Akşam kuzenlerimle sabahlama kararı aldık. Dedim neden bir bölüm yazmayayım. Yavaş yavaş finale yaklaşıyoruz. Merak etmeyin başka kurgu larda gelcek ama bu benim ilk kurdum olduğu için bende yeri hep ayrı olarak kalıcak. Önceki bölüm birazzz... Benim niyetim psikolojinizi bozmak değildi. Ama insan ister istemez bir hata yapabilir. Yapacak bi şey yok hikaye çok vıcık vıcık ilerliyordu bir el atayım dedim. Bölüm biraz uzun olabilir ama emin değilim

Neyse efendim ne diyoruz iyi okumalar.

                                   🌸

Hayatımda her zaman için bir aksilik oluyordu. Ama bu farklı bir boyuttu. Hayat mutlu olduğumu gördüğünde hemen el atıyordu. Ama en büyük suç benimdi sanırım yanlış insanlara gereğinden fazla değer vermek her zaman için beni yaralamıştı...

Gördüğüm manzara ile yaklaşık bir kaç dakika öylece yerimde durmuştum. Arel ile göz göze geldik, ben ise dolan gözlerimi onun görmemesi adına hızlıca arkamı döndüm ve merdivenlerden inmeye başladım. Arkamdan geldiğini adım seslerinden biliyordum. Ama ben bana yetişmemesi adına adımlarımı hızlandırdım. Bavulumu ve hırkamı almadan hızlıca evden çıktım. Yakınlarda bir taksi durağı olduğunu biliyordum. Ve oraya doğru yürümeye başladım. İlerledikçe gözlerimdeki yaşlar hızlıca akmaya başladı.

"Lanet olası yaşlar şu an

sırası mı? " Diye homurdanıyordum bir yandan. Bacaklarımın git gide güçsüzleştiğini hissettim. Ve artık dayanamayıp kendimi yolun ortasına bıraktım. Gecenin kör saati olduğu için kimse dışarda değildi. O sırada Arel'in bana yaklaştığını farkkettim. Ayağa kalkmaya çalıştım, uzaklaşmak istedim ondan ama gücüm yetmedi.

Gelir gelmez yanıma çöktü.

"Git Arel, yakma canımı daha fazla. sana kalan son sevgimi harcama sözleriyle, yapma. Acı bana."

"Gece benim de içim acıyor am.avedalar acıtsa da gitmek gerek bazen"

Ben ise sadece gözlerine bakıyordum. Kahverengi gözleri vardı ama gökyüzü gibi bakıyordu. Ardından kafamı gökyüzüne çevirdim

"Belki gökyüzü insanlardan uzak olduğu için bu kadar güzeldir? " Diye mırıldandım. Yaşlar ise birbiri ardınca akmaya devam ediyordu.

O ise sessiz kalmayı tercih etti.

"Arel... "

"Arel benim için herhangi biri değilsin yapma, cabım acıyor. "Dedim göz yaşlarımı silmeye çalışırken.

" Gece gelmezsin sandım. Bilmiyorum sadece kafam dağınıktı, biliyorum hiç biri yeterli bir sebep değil ama. Son bir şans lütfen. " Gülümseyerek gözlerinin içine baktım... Arel, benim Arel'im gitti.

"Giden döner mi bilmem ama seven bekler Arel, bak ben döndüm ama sen. Sen gittiğim günden bir hafta geçmeden yerimi doldurmuşsun. "

Onunda gözleri dolmuştu.

"Verilen sözler yalan mı şimdi? "diye mırıldandı.

" Arel,bir gemi battı diye denizin canı acımaz . Sadece değer verdim anlıyor musun? İlk gördüğümde kitlendim gözüne, kokunu ilk aldığımdan beri onsuz uyuyamaz oldum. Bana ilk ettiğin iltifat "güzelim" Di. Babam bile bana o iltifatı ettiğinde susturuyor dum çünkü sadece senin ağzından duymak istiyordum. Sensizliğe dayanamadım, yapamadım . Sana sürpriz yapmak için ta buraya geldim ama sağ ol daha büyük bir sürprizle karşılaştım. Nasıl yaptın? Sana olan sevgimi de mi görmedin? Ben hayatını sana adanaya hazırdım. Hayır şu an kendimi acındırmıyorum, sadece senin beni Hak etmediğin tokat gibi yüzüme çarptı. Yüz hatlarını ezbere bildiğim, seni başkasına vermenin ağırlığı var üzerimde . Ağırlığını ömür boyu hissedeceğimi bile bile veda ediyorum sana... Adını her duyduğumda kanayacak olan o yarayı saymakla meşgul olacağım ben. Sen ve ben biz olabilirdik ama olmadık bunu sen istemedin. İnsan evinden uzak duröazmış ama se bana hiç uğramadın bile , bu saatten sonra Allah ismimi ağzına almayı nasip etmesin . Yanlış anlama kırgınlığım da , kızgınlığım da kendime. Çünkü her şeyi gören gözüm, gönlüme hiç bir şey izah etmeyi beceremedi en çok da buna kızgınım. Ne diyeyim Allah'a emanet ol, gittiğin yerde arama sevgimi çünkü kimse benim kadar güzelini vermez. " Dedim son sözümü de söyledikten sonra zorlukla da olsa ayaklandım. Son kez baktım gözlerine, dolmuştu. Dayanamazdım daha fazla bakarsam, döndüm arkamı. Gidiyordum durağa doğru ki birden durdum arkamı dönmeden seslendim ona

"Hava soğuk eve git üşüme. " Dedim sonra ise hızluca durağa gittim bir taksi çevirip hemen atladım. Ve Doruk'un evini tarif ettim. Kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım. Radyodan gelen bir ses kulağımı doldurdu.

"Aşk yok olmak diyor biri , yar ben yokum zaten. " Diyordu şarkı. Ağlayarak ve şarkının devamını dinleyerek yola devam ettik.

                          🌸

Evet geldik bölüm sonuna. Çok şükür bitti bu saate kadar bölüm yazmaya çalıştım. Yarın bir tane daha yazmaya çakışacağım. Biraz uyuyalım de mi bu arada kuzenlerim uyudu aynen KK sabahlicaz. Neyse ben de uyuyam artık efendim en kısa sürede yani bir sonra ki bölge görüşmek üzere sizi çok seviyorum vayyyy yy💕