Yeni tanıdığın biri,

Hayatının sahibi.

********

Annemin yaptığı tatlıyı yemiştim tadı herzamanki gibi çok güzeldi annem tatlıyı yediğimi görünce çok sevinmişti ve bundan sonra bir karar verdim gökalple aramda olan hiçbirşeyi annemlere yansıtmayacaktım çünkü her ne zaman 'yemek yemiycem, gelmek istemiyorum' desem annemin gözlerindeki hüzün anında okunuyordu bu sebepten dolayı daha 3 gün önce tanıdığım bir çocuk için annemi üzemezdim...

Babam içeri girdi ve beni gördü koltukta televizyon izliyordum yürüdü ve yanıma oturdu "kızım sana birşey söylemem lazım müsaden varmı?" babama döndüm ve "tabiki babacım dinliyorum" babam ardından ekledi ve "kızım yarın ortağımla bir toplantım var ve seninde Sözcü olarak katılman gerekiyor rica etsem bir iki saatliğine gelebilirmisin toplantıya" buraya kadar herşeye tamamdı "ve kızım o toplantıda gökalpte olacak olmadının sebebi onunda babasının sözcüsü ve senin gibi yardımcısı olması senin için sıkıntı olmaz umarım" ne demişti o gökalp demişti aslında bu benim ondan özür dilemem için mükemmeldi ama hala bu fikre pek sıcak gözle bakamıyordum....

**********

*ERTESİ GÜN SAAT 2*

"Baba ne zaman çıkacağız ona göre hazırlanayım" babama seslenmiştim fakat duymamıştı sanırım üstümde bebek pembesi dizlerime kadar uzanan bir elbise vardı arkasında ise belini ayarlamak için bir kurdele vardı ayağımda ise tapuklu evde süreklı giydiğim terliklerim vardı saçım bol bir at kuyruğuydu kısacası günlük bir ev kombiniydi üstümü giyinmem gerekti ama babam ses vermiyordu o an odasına gitmeye karar verdim kapıya geldiğimde tam tıklayacaktımki içerden babamın sesini duydum "ya kerem vallaha bu ay sonu ödeyeceğim biliyorum çok borcum var ama bu akşam yapacağım toplantıdan asonra borcumu vereceğim" ne diyordu babam kafam allak bullaktı telefonun sesi hoparlörde olduğu için kerem dediği adamı duyabiliyordum aynen şöyle söyledi "ya para yada Lavin ya kızı verirsin seni rahat bırakırım yada parayı verir ömrünce fakir yaşarsın kızını bırakırım karar verme sırası sende sadık sana yarına kadar müddet eğer o para sabah sekizden önce hesabıma gelmezse kızınla son görüşmen olur haberin olsun"

Az önce ne duymuştum ben babam beni verecekmiydi yani onların eline bunu yapmazdı dimi o öyle bir insan değildi tanıdığım kadar ardından yine kapıyı dinlemeye başladım babam kerem dediği adama "akşam saat 11'de Lavin'i ofisin yanındaki kafeden al" dediğinde kalbimde bir sızı hissettim sanki bir bıçağı saplamışlardı kalbime bu zamana kadar tek babamdan vurulmamıştım oda olmuştu hemen odaya gittim ve kapıyı kapattım ardından anahtarı çevirdim ve kitledim odamda bulunan banyoya geçip ağlamaya meilli olan gözlerimi yıkadım kızarıklıklarını geçirmiştim babama bunu bildiğimi belli etmiycektim ve o ofise gitmeden bir yolunu bulup kaçacaktım dolabımı açıp içinden siyah bir pantolon ve üstündende siyah bir bluz giydim ve alttan spor ayakkaplarımı çıkartım ayağıma soktum tabi makyaj yapmadan çıkamazdım ölsemde tipsiz görünemezdim hafif bir makyaj yaptım ve kafama siyah şapkamı takarak balkonuma çıktım neyseki evimiz korumalı falan değildi ama babama görünmemeliydim...

Hızlı adımlarla yürüyordum balkon alçak olduğu için hemen atlayabilmiştim ama geriye tek bişey kalmıştı nereye gidecektim aklıma en güvenli yer polis geldi ama elimde bir delil olmadan ne yapacaktım bütün seçenekleri gözden geçirdim ama hiçbirinden olumlu sonuç alamadım son anda aklıma biri geldi lanet olsun o kimsenin aklına gelmezdi ne yapacaktım mecburdum gökalpten başka güvenebileceğim kimse yoktu şuan etrafta biliyorum daha yeni tanıştığın birine neden bukadar güveniyorsun diyeceksiniz fakat o hastane olayından sonra o boğucu gözlerindeki güveni gördüm ve inanıyordum hemen onların evine doğru gitmeye başladım bilerek kalabalık yerlerden gidiyordum bana nekadar kızgın olsada geri çevireceğini düşünmüyordum öyle biriysede başımın çaresine bakacaktım yürümeyi bırakıp koşmaya başladım çünkü gitme saati gelmişti ve benim evde olmadığımı çoktan anlamış olmalılardı nefes nefeseydim sonunda varabilmiştim

Kapıyı çaldım ve gökalp kapıyı açında direk dizlerim yorulduğu için üzerlerine düştüm ve öylece kaldım ardından gökapl keskin mavileriyle beni süzdü ve "Lavin senin burada ne işin var?" valla gökalp bende bilmiyorum şuan tek bildiğim şey ona ihtiyacım olduğuydu "gökalp bir süre burda kalmam lazım eğer istemiyorsan gideceğim bana hemen cevap ver nolursunun ihtiyacım var şuan senin yardımına" gökalp anlamaz gözlerle bakıyordu ve bana "geç ama bir şartla herşeyi anlatacaksın bana" tamam anlamında başımı salladım ve yanıma geldiğini anladım kolumdan tutup beni kaldırdığında dokunmamın hissiyle rahatlamıştım

Şöminenin karşısında oturuuyordum şapkamı çıkarmıştım ve gökalp in ikram ettiği sıcak çikolatayla bakışıyordum beklediğimin aksine gökalp hiçbirşey sormamıştı sanki benim anlatmamı bekliyordu en sonunda konuştum ve "teşekkür ederim gökalp" gökalp kafasını kaldırdı ve bana "rica ederim anlatacaksın inşallah"