Bazen kaçamazmış insan

Ne ölümden nede aşktan

**********

Arabaya yaklaştım fakat lavinin kapısı açıktı elimdeki çiçekleri arka koltuğa koyduktan sonra "Lavin nerdesin" diye bağırdım "HASSİKTİR AHH MAL KAFAM BEN BUNU NASIL YAPTIM" Lavin yoktu ve arabadan çıkmazdı biliyordum beni burada bekle demiştim hemen yerde lavinin telelefonunu görünce aldım ve arabaya bindim

Bir yandan bişey bulmaya çalışıyordum bir yandanda kendime lanetler yağdırıyordum en sonunda aklıma lavine verdiğim bileklik geldi hemen telefonumdan konumu açıp baktığımda çok uzaklaşmadıklarını gördüm konumu hemen arabaya attım ve telefondan hakanı aradım telefon önce çaldı sonra açıldı "Alo kanka noldu" hakan bana seslendiğinde " hemen sametle attığım konuma gelin ve beni takip edin arabayla"

Panikle dediklerine karşı hemen telefonu hoparlöre alarak konumu onlara gönderdim "gökalp ne oldu geliyoruz" dediğinde önce ses vermedim "gökalp iyimisin" hakan bu sefer sesini yükselterek söylemişti daha fazla dayanamadım ve "SEVDİĞİM KIZI KAÇIRDILAR TAMAMMI GELİN ÇABUK" dedim ben benim dilimi si- gerisini getirmedim ve telefonu kapattım

Elimdeki lavinin telefonunu aldım tam açacakken telefonda şifre olduğunu gördüm önce bir denedim sonra iki en son belki bir şans diye kendi doğum tarihimi girdim telefon açıldı..... Allahım

Girdiği uygulama açıktı bu telefonun notlarıydı en son dosyaya girdim ve lavinin yazdıklarını okumaya başladım

'gökalp'

Arkamızdan bir araba geliyor siyah farkettinmi şimdi sana söylesem boşver diye geçiştirirsin ama ben korkuyorum şuan benzinlikteyiz ve araba sen gittikten sonra hemen yanımdaki benzinlikte durdu korkuyorum gökalp... Arabanın kapısı açıldı ama vanilya kokmuyordu sen deği

Buradan sonra daha yazmıyordu yarım kalmıştı elimi direksiyona vurdum kahretsin konuma tekrar baktığımda arabanın önümdeki şeritte olduğunu gördüm arkama bakınca sametle hakanında beni takip ettiğini gördüm

Geriye o piçleri yakalamak kalıyordu

*LAVİN*

Yerimde inleyerek uyandığımda arabanın etkisiyle yuvarlandım ayağım yandaki sivri çiviye girince bağırmak istedim ama bağıramadım saçlarım yüzüme yapışmıştı çekmek istedim ama çekemedim çünkü ellerim arkadan bantlıydı ayaklarımda öyle bağırmak istedim ama ağzımda bantlıydı ellerimi kurtarmaya çalışırken araba bir anda durdu

Bagaj birden açıldı önümde üç tane adam vardı piçler birtanesi beni omzuna alınca çırpınmaya devam ettim fakat nafile yarım kalmış bir inşaata geldiğimizde merdivenlerden çıktılar ve 2. Kata geldiler orada yerde bir yorgan vardı kirliydi ve kötü kokuyordu adam beni sertçe yorganın üzerine atınca kolumun üzerine düşmüştüm

İnleyerek sırtüstü döndüğümde içlerinden bir tanesi yandaki duvarda asılan siyah çuval şeklindeki bir şeyi aldığında kafamı hayır anlamında salladım karanlıktan korkuyordum adam yanıma geldiğinde o şeyi kafama sokmaya çalıştı ama kafamı salladığımda çuval kafamdan çıktı adam derin bir nefes çekip duvardan ince bir ip aldığında içimden dualar okudum çuvalı tekrar kafama geçirdi ve boynumda iple bağladı

Sonradan bir fotoğraf çekme sesi duydum ve adamların ayak sesleri... Bantın altından bağıramıyordum ama sesimi çıkartmaya çalışıyordum kan ter içinde kalmıştım en sonunda daha fazla dayanamadım ve bayıldım gücüm kalmamıştı

Bir süre sonra ayılamaya başladım bir araba sesi vardı yerimde inleyerek kıpırdandım dizimde bir acı ve ıslaklık vardı ayak sesleri yaklaştıkta kokudan daha fena oluyordum en sonunda bir ses duymamla rahatlamam bir oldu "LAVİN KAHRATSİN SAMET HAKAN BURAYA GELİN" evet bu kişi gökalpti beni nasıl buldu diye düşünürken uyuşmuş bileklerimdeki bileklik aklıma geldi

Allah'a şükrederken gökalp hemen boynumdaki ipi çözmeye başladı oda biliyordu karanlıktan korktuğumu kafamdaki çuvalı çıkarttığında kıpkırmızı gözlerime baktı ağzımdaki bantı çıkardı elimdeki bantları küçük bir çakıyla keserken arkadaşları geldi gökalp beni çözdükten sonra kucağına aldı başım göğsüne düşmüştü samete "ne duruyorsunuz gidin arabayı çalıştırın" dediğinda kafamı biraz kaldırarak "i-iyiyim merak etme" dedim zorla hızlı bir şekilde merdivenlerden inerken saçlarıma derin bir öpücük kondurarak kokularını derin bir şekilde içine çekti

"Sana anneannemin orada ne dediğimi hatırlıyormusun" dediğinde arabanın yanıya gelmiştik "n-ne" dedim "sensiz geçen her dakikam bana zehir şimdi sus ve kendini yorma eve gidince konuşacağız " bana dedikleri beni şaşırtınca mecburen sustum ben ne ara ona aşık olmuştum ne ara kalbim ona teslim olmuştu beynim yapma diyordu üzüleceksin diyordu ama kalbim bir şans ver diyordu mantığımdan hala ses yoktu anlamıyorum ben neyi eksik yapıyorum

Araba bir süre gittikten sonra durdu Samet kapıyı açtı ve gökalp beni tekrar kucağına alarak arabadan indi kafamı kaldırıp baktığımda gökalpin evini gördüm gözlerimi biraz daha çevirince ayağımdan kan damladığını gördüm anlaşılan çivi dizimin biraz altını fazla derin kesmişti.