Korhan'ın gözlerinin içine bakarak şu şekilde sözlerime başladım.

"İntikamımı almak için kendimi ölü göstereceğim ,gerçi zaten ben bir ölüyüm."

Korhan bu sırada  şaşkın ve ne yapmak istediğimi anlamaya çalışır bir şekilde bana bakarak

"Efna nasıl bir planın var senin?"

Korhan'ın bu sorusuna gülerek

"Şöyle bir planım var. Ruh formunda olduğum için istediğim kişinin kılığına veya istediğim şekillere bürüne biliyorum. Bu yüzden kendine sözde yeni bir varis belirleyeceksin."

Korhan asıl planımı duyduktan sonra tek kaşını kaldırarak bana baktı. Hemen ardında sözlerine şu şekilde başladı.

"Bir varisim olabilmesi için benim kanımı taşıması şart ve bazı güçlerimi miras almış olması gerekiyor."

Korhan'ın bu sözlerine katılarak

"Evet doğru söylüyorsun Korhan. O yüzden ikinci bir evladın olması gerekiyor. Efna'nın yapamadığı şeyleri sözde diğer evladın yapacak daha ne istiyorsun? Bu arada hazır lafı açılmışken adımı sen koysaydın ne koymak isterdin?"

Korhan bu sözlerimi duyduktan sonra yüzünde büyük bir gülümseme oluştu hemen ardından hiç düşünmeden soruma şu şekilde cevap verdi.

"Adını ben koysaydım Efna, büyük bir ihtimalle adını Dolunay koyardım. Çünkü Yeliz'i ilk gördüğüm zaman yüzüne dolunay ışığı vuruyordu ve ben ilk kez Yeliz'in yüzünü Dolunay sayesinde gördüm."

"Anladım. Senin için güzel bir nostalji olacak desene. O zaman ikinci çocuğunun adı Dolunay. "

Bu sözlerimi bitirir bitirmez aklımda bir silüet canlandırdım. Hemen ardından Korhan'ın gözlerinin önünde istediğim silüete büründüm.

Büründüğüm silüet şu şekildeydi. Her zamanki gibi kehribar rengi gözlerim vardı. Ten rengim önce ki bedenime göre daha açık ve soluktu. Saçlarım eskisinden daha uzundu hatta dizlerime kadar iniyordu. Artık alnımı kapatan perçeminden eser yoktu. Saçlarım önceden kömür karasıydı. Şimdi ise bembeyaz bir renkli.

Elbisem ise Tina'nın elbisesi gibi fazla gösterişli değildi. Fakat bu elbise bedenime tam oturuyordu. Sol tarafında ise derin bir yırtmaç vardı. Elbise straplez bir elbiseydi elbisenin üzerine ise elbisemden uzun bir pelerinim vardı.

Korhan bu ani değişimi gördüğü zaman büyük bir şoka girdi. Fakat kendini toparlaması beklediğimden kısa sürdü.

Korhan bu değişmiş halimi gördüğü zaman " gerçek anlamda bir melek gibi görünüyorsun kızım. Artık senin için endişelenmem gerekmeyecek. Artık biliyorum ki kendini savunabilecek bir durumdasın."

" Evet benim için endişelenmene gerek yok Korhan. Şimdi değiştiğime göre artık planın bütün ayrıntılarını sana anlaya bilirim."

" Dinliyorum seni kızım.

"Tahmin edeceğin üzere sürünün içerisinde bir hain veya birden fazla hain var. Bu yüzden ilk önce sürüde bulunan hainleri temizlememiz lazım."

"Sürünün içerisinde hainler olduğunun farkındayım ama her ne yaparsam yapayım bulamadım o hainleri. Hatta sırf o hainlerin izine ulaşa bilmek için bugün o Şaman'ı çağırmıştım."

"Şamanı çağırman güzel bir fikirdi. Ancak bu hainler büyük ihtimalle bariyer büyüsü ile gizleniyorlar. Bu yüzden sen her ne kadar zihinlerini okursan oku hiç bir şekilde açık vermediler."

"Bende bu şekilde düşünüyorum. Bu yüzden daha fazla dikkatli olmalıyız. Herkese senin öldüğünü bildireceğim."

" Hatta seninle gelmek istiyorum. Oradakilerin yüz ifadesini görmek istiyorum."

Korhan sözlerimi duyduktan sonra cesedimi kucağına aldı. Hemen ardından ise yavaş bir şekilde ayağa kalktı ve sürünün bulunduğu alana doğru ilerlemeye başladık.

***

Sürünün bulunduğu alana geldiğimiz zaman herkes başımıza toplanmış bir vaziyetteydi. Kimse ağzını açıp tek bir kelime edemiyordu.

Korhan ise tek bir kelime konuşmadan herkesin arasından geçti. Hemen ardından ise bir süredir yaşadığımız evimize gireceğim esnada burnuma çok keskin bir kan kokusu gelmişti.

Anneme bir şey olduğunu anladığım için Korhan'ın önüne geçip tahtadan yapılma kapıya çok hızlı bir tekme atarak kırdım.

Korhan ise ne olduğunu anlamadığı için bana şok içerisinde bakıyordu. Annemin odasına gitmek için merdivenlerden hızlı bir şekilde çıktım.

Merdivenlerden çıkarken anneme bir şey olmaması için resmen Tanrılara yalvarıyordum. Fakat içten içe biliyorum ki anneme bu evde kesinlikle bir şey olmuştu.

Annemin odasına girdiğim anda çok korkunç bir manzara ile karşılaştım. Annemin bedenini resmen bir canavar parçalamış gibiydi.

Bağırsakları, böbrekleri ve akciğerleri çıkarılıp parçalanmış bir şekildeydi. Bembeyaz oda resmen kırmızıya boyanmış bir haldeydi.

Ben sesimi çıkaramadım. Ağlayamadım, üzülemedim. Sanki bu sırada bütün duygularım kaybolmuş veya yok olmuş gibiydi.

Tam Korhan'a dönüp bir kaç kelime edeceğim esnada gözüme bir kâğıt çarptı. Hızlı bir şekilde kağıdı elime aldım ve kağıtta yazanları okumaya başladım.

Korhan biliyorum geçmişte çok büyük bir hata yaptım. Şu anda  senden hiç bir şey saklamak istemiyorum sevgilim. Efna'nın doğması için Cehennem Kraliçesi olarak bilinen Ayrin ile bir anlaşma yaptım. Bu anlaşmaya göre Efna 28 yaşına gelene kadar beni gerçek annesi olarak bilecekti. Fakat şu anda biliyorum ki Efna artık bu dünyada değil maalesef. Bu yüzden Ayrin birazdan benim canımı almaya gelecek. Onun bana olan öfkesini bütün hücrelerimde hissedebiliyorum. Eğer geldiğinde hayatta olmazsam şunu bil ki bu durum benim hatam. Ne kendimi nede Efna'yı kötülüklerden korumayı beceremedim maalesef. Senden tek istediğim asla Ayrin'e bulaşma ve intikamım için yanıp tutuşma.

BÖLÜM SONU