Sadece sen değil,

Başkaları da var etrafında.

********

"burada kimse görmez sen yabancı değilsin kızım" dedi ve elbisesini bizar zorlansada çıkardı üstünden üzerinde pembiş dizine kadar bir tayt üzerindede atlatiyle kaldı atlarının arka kısmını kaldırdığında şok oldum boynunun altından beline kadar uzanan büyük bir dikiş vardı küçük olan dikişleri hesaplamıyorum bile

şok olmuştum bukadar kötü olacağımı zannetmiyorum sonra bana önünü döndü ve atletini önden biraz kaldırarak karnından boşluğuna kadar uzanan ince bir dikiş izini daha gösterdi "a-ama bunlar n-ne oldu sana tezye" dedimğimde sırıtarak taburenin üzerine attığı elbiseyi tekrar üzerine geçirdi "benide sattılar kızım" dedi tek nefeste okadar normal anlatıyorduki "annem babam ben evlendikten sonra vefaat ettiler kızım bende kocamla kaldım ilk başlarda çok iyiydi takii kumara başlayana kadar herşeyi verdi aravamızı evimizi ona her gün yalvarıyorsum yapma diye" bu noktada gözümden bir damla yaş süzüldü

"bir gün eve geldi hemen odaya geçti ve bir çantanın içine kıyafetlerimi doldurmaya başladı hemen yanına gittim öğrenmeye çalıştım birşey söylemedi bana çantanın ağzını kapattı ve beni kolumdan tutup çekiştirmeye başladı beni dışarıya çıkarttı kapıda beni bekleyen arabayı görünce anladım ne yaptığını kurtulmaya çalıştım sesimi duyurmak istedim ama işe yaramadı beni satmıştı "

eşarbının ucuyla gözlerini sildi "teyze devam etmek istemiyorsan zorlanma lütfen" dedim bu noktada gözümden akan yaşları dindirmeye çalışıyordum fakat olmuyordu derin bir nefes aldı ve

"o gece beni bir odaya attı o adam sabaha kadar ağladım sabah geldiler öldüresiye dövdüler kestiler o gördüğün kesimlerin hepsi onların bende bıraktığı bir kabus kendi yaralarımı kendim iyileştirmeye çalıştım en sonunda sırtımda gördüğün yarayıda açıp öldü diye bu ormana attılar saolsun bizim rahmetli oduncu hasan buldu beni hastaneye götürdü iyileştim yaralarımı diktiler ama kalbimdeki yarayı dikemediler

kabussuz gecem olmadı kardeşimde kaldım ve bir adamla tanıştım yavuzla birbirimizi çok sevdik ve evlendik bir çaçuğumuz oldu dilek ablan sevgiyle büyüttüm o 20 yaşındayken yavuz öldü onun cenazesinden sonra buraya ya 1 yada 2 kere gelmişlerdir nezmandır yanlızım burda gelmen iyi oldu bunları seni üzmek için anlatmadım kızım sen akıllı bir kızsın anlamışşındır" dediğinde yanına gittim ve ona sarılıp ağlayama başladım

bayağa uzun bir sohbetin ardından bana odamı gösterdi "burası dileğin çocukluk odası çok severdi griyi ve pembeyi aşırı yakıştırırdı birbirine" o sırada bakışlarım elimdeki bilekliğe kaydı şimdi anlamıştım gri boncuklarda elimi gezdirdim bu 3 saniye falan sürdü sonra elimi hemen çektim ve yatağa uzandım teyze ışığı söndürüp çıktı

*SAAT 2,34*

telefonum elimdeydi ve whatsapa girmiştim gökalp'in numarasını açtım yazmakla yazmamak arasındaydım ardından derin bir nefes alıp gökalp e yazdım.

*uyudunmu? (2,35)

bir beş dakika falan cevap gelmeyince telefonu kapattım uyuyacaktımki bir bildirim geldi hemen telefonu açtım

Gökalp: Saatin kaç olduğundan haberin varmı Lavin? (2,41)

*Bana cevap verdiğine göre uyumamışsın (2,42)

Gökalp: Lavin uzatma birşeymi oldu? (2,43)

*Yok merak ettim hem arayamadım ondan şimdi aklıma geldi (2,43)

Gökalp: Tama. o zaman inşallah iyi anlaşırsınız inatçıdır anne annem (2,45)

* merak etme çok iyi anlaştık (2,46)

burda çok uykum geldiği için uyuya kalmıştım gökalpin profilde yeşilliklerin üzerinde çekildiği fotoğrafa bakarak uyumuştum

Gökalp: Sen nasılsın rahatmısın orada (2,48)

Gökalp: Lavin ordamısın? (2,49)

Gökalp: Lavin Allahın belası cevap ver! (03,00)

Gökalp: BENİ ORAYA GETİRTME! (03,02)

Gökalp: Sen istedin Lavin geliyorum (03,06)

*GÖKALP'İN ANLATIMIYLA*

Allahım bu kız beni delirticek ya diye söylenerek üzerime kazağımı geçirdim ve telefonumu alıp odadan çıktım içeride oturan gerizkalı edaya "sabaha kadar yokum anneme söyle Lavin çağırdı" edaya konuşma fırsatı vermeden dışarıya çıkıp arabama atladım bu hızla yarım saatimi almazdı öylede olmuştu yarım saat gibi bir sürede orman yoluna girmeyi başarmıştım

buradan sessiz geçmeliydim öylede yaltım sessizce arabayı evin biraz uzağına parkettim Lavin annemin eski odasında kalıyor olmalıydı odanın olduğu tarafa doğru yürüdüm pencere ulaşabileceğim bir mesafede olduğu için hemen çıkmıştım bukadar güvenliksiz biryere annem onu nasıl göndermişti aklım almıyordu

pencere nin kilidi çevrilmediği için rahatça girebilmiştim içeriye girdiğimde ilk dikkatımi çeken şey yatakta bir prenses gibi uyuyan lavindi ona doğru sessiz adımlar attım başının dibine geldiğimde elindeki telefonu gördüm benim profil resmine sarılmış uyuyordu 'bilsem daha güzel bir fotoğraf koyardım' dedim içimden odanın kapısını kilitledim ve tişartümü çıkartım yanına yattım

*LAVİNİN ANLATIMIYLA*

*SAAT SABAH 09.46*

Gözlerimi açmaya çalışıyordum fakat burnuma gelen ağır vanılya ve hafif bir sigara konusu beni daha çok mayıştırıyordu gözlerimi yavaşça açtım.