Gözlerimi açtım açık kalan balkon kapısından içeriye giren soğukla tırsmıştım kalktım ve balkonun kapısı kapattım üzerimi giyinip aşağıya indim

Kahvaltı hazırdı annem ve babam yeni başlamıştı oturdum tek çocuktum ismim eflal kılıç 28 yaşındayım ama annem bunu umursamıyordu hala beni bebek gibi seviyor süslü tokalar alıyordu

Annem benim idolumdü onun gibi bir anne olmak istiyordum zor zamanlarımda yanımda olurdu

Tabağıma biraz yeşil zeytin aldım babamın sözünü duyunca durdum ve onu dinlemeye başladım

"Kızım seninle tanışmak isteyen bir çocuk var biliyorsun evlenmen gerekiyor yaşın geçmeden bir konuş istersen"

Ağzımdaki lokmayı yuttum ve babama

"Olur baba nerede buluşacağız"

Dedim evlenmek istiyordum bir ailem olsun istiyordum matematik öğretmeniydim çocuklarla aram iyiydi

"Tanışacağın çocuk bir beyin cerrahı 2 kilometre deki bir kafede buluşacaksınız"

Yemeğimi yiyip kalktım ve

"Ben hazırlanayım o zaman geç kalmak istemem"

Annemin arkamdan sıkı giyin yavrum üşürsün dediğini duyunca kıkırdadım odama çıkıp üzerime mini şık bir elbise giydim bol bir elbiseydi belini kemerle tutturmuştum sarı tebeşir rengiydi ince askıları boncukluydu

Makyajımıda yapıp çıktım oarabama binip adrese vardığımda şık bir yerdi çocukla tanışmak için sabırsızlanıyordum içeride müzik çalıyordu herkes sakince yemeğini yiyor sohbet ediyordu bir garson bana masayı gösterdi masada duran çocuk çok yakışıklıydı

Masaya geldiğimde garson gitti adam kalkıp sandalyemi çekti ve oturunca itti bunu yaparken eli elbisenin açıkta bıraktığı sırtıma değince garip hissettim karşıma geçip oturdu yemekler geldi konu konuyu açtı ismi algın yıldırımdı babamın dediği gibi beyin cerrahıydı

Ona kendimden bahsettim sesi büyüleyiciydi ona aşkla bakıyordum onunda bana olan bakışları beni beğenmiş gibiydi sohbeti bitirince yemeğimizde bitmişti

"Seni bir daha görmek isterim eflal "

"Bende sizi"

Dedim telefon numaralarımızı aldık ve ayrıldık eve bırakmaya itiraz etsede arabamla geldiğimi söyledim ve ikna ettim

Telefonunu kaydetmiştim ismi çok güzeldi kibar ve asildi

Yolda sakince giderken karşıda yolun kenarında bir araba gördüm bir adam arabanın kabutunu açmış ve uğraşıyordu hemen yanında durdum ve

"Yardıma ihtiyacınız varmı beyefendi?"

Diye sordum adam

"Arabanızda kurbağacık anahtarı varmı?"

Diyince

"Bakmam lazım"

Diyerek arabaya yürüdüm içeriyi karıştırırken boynumda bir acı hissettim ve gerisini hatırlamıyordum