bir Aralık gecesiydi. Araf Keskin yine babasına katlanamayıp küçücük bedenine rağmen evden kaçmıştı. Araf'ın babası iyi biri değildi hiç bir zaman da olmamıştı tahtının küçük varisini şimdiden yetiştirmeye çalışıyordu ama Araf bunu bütün benliğiyle red ediyordu. Araf asla babası gibi kötü kalpli biri olmayacaktı. Masum canların kanını akıtmayacaktı. Araf bu küçük yaşına rağmen her şeyin farkındaydı. Soğuk caddede ilerlemeye devam ederken gözüne uafka bakkal gibi bir yer takıldı. Açtı hem de çok ama evdenıjarken yanına para almamıştı ama yine de bakkala girdi belki de şu an alıp daha sonra verebilirdi. Hızlıva içeri girdi. Normal küçük bir bakkaldı. Kasanın yanında gördüğü ufak kız gözüne ilişti. Sevimli siyah çok uzun saçları ve masmavi gözleri vardı. Çok güzel bir kızdı. Araf jızlıca bakışlarını kaçırdı ve etrafa baktı eline bir tane simit ve meyve suyu alarak kasaya gitti .

" Abi bunları almak istiyorum ama param yok. Sana daha sonra getirsem olur mu? " Dedi Araf çekingen bir sesle . O sırarada Araf'ın girişte ilk gördüğü kız hızlıca onun yanına doğru geliyordu hemen kasanın önüne geçti ve

" Halil amaca bu çocuğa ne isterse ver parasını ben ödeyeceğim. " Dedi ve hemen arkasını dönerek çekingen bir şekilde Araf'a baktı.

"kusura bakma amacım seni kötü hissettirmek değildi sadece yardım etmek istedim. Sanırım yaşıt sayılırız benden çekinmene gerek yok beni bir arkadaşın olarak görebilirsin. " Dedi ve elini Araf'a doğru uzattı

" Asena ben. " Araf çekingen bir şekilde kıza baktı daha sonra ise eline. Ne kadar güzel bir ismi vardı.

"Araf ben de. " Dedi kız gülerek Araf'a baktı.

"çok memnun oldum. Bu arada ismin çok güzelmiş. Senden bir şey rica ediyorum burada bekle hemen geliyorum. " Dedi ve hızlıca bakkaldan çıktı Araf küçük kızın hızına yetişememişti. Daha sonra ise hızluca etrafı incelemeye devam etti. Küçük kız tam da söylediği gibi beş dakika içinde geri gelmişti. Elimde kalın bir mont vardı Araf'a doğru uzattı.

" Al bu seni sıcak tutacaktır. " Dedi ve Araf montunu giyene kadar Asena bir sürü yiyecek alıp parasını ödemiş ve poşetlemişti. Hızlıca bunu da Araf'a doğru uzattı.

" Ailem dadaha fazla burada durmama kızabilir sadece çikolata almak için bakkala geleceğimi söyledim gitmem gerekiyor. Ama eğer ki kalacak bi yerin yoksa ailemle seni seve seve ağırlayabiliriz Araf. " Dedi Asena. Araf 'in gidecek başka hiç bir yeri yoktu ama babası onu her an bulabilirdi ve bu iyi kalpli insanlara zarar verebilirdi. Araf'ın red etmekten başka şansı yoktu.

" Maalesef gelemem. Sadece battaniye çadır gibi bir şeyin varsa verebilirsen iyi olur. " Bekle dıyerek uzaklaştı Asena bu sefer gelmesi bi tık daha uzun sürmüştü. Geldiğinde ise nefes nefeseydi elinde kocaman bir poşet diğer elinde ise çadır çantası vardı bunları hızlıca Araf'a verdi ve ona

" Beni takip et . " Dedi heyecanlı bir şekilde . Araf'ı kolundan tutup kapının önüne çıkardığında Araf gördüğü bisikletle şoka uğramıştı.

" Evde bir kaç tane var bisikletimiz ve müsait olunca geri getireceğini biliyorum bu yoldan dümdüz ilerlediğinde yaklaşık yirmi dakika sonra kamp yapan insanları görürsün orada kamp yapman her şekilde daha güvenli olur. " Diyordu Asena.

" Her şey için teşekkür ederim Asena bir gün bunları sana katıyla geri ödeyeceğim. " Dedi hissettiği sıcaklık bütün ruhunu sarmıştı. Asena onun için asla unutulmayacak bir insandı. Asena o gün Araf'ı belki de soğuktan donmaktan kurtardı.

" Ne demek yolun düşerse yine gel bu sefer birlikte oyun oynarız. " Dedi Asena gülerek. Araf ise ona kocaman sarıldı. Daha fazla beklemeden hızlıca kamp alanına gitti Asena ise eve ama bu konu burda bitmemişti kaderin onlarla ilgili farklı planları vardı seneler sonra olsa bile

Günümüz:

Hatırıma gelen bu anıyka birlikte yüzümde ufak bir tebessüm oluştu. Mazi ikimiz içinden hala yanan kor bir ateşti. Onu söndürmek ise imkansızdı. Hızlıca sandalyeden kalkıp uyuya kalmış olan Asena'yı tek hamlede kucakladım ve yatağına bıraktım üzerini örttüğüm hemen ardından şakağına ufak bir öpücük kondurdum. Tam yanından ayrılıp gidecekken halsiz bir şekilde bileğimi tuttu ve

"Gitme." Dedi uyku mahmuru sesiyle. Ben ise dikkatlice yanına yerleştim. Asena bir anda dönerek bana sarıldı. Zamanı tam şu an durdurup bu anı yıllatca yaşamak isterdim Hayat benim için bu bedenden ve bu ruhtan ibaretti. Asena benim herşeyimdi.

Asena :

Sabah kapımın çalınmasıyla yavaşça gözlerimi araladım. Gelen Araf'tı.

" Balım kahvaltı yapmak ister misin?" Dedi yanıma yerleşirken

"Canım bir şey çekmiyor ki. " Dedim bir tık nazlı bir tavırla. Araf gülerek kolunun altına almıştı beni. Sanırım yeni tıraş olmuştu çünkü losyon kokusu burnuma geliyordu. Araf Keskin sakallarını azıcık bile uzatmayı sevmiyordu.

"Hmm . " Dedi yalandan bir düşünme edasıyla.

" Peki benim sıktığım portakal suyunu da mı istemiyormuş canın. " Dedi bir yandan saçımı okşarken. Duyduğum kelime ile hemen gözlerim fal taşı gibi açıldı.

" Düşündüm de canım sanırım bir şeyler çekiyormuş. " Dedim sırıtarak. Ve hemen ayaklandım banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra. Dün buraya geldiğim etek ve cropla uyuyakaldığımı gördüm. Hızlıca dolabımın önüne ilerledim. Araf ise yatakta uzanmış beni izliyordu. Bu gün oldukça enerjik olduğumu hissediyordum. Dolapta köşede duran elbiseyi elime aldım. Elbise krem rengi mini bir elbiseydi belinden itibaren bollaşan bir eteği vardı ve eteği fırfırlıydı. Üzerinde bordo renginde çiçekler vardı ince ipli bağlamalı askıları vardı. Yakası ise straplez yakaydı. Ayakkabı olarak ise bordo renkli vintage bi ayakkabı seçmiştim ve hızşa banyoya girip üzerimi değiştirmiştim. Hemen dışarı çıkyığımda ise Arfa beni baştan aşağı sürdü ve dudağının bir kenarı usulca yukarı kıvrıldı ve ayaklanarak hemen yanıma geldi.

"Çok güzel olmuşsun ama kombin sırası bende yani bana da kombin yapmamız lazım. Yoksa senin yanında sönük kalıyorum. " Dedi hala beni incelerken. Ben ise sadece kafamı salladım. Hızlıca Araf'ın odasına girdiğimizde Araf'ın kokusu her yerdeydi. Hafif odunsu bir kokusu vardı. Araf'ın şu an ki kombini ne baktım altında gri bol bir eşofman üstünde ise beyaz bol bir tişört vardı. Hızlıca dolaba doğru ilerledim ilk açtığım yerde gömlekleri vardı üzerimle uyumlu giymesini istediğim için kırık beyaz bir gömlek çıkardım ve Araf'a uzattım. Sıra pantolondaydı. Bol bi kot pantolon verdim ayakkabı olarak ise nike'ın beyaz ve bordo olan spor ayakkabısını .

"Bunlar çok yakışır bence. " Dedim gülerek.

"Hay hay. " Dedi ve üzerini giyinmek üzere banyoya girdi. Ben ise bu süreçte sadece Araf'ın odasını inceliyordum. Kocaman bir giyinme dolabı vardı fakat her şey bir düzene göre dizilmişti ortada kocaman bir yatak onun önünde dev ekran bir televizyon vardı. Benimle aynı büyüklükte bir balkonu vardı. Fakat incelemelerde daha fazla uzamamıştı çünkü Araf gelmişti. Ona döndüğüm de tepeden tırnağa onu inceledim çünkü mükemmel görünüyordu. Araf Keskin hiç bir kusur barındırmayan bir bedene sahipti. Hemen yanıma gelerek alını omzuma attı.

"Çok yakışıklı olmuşsunuz Araf bey."

Dedim gülümseyerek

"Sadece size ayak uydurmaya çalıştım Asena hanım. " Dedi ve gülerek dudaklarını ıslattı ve derin bir iç çekti.

" İddiaya girdiğine şimdiden pişman oldum. " Dedi hırıltılı bir sesle.

"İstersen oyunu şu an bırakabiliriz yapman gerekeni biliyorsun." Dedim Araf'ın iyice dibine girerken. Amacım onu kışkırtmaktı. Araf ağzının içinden söverken ben ise kocaman bir kahkaha attım.

" Beni kışkırtma kadın inan yapacaklarımın bir sınırı olmaz. " Dedi hırıltıyla. Parmak uçlarımda yükselip Araf'ın kulağına eğildim.

" Sınırların canı cehenneme Araf. " Dedim ve gülerek geri çekildim.

"Acıktım aşağı inelim mi? " Dediğimde bir yandan odadan çıkıyordum. Araf hızlı adımlarla peşimden gelirken hemen sağ tarafıma geçti ve elimi tuttu.

" Bu cümlelerini akşam bana tekrar hatırlat. " Dedi cürretkar bir tavırla.

" Hay hay. " Diyerek aynı şekilde karşılık verdim. En sonunda mutfağa indiğimizde hemen kahvaltı masasına oturduk. Rastgele bir sandalyeye oturduğumda Araf kendini hızlıca yanıma attı. Yemek yemeye başladıktan bir süre sonra telefonum çalmaya başladı arayan Gökhandı...

Kafamdan geçen onlarca farklı düşünceleri susturarak telefonu açtım.

" Asena konuşmamız gerek. "

                           🖤

Aaaa nie bölündükine bi anda bölüm. He tamam ben yapmışım ama biraz sakin hemen yeni bölüm gelioo beklemede kalın öptüümm bayyy🖤