Ölmedinmi

"Kızıl peri uyan artık" diyen kalın ve tok sesi geldi kulağıma. Olduğum yerde huzursuzca kıpırdandım,bir yatakta uatıyordum neredeydim ben .

" Neredeyim ben sen kimsin" diye sordum karşımda duran adama bakarken,beline sarılmış mavi bir havlu vardı üst tarafı çıplaktı, hafif sarı saçlarından yüzüne damlayan su damlacıkları vardı, nefes kesici görünüyordu.

" Yinemi unutun beni sevgilim ?" dedi bir anda aklıma dün akşam geldi, beyaz tenimin kızardığını hissettim, kırmızı saçlarımı ellimle kulağımın arkasına aldım,bir hıcımla ayağa kalktım tam o sırada kapıya Melisa dayandı.

" Abiii kalktınmı abi" diye bağırdı kapıyı çalarken ve hızla içeri girdi.

Pars namusunu korumak isteyen kadınlar gibi elleriyle göğsünü kapatı,

kumarhanede eyşanı görmüş ömer gibi melisaya baktı " ovv aman tanrım yemin ederim bişi görmedim" dedi Melisa gözlerini kapatarak " ne görmeyi bekliyordu acaba gerizekalı

ayrıca şu kapıyı yavaş kırıldı kırılacak" dedi pars " aman be senin kapın sonuçta kırılsa bile sen ödeyeceksin ,gelin kahvaltı hazırladım" dedi ve odadan çıktı, hemen ardından parsta soyunma odasına gitti, hızla odadan çıkıp,melisanın sesinin geldiği yöne doğru gittim," oo günaydın" dedi gülümsedim " günaydın" dedim tam o sırada mutfağa pars girdi masaya oturdu " otursana" dedi sandalyeyi işaret ederek , hemen geçip oraya oturdum" hiçmi bir şey hatırlamıyorsun benimle ilgili" dedi b

Bunun cevabını bende bilmiyordum

bir şeyler hatırlıyordum ama sanki ben bir buğulu camın arkasındaydım ve göremiyordum, " hiç bir şey hatırlamıyorum,hatırlamam gereken birisimisin ki?" dedim ,derin bir nefes verdi " bilmem hatırlaman gereken birisimiyim" dedi " peki sana kendimi hatırlatmaya çalışacağım güzelim şimdi yemeğini ye" dedi başımla onaylayıp önümdekini yemeye başladım.

*****

Aylar sonra kendimi sıcak bir yuvada hissediyordum,yemeği yedikten sonra

banyoya girmiştim,üzerimi giyinip

aynalı masanın önü geldim aynanın

Bir tarafı kırıktı. Masanın üzerinde mektuplar vardı, Eski görünüyordu

toprak izleri vardı bir tanesini aldım ve okumaya başladım.

: Sevgilim,Seni çok özledim biliyormusun?, öbür tarafta buluşurmuyuz :) çok güzel kokuyordun biliyormusun ,kolyede çok güzel bu arada, teşekkür ederim, seni bırakıp gittiğim için özür dilerim sevgilim, Kırmızı sana hiç yakışmıyor biliyormusun,seni kırmızılar içinde görmeyi hiç sevmedim,şimdi sen sürekli uyuyacaksın, bende uyumayı bekliycem,beni affeder misin bilmem ama ben seni affetim.

Ama geri gelemesin ki,

Çok pişmanım sevgilim, Özür dilerim,özür dilerim, özür dilerim

seni öldürdüğüm için özür dilerim

Hiç istemezdim özür dilerim sevgilim,ömür boyu gözlerine bakmak isterdim sevgilim,ama ben ogözlerin birdaha açılmayacak olarak kapandığını gördüm ,

Seni sevmediğim için özür dilerim sevgilim.

Demir seni seviyorum.

Donup kaldım bu çok tanıdıktı

yazı benim yazımla aynıydı,ve o kolye benim boynumdaki kolyeydi,

Olduğum yerde sendeledim gözlerim karardı gecmiş geldi gözümün önüne

Bir sokak karanlık bir sokak," senden nefret ediyorum" diyorum sonra bir seste " benden nefret ettiğin kadar seni seviyorum" diyor sonra silah sesleri yankılanıyor sokakta,ben vuruyorum o kişiyi,hastaneye gidiyoruz ardından,üzerinde gelinlik olan birisi var,sonra ben varım üzerim kanlar içinde sonra bir doktor çıkıyor " Hastayı kurtaramadık başınız sağolsun" diyor,o kişi pars.

Geçmiş bir şu gibi gözümün önünden geçiyor,hatırlıyordum artık herşeyi

o ölmemişmiydi,pars ölmemişti,

Benim ölü sandığım her gün mezarına mektup bıraktırdığım adam ölmemişti,onun için geçmişimi unutuğum adam ölmemişti.

Gözlerimden yaşlar alana kadar ağladığımın farkında bile değildim,

hata dizlerimin üzerine düştüğümünde farkında değildim.

Elimdeki mektubu bırakmadan ayağa kalktım, odanın kapısını açarak odadan çıktım,salona doğru ilerledim

ruh gibiydim,melisa salonda oturuyordu " abla iyimisin" dedi başımı salladım " telefonunu kullanabilir miyim" dedim kızaran gözlerime tuaf bir bakış attı ardından telefonu uzattı.

Zemherinin numarasını yazdım ,ezbere bilmem şu an şükredecegim bir şeydi.

Siz: Zemheri ben efsun

0542**: Yalan söyleme,efsun'un telefonu yok

Siz: benim lan sana ihtiyacım var konum atıyorum gel

0542**: gerçektenmi nerdesin,geliyorum hemen ordan nasıl çıktın ,iyimisin, beni hatırlıyormusun ?

Siz: iyi değilim çabuk gel

Yazdım ve konumu attım

" Abi nerede" diye sordum melisaya

" İşi çıkmış oda gitti iki saate gelirmiş"

dedi başımı salladım.

Aradan bir saat geçmişti ben hala zemheriyi bekliyordum,en sonunda kapı çaldı " kim oo" diye bağırdı melisa ses gelmeyince kapıya doğru gitti ve kapıyı açtı kapının ağzında duran zemheriyle denk geldi bakışım

sarı saçları dağılmıştı,gözleri kırmızıydı " efsun" dedi kelimeler dilinden zorla döküldü,hızla koşup ona sarıldım,oda hemen ellerini bellime doladı," beni hatırlıyormusun güzelim?" diye sordu elleri hala belimdeydi sesi titremişti " hatırlamıyorum herşeyi hatırlıyorum" dedim " abla bu abi kim " dedi Melisa zemheriden ayrılarak melisaya döndüm" ben gidiyorum abone bir şey demek yok tamam mı" dedim başını salladı

" Abisi kim?" diye sordu zemheri

" Pars" dedim ve hızla evden çıktım

ilerideki zemherinin arabasını görünce ona doğru ilerledim ve arabaya bindim hemen arkamdan zemheride arabaya bindi

" Pars ölmedimi " dedi gözlerimin dolmasına engel olamadım " ölmemiş

hata biliyormusun ona yazdığım mektup ları da okumuş," dedim yaşlar gözümden sicim gibi dökülmeye başlamıştı " ben onun yüzünden geçmişimi unutum o beni unutmuş

ben onun için hayatımdan vazgeçtim o benden vazgeçmiş," dedim titreyen sesimle ,gözlerimin yandığını fark ediyordum,araba hareket etmeye başladı," belgeler sendemi " dedim zemherinin gözleri bir an bana döndü sonra tekrar yola baktı" sakın bana aklımdaki şeyi yapacagım deme " dedim ellimle gözümdeki yaşları sildim " daha fazlasını yapacağım"

"Yanlış yapıyorsun onun bir kızı var"

dedi " benimde bir hayatım vardı"

🤎💙

"Ölümde bir kereydi yaşamda,ama sen beni iki sefer öldürdün"