Mavi

Uyarı ❗bu bölümde şiddet ve ölüm vardır❗

Uyarı bitti okuya bilirsiniz 🤎 💙

Mavi rengi bilmem ama en güzel tonu senin gözlerinde...

3.Ay sonra

Hava serindi , vücudunu ıslatan yağmur damlalarına,aldırmadan ilerliyordu , hava karanlıktı kimse yoktu sokakta , rüzgarın tatlı uğultusu ve sokak köpeklerinin havlamasını duyuyordu. Bugün ikinci cinayetini işleyecekti ,ilk cinayete kurbanı babaydı, sevmediği birisiydi baba

bu seferde sevmediği birisini öldürecekti...

"Biraz yavaş mı gitsek " dedi, efsun bir an arkasından gelen zemheri' yi unutmuştu " yürü zemheri" dedi sesi soğuktu. Zemheri oflayarak takip etti efsunu, küçük bir evin önüne geldiklerinde durdular, bugün kurban

besteydi ahtı vardı efsun'un besteye

tek yaşam sebebi olan annesini almıştı ondan ,sevdiğini de almıştı.

Efsun , zemheri'ye işaret verdi zemheri,elindeki benzin dolu kırmızı bidonlarla evin arkasına doğru gitti,efsunda elindeki benzin dolu bidonları evin etrafına boşaltmaya başladı. İşi bitince zemheri'ye efsun'un yanına geldi ,efsun eve son kez baktı nefretle,en sonunda elindeki

çakmağı çaktı baş kısmında timsah olan bir çakmaktı ,ateş yandı ucunda

önce sarı, sonra git gide koyulaştı atesın rengi ,en sonunda çakmağı

benzin döktükleri eve doğru fırlattı,ev ağır ağır alev almaya başladı, kimsenin bu evden sağ çıkması mümkün değildi çünkü gece yarısıydı ve herkes uyuyordu.

Ateş evi daha çok kapladı,evin dört bir yanını sardı bir şeyler yandıkça gelen o cızırtılı ses çocukluğunu hatırlatıyordu efsuna, ev iyice alev almaya başlamıştı artık ne kimse içeri girebilir ne kimse dışarı çıka bilirdi.

Sonrasında bestenin acı haykırışları duyuldu " yardım edin yanıyorum !"

diye bağırdı " kimse yokmuu" diye tekrar bağırdı beste , dudağında yarım bir gülüş belirdi efsun'un

bestenin acı çığlıkları ona zevk veriyordu ,oda yanacaktı,önce ufak bir sızı hissedecekti ,sonra bendeni yanacak ve eriyecek ardından kül olacaktı.Bir iki dakika içerisinde bestenin sesi kesilmişti, efsun ve zemheri ordan uzaklaşmıştı,itfaiye ekipleri,en az iki saat sonra gelmişti, sonrasında sokağa arka arkaya giren , polis, ambulans araçlarıda vardı.

Bestenin cansız bedenini çıkarmışlardı o evden.

1.Yıl sonra

Acıyı iliklerine kadar hissetmişti ama bu acı ,farklıydı geçmiyordu aşk acısı

hiçbir acıya benzemiyordu.

Karanlıkta ilerledi ve korumalara görünmeden bağçeye girdi, zemheri önde korumaları oyuluyordu. Bir duvarın dibine sindi zemherinin sesi duyuldu

" çekilsenize arkadaşım sevdiğim kıza gideceğim" dedi sarhoş taklidi yaparken" sevdiğin kız kim birader " dedi bir koruma, durdu aklına bir isim gelmemişti" narkız" dedi efsun elini alnına vurdu " narkızmı" diye sordu bir koruma " he ya narkız sevgilim olur " dedi zemheri, efsun daha fazla dayanamadı ve karanlığın içinde ilerlemeye başlamıştı, duvarın dibine tekrar sindi beklemediği anda arkasından bir el ağzını kapatı ,belinden tutup kendine çekti

çırpındı efsun ama arkasında duran beden buna izin vermedi , yavaşca o bedene doğru döndü.

Karanlıkta parlayan bir çift mavi gözlerle kesişti, gözleri tanıyordu bu gözleri ,kimisi için derin bir okyanus kimisi için güzel bir denizdi gözleri

Kokusu bile aynıydı ,yağmurda ıslanmış toprak gibi kokuyordu.

Gözleri hissiz değildi ama anlamadığı bir his vardı o gözlerde " kızıl peri"

dedi sesi durgundu " geldin mi ?

sen misin bu?" dedi elini yavaşça efsun'un dudaklarından çekti

" Geldim " dedi efsun sesimde hasret vardı özlemişti onu " hoş geldin kızıl peri " dedi pars.

Efsun daha fazla dayanamadı sarıldı

parsa ,kokusunu içine çekti ,parsında elleri beline dolandı sımsıkı sardı efsunu. İkiside birbirini çok özlemişti,

Tam o sırada bir ses daha duyuldu

" Ba ba ba bu kim?" dedi ince bir kız sesi ,kelimeleri yanlış söylüyor ,heceliyordu.Efsun kafasını sesin geldiği yöne çevirdi bir kız çocuğuydu,sarı saçları iki yandan bağlanmıştı,mavi gözleri vardı tıpkı babası gibi...

Pembe çiçekli bir elbisesi vardı,

yüzünde tatlı bir gülümsemeyle babasına bakıyordu,paytak adımlarla bize doğru geldi ellerini babasına doğru uzattı açıp kapatı beni kucağına al demeye çalışıyordu, pars eğilip kızı kucağına aldı,kız kocaman bir gülümsemeyle efsuna bakıyordu

bu gülüş karşısında efsunda boş durmadı güldü " adın ne senin prenses" diye sordu efsun,kocaman gülümsedi kız " mercan ,senin adın ne" dedi tatlı tatlı konuşarak " benim adımda efsun " dedi efsun kendini tanıtarak .

Babasının kucağında kıpırdandı mercan ileri doğru efsun'un kucağına atıldı efsun mercanı yavaşca kucağına aldı , mercan minik ellerini efsun'un boynuna sardı yanağına sulu bir öpücük bıraktı, aynısını efsunda mercana yaptı " baba bu abla kim?" diye sordu minik mercan güldü pars

" Karım seninde annen" dedi pars

mercan ve efsun aynı anda göz göze geldi ikiside birbirine tuaf bir şekilde baktı.....

Bölümü oy verin beyaa🌝

Diğer bölümlerde görüşürüz