Takip edilmekte berbattır

Aynı aşk gibi...

*********

Aniden arkamı dönünce soğuk silah ucu alnıma değdi gözlerimi irice açarak yara düştüm geri geri gelerek "hayır olamaz bu bir kabus" dedim gökalpin yüzü soğuktu konuşmadı veya ifadesi değişmedi önce silahı indirdi ve önümüzdeki sonsuz gibi görünen yola baktı ardında bakışları beni buldu

Bu tanıdığım gökalp değildi o her zaman güzellikle yumuşaklıkla bakardı gözlerime sinirli olmadığı zamanlar harika bir kişiliğe sahipti kendisi ama bu o değildi silahı tekrar bana doğrulttu ve bu sefer yine taş gibi gözlerle bana sonkez baktı "yapma.... Gökalp sen bu değilsin..." Gözlerimden yaşlar art arta boşalırken

Yüzündeki ifade hala aynıydı eli tetiğe doğru uzandı ona son kez bakarken kafamdan vurmasını bekliyordum ölümü bekliyordum hemde sevdiğim adamın ellerinden... Silahı beklemediğim bir hamleyle karnıma çevirip ateş edince boğazım yırtılırcasına çığlık attım ben kıvranırken o izledi ağzımdan kan geldi o ise hiçbirşey demeden izledi

"G-gökalp ne yaptın sen" dedim son nefeslerimde o ise umursamadan elindeki silahı yere attı ve arkasını dönüp yürüdü ben çığlık çığlığa çırpınırken son nefeslerini verirken o arkasına bile bakmadan o sonsuz karanlıkta kayboldu

*SAAT ÖGLEDEN SONRA 04.00*

"Lavin uyan, ne oluyor anne nesi var" dedi birisi anında fırladım ter içinde kalmıştım elim karnımdaydı boncuk boncuk ter dökerken yorgun gözlerim gökalpi buldu "çığlığına geldik iyimisin güzelim he anne üzerini değiştirsin yatağını filan"

Yorgun suratım ciddiliğe büründü "git başımdan seni görmek istemiyorum bidaha ne karşıma neden hayatıma çıkma duydunmu olmuyo anla benide sen bana yaklaştıkça ben boğuluyorum lütfen beni rahat bırak biz birbirimizi sevemeyiz, anla artık bunu" cümleyi tek sefere söylediğim için nefes nefese kalmıştım artık sesimizden yanda uyuyan eda bile kalkıp gelmişti

Ayaklarımı göğsüme çekerek içim yırtılırcasına ağlamaya başladım "bak Lavin iyi değilsin her ne gördüysen anlat ve ayrıca birbirimi nekadar sevdiğimizi sende biliyorsun bende" bana gelip sarılınca bile kafamı kaldırmadım

"Anne bir çıkarmısın eda sende" annesi tamam anlamında başını sallayarak odadan çıkınca sadece gökalp ben ve hıçkırıklarım kalmıştık "her ne bok gördüysen bana anlatıyorsun şimdi" dediğinde ona baktım gözlerindeki ifadeyi 15 dakikalık bir rüyada bile özlemiştim bana böyle bakmalıydı tanıdığım gökalp buydu ama ya rüyam onu nasıl unutacaktım

"Gerek yok sadece yanlız kalmak istiyorum anla beni" dedim gözlerimi kaçırarak dizlerimi göğsüme daha çok çektim ama ayağim sızlayınca yine biraz uzattım"Lavin bir kez daha sorucam söylemezsen ne olacağını biliyorsun" dediğinde yine gözlerimi gözlerine diktim "ne olurmuş he söylesene" dedim telaş ve öfkeyle pisce sırıttı ve biraz bana yaklasıp "galiba B12 vitaminin eksik güzelim"

"Bana güzelim falan deme tamammı" dediğimde yüzündeki sırıtış yavaş yavaş soldu ve normale döndü "uzatma Lavin ne gördünde bu seni uyurken bile bizi uyandıracak kadar sesli çığlıklar attırdı" dedi derin bir iç çekip yine sesli bir şekilde nefesimi verdim "sonsuz bir yoldu gökalp... Sadece sen ve ben vardık ve sen o sonsuz yola bakıp bana döndün bana silahla ateş ettin karnımdan vurdun beni..." Baş parmağı ve işaret parmağıyla burun kemerini sıkarken devam ettim artık alışmıştım yada ağlıyacak göz yaşım kalmamıştı "sahi neden kafamdan değilde karnımdan vurdun ben kafamdan vurulmayı bekliyordum bu ne amlama geliyorki" elleri boynuma gitti ve beni kendine çekti ama onu ittim bana dokunmamaliydi

"Bak Lavin korkmuşsun bırak bu süreçte yanında olayım" buna izin vermezdim biz arkadaşça bir ilişkide kalamıyor hep bunun dışında çıkıyorduk nezaman ona arkadaşça yaklaşsam olanları görüyordum ve artık istemiyordum yatağımdan kalktı, ağır ağır kapıya yürüdü ardından kapıyı açıp çıktı bana bıraktığı şey kalbimdeki acı ve ölüm sessizliği

Yaklaşık bir saat sonra dilek abla odaya girdi elinde tepsiyle kahvaltı hazırlamıştı hep sevdiğim şeyleri koymuştu "al kızım sana hazırladım" dedi samimiyetle tepsiyi önüme aldım ve yavaş yavaş yemeye başladım dilek abla odadan ayrılınca elime telefonumu aldım biraz oyalandım bu süredede yemeğimi yedim gördüklerime anlam vermeye çalışıyordum ama nafile

* 2 HAFTA SONRA *

Artık kafayı yemiştim bütün gördüğüm rüyalarda gökalp bana zarar veriyor sanki evren bana ondan uzak dur diyordu bana bir pisikolok tutmuşlardı pek işe yaradığını söylemeyemezdim benim adıma karar almaları aşırı saçmaydı odamda oturuken gökalp odaya geldi ve yatağıma oturdu uğraştığım telefondan kafamı kaldırmadım elimden telefonu çekince "heyy ne yapıyorsun be seni manyak!" Dedim "bir beni dinle" dedi kendi bile ne yaptığını bilmiyordu

"Sana bir teklifim var kabul edersen rahat edebilirsin ama beni dinlemem lazım tamammı cümlem bitene kadar itiraz etmek saymak veya hakaret etmek yok tamammı?"

.

.

.

.

.

.

.

Canlar pek aktif olamıyorum ama bölüm atmaya çalışıyorum seviliyorsunuz keyifli okumalar♥️🍓