İLAHİ BAKIŞ AÇISI

Korhan Efna'nın kendisini çok yanlış anladığını adı kadar iyi biliyordu. Korhan'ın asıl  amacı her baba gibi kızını kötülüklerden koruya bilmekti .

Bazı durumlar için Korhan'ın bile eli kolu bağlanıyordu. Şaman'ın dediklerinden sonra Korhan Efna'nın  canı için çok ama çok endişileniyordu.

Efna'nın evi terk etmesi üzerinden neredeyse iki saat geçmişti. Korhan ise bu sırada endişe içerisinde bir sağına bir soluna dönüp duruyordu . Bu sırada Efna'nın annesi Yeliz Korhan'ın bulunduğu odaya giriş yaptı.

Yeliz Korhan'a bakarak " yine Efna ile anlaşamadınız değil mi? Bu durum daha ne kadar bu şekilde devam edecek Korhan?"

Korhan Yeliz'in bu sözlerini duyduktan sonra öfke dolu bir şekilde Yeliz'e döndü. Hemen ardından Yeliz'e yaklaştı ve Yeliz'in iki yanağını tek eli ile tutarak " Bunların hepsi senin suçun Yeliz! Kızım senin yüzünden benden nefret ediyor! Senin aptallığın ve geri zekalılığın  yüzünden oldu bütün bunlar! Eğer bir korkak gibi benden kaçmasaydın bu olaylar hiç bir zaman gerçekleşmeyecekti! Birde üstüne üstlük bana çok bilmiş bir şekilde ileri geri konuşuyorsun! Seni çoktan öldürmem gerekiyordu! Hele o canavar   ile yaptığın anlaşmayı öğrendiğim anda seni öldürmeliydim!"

Yeliz Korhan'dan bu sözleri duyduğu anda ağlamaya başladı. Korhan Yeliz'in ağladığını gördüğü anda elini Yeliz'in yanağından çekti.

Yeliz ise ağlayarak şu sözleri sarf etti " Eğer o canavar  ile o anlaşmayı yapmasaydım Efna asla doğmayacaktı. Senin bir varisin asla olmayacaktı!"

" Sen ahmak mısın! O senin kanından bile değil! O canavar  ile bir anlaşma yaptın Yeliz! Efna'nın benim kanımdan olduğu bir gerçek! Fakat o senin kanından değil! Senin doğuştan bir rahmin yoktu. Sırf bu yüzden gittin o canavar  ile bir anlaşma yaptın ve onun laneti sayesinde yapay bir rahim e kavuştun. Fakat senin vücudunda o canavarın  hücreleri ve kanı dolaşıyordu. Sırf bu gerçeği öğrenmeyeyim diye hamile kaldığını anladığın anda beni terk ettin! Hemen ardından yaşlı bir kurt adam kılığına giren bir İblis ile anlaşma yapıp Efna'yı gerçek annesinden ve benden saklamak için ona o kolyeyi taktırdın!"

" Ne yani o canavar  Efna'yı benim elimden mi alsaydı! Ben sadece kızımı korumak istedim!

Korhan Yeliz'den bu sözleri duyduğu anda bu sefer Yeliz'in boğazına sarıldı ve bağırarak şu sözleri sarf etti " Senin aptallığın yüzünden kızımın o cadılar tarafından ne kadar çok işkence gördüğünden haberin var mı?! Senin aptallığın yüzünden Efna ömür boyu güçlerini kullanmayacak ve bir gün geldiğinde bedeni bu güçlerini kaldıramayacak! Senin yüzünden Efna gencecik yaşında ölecek! Eğer Efna'ya bir şey olursa Yeliz seni kendi ellerim ile boğarım! Anlıyor musun beni!"

Korhan sözlerini bitirdikten sonra hemen Yeliz'in boğazından ellerini çekti ve hemen bulunduğu odadan ayrıldı.

Korhan Yeliz'e karşı biriktirdiği her şeyi en sonunda söylemişti. Korhan Yeliz'e asla bu şekilde davranmak istemezdi. Fakat artık olan olmuştu.

Korhan bir süre yürüdükten sonra çok yoğun bir kan kokusu almaya başladı. Bu kan kokusuna daha dikkatli bir şekilde odaklanınca kanın sahibinin kendi kızı olduğunu anladı.

Hemen Korhan ormanın derinliklerine girdi. Kokunun geldiği yeri az çok tahmin ediyordu fakat bu durumu bir türlü kabullenmek istemiyordu. İçinden Tanrılara sürekli dua ediyordu düşündüğü durum gerçekleşmemesi için.

Korhan o kadar hızlı bir şekilde koşuyordu ki tahmininden bile daha kısa sürede uçurumun kenarına gelmişti.

Korhan uçurumun aşağısına baktığı anda Efna'nın cansız bedeni ile karşılaştı. Bir süre donuk bir ifade ile kızının cesedine baktı Korhan.

Zihninden hiç bir şeyi geçiremiyordu Korhan. Sadece karşısında ki manzaraya bakıyordu. Korhan için o andan itibaren zaman ve mekan durmuştu.

Korhan yavaş adımlar ile uçurumdan aşağıya doğru indi. Kızının cesedini daha yakından gördüğü anda elleri ve ayaklarının bağı çözülmüş ve olduğu yere yığılıp kalmıştı.

Korhan ilk önce kızının cesedini kucağına aldı. Sanki onu hiç bırakmayacakmış gibi kızının cesedine sarıldı. Korhan ilk defa kızına sarılmıştı. Fakat ne yazık ki kızı artık bu dünyada değildi.

Korhan'ın Efna ile ilgili bir sürü hayalleri vardı. Onunla zaman geçirip doyasıya gülüp eğlenmek. Hemen ardından kızı ile balık tutmak.

Kızının sevdiği kitapları beraber okumak, ve en önemlisi ise kızının mutluluğunu bu hayatta görebilmekti.

Korhan bu hayallerinin artık gerçekleşemeyeceğini anladığını anda hıçkırıklara boğulup ağlamaya başladı.

Korhan uçurumun kenarına gelmeden önce  Efna, Tina ve Rahan yoğun bir eğitim içerisindeydiler. Efna Korhan'ın varlığının bulundukları bölgeye yaklaştığını hissettiği anda Rahan ve Tina'ya dönerek beni Korhan ile baş başa bırakın. İntikam planım için Korhan'a ihtiyacım var.

Tina ve Rahan Efna'nın bu istediğini yerine getirdi ve anında bulundukları yerden hızlı bir şekilde kayboldular.

Efna Korhan'ın uçurumun kenarına geldiği andan itibaren Korhan'ın bütün davranışlarını ve duygularını çok iyi bir şekilde gözlemledi. Korhan'ın kendisine karşı hissettiği acısını kederini ve sevgisini en yoğun şekilde içinde hissetti.

O anda Efna Korhan'ı çok yanlış anladığını fark etti. Eğer o konuşma esnasında  fevri bir şekilde davranmasaydı şu anda hayatta olabilirdi.

Eğer Korhan'ın o sözlerini birazcıkta olsun dinleseydi belki de bu olaylar asla onun başına gelmeyecekti.

Efna kısa sürede az çok güçlerini kontrol edebilmeyi öğrenmişti. Tina'nın dediğine göre şu anda çok iyi ilerliyordu ve güçleri artık yavaş yavaş ortaya çıkacaktı.

Efna Korhan'ın acısına ve kederine daha fazla dayanamadı ve kendi yansımasını Korhan'ın karşısına anında çıkardı.

Korhan ise bu sırada Efna'nın kanlı yüzüne bakmak ile meşguldü. Efna Korhan'ın dikkatini kendisine çekebilmek için " öldüğüme bu kadar çok üzüleceğini tahmin etmemiştim açıkçası Korhan."

Korhan karşı tarafta bulunan ağacın olduğu yerden Efna'nın sesinin geldiğini fark ettiği anda kafasını karşısında bulunan ağaca çevirdi.

Korhan Efna'yı canlı bir şekilde karşısında gördüğü anda çok büyük bir şoka uğradı. İlk önce gözlerini hızlı bir şekilde  Efna'nın cesedine çevirdi hemen ardından gözlerini karşısında kanlı canlı bir şekilde bulunan  Efna'nın silüetin çevirdi.

Korhan kendine kendine " bu nasıl olabilir?" Derken  Efna Korhan'ın yanına yaklaştı ve "gördüğün gibi artık ben bir ölüyüm ve bu gördüğün form ruh formu. Galiba bazen çocuklar ebeveynlerinin sözlerini  dikkatli bir şekilde dinlemeliler. Senin sözlerini dinlemediğim için artık bir ölüyüm."

Korhan Efna'dan bu sözleri duyduktan sonra tekrar göz yaşlarına boğuldu ve "ben o kadar beceriksiz birisiyim ki seni asla koruyamadım çok özür dilerim kızım."

" Bu konuda kendini suçlama Korhan. Sen beni bu konuda uyardın. Canımın tehlikede olduğunu söyledin fakat ben sözlerine aldırış etmedim ve bu şekilde öldüm. Seni dinlemediğim için özür dilerim senden."

Korhan Efna'dan bu sözleri duyduktan sonra biraz sakinleşti ve ardından " nasıl bir yol izleyerek ruh formuna büründüğünü bilmiyorum ama her ne olursa olsun intikamını almak için elimden geleni yapacağım kızım."

" İşte şimdi asıl istediğim konuya geldin Korhan. İntikamımı almam için sana ihtiyacım var."

Bölüm Sonu

Evett en sonunda Korhan ve Efna'nın arasında ki buzlar eridi ve baba kız en sonunda intikam için iş birliği yapacak..

Yeliz gerçekten senden böyle bir şeyi beklemezdim. Nasıl bir anlaşma yaptın ki Rahminin olmamasına rağmen Efna'nın dünyaya gelmesini sağladın??

Artık karşımızda güçsüz bir Efna yok bu yüzden artık Seray'ın devri bitti ve Efna nın devri başladı.

Yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın lütfen