Heyecanlıydım. En yakın arkadaşımın düğünü için alışverişe gitmiştik. Kendime güzel bir elbise almıştım. Prensesler gibi olacaktım. Çok yakışmıştı bana, çok! Saçlarımı da yaptırdım mı, of, güzelliğime bakmaya doyulmazdı.

Şaka şaka. Öyle abartı bir güzelliğim hiç olmadı. Sıradandım. Ortalama. Eh, yine de kendimizi sevmek gerek. Harika bir fiziğe, fevkalade yüz hatlarına, minik burna, dolgun dudaklara gerek yok. İnsanız işte. Hepimiz hayatın bir parçasıyız ve hepimizin de bir hayatı var. Değerimizi ahlâkımız; ve güzelliğimizi auramız belirler. Benim inanışım bu.

Kalabalık caddede hızlı adımlarla yürüyordum. Otobüsü kaçırmak istemiyordum. Eve gidince yapacak işlerim vardı daha. Dünya bu, iş biter mi? Bitmez.

Bir yandan düşünürken öte yandan caddenin karşısına geçmek için sağa sola bakıp yola adım attım. Uzaktan gelen bir araba olduğu için koşarak geçtim. Duraklara doğru yürümeye başladım.

Evde yapmam gereken işleri kafamda şimdiden sıraya koydum. Planladım. Önce yemekleri ocağa koy. Onlar pişerken evi süpür sil. Makale oku. Araştırma yazını yazmaya başla. Bu sırada annemle babam eve gelir. Sofra kur. Sonra kaldır toparla. Ardından istersen film izle, istersen kitap oku. Dinlenme zamanı. Saat on olunca da ka---

Bir cisim sertçe bedenime çarptı. O kadar âni olmuştu ki bu, ne oluyor demeye fırsat kalmadı. İdrak edemedim. Âdeta savruldum. Elimdeki elbise poşeti ve çantam uçup gitti. İçimi bir titreme aldı. Her yanıma acı yayıldı. Etraftaki sesler uzaklaştı ve cızırtılı bir uğultu işitir oldum. Kulaklarım çınlamaya başladı. Dayanılmaz bir çınlama. Gözlerim zor açık duruyordu. Hayır kapanmayın gözlerim...

Ruhumun bedenimden çekilircesine sızladığını hissettim. O kalabalık caddenin gürültüsünden eser kalmadı. Sessizlik her yanı işgal etti. Karanlığa kapıldım. Gözlerim kapandı. Artık bambaşka bir yerdeydim.

Ölüyordum galiba.
Hikayemin bugün bu şekilde sona ereceğini nereden bilebilirdim ki? Tam da planlar yaparken.

Hayat gerçekten yarım bırakıyormuş insanı. Öykümüz hiç olmadık bir yerde, beklenmedik bir şekilde kesiliyormuş. Ve biz bunu göz ardı ederek yaşıyormuşuz.

Tıpkı bana olduğu gibi. Nefes alıyorsunuz. İki saniye sonra bir şey oluyor ve ömrünüz son buluyor.

Bitti.

✰