Ben lily

Ünlü şirketlerden,meritis te bir sekreterim.işimi çok seviyorum.ailem ben küçükken beni terk etmiş.bir yurda bırakmıştı.ben yurtta büyüdüm orda Acı nedir öğrendim.yalnızlık hep peşimdeydi ailemi asla affetmiyeceğim.nasıl olurda beni bırakırlar.hiç vicdanları yokmu onların? Bir insan evladını nasıl bırakabilirki?

...

Herzaman ki gibi dosyaları ordan oraya götürüyorum.patronum halbert çok tabiri caizse salak birisi onu burada kimse sevmiyor. Sebebi ise çok cimri ve bencil maaşları zamanında vermiyor. Ve kafasına göre sürekli birini işten cikariyor. Hep sıra ne zaman bize gelicek korkusuyla çalışıyoruz şirkette

Ofiste nedense kimse benden hoşlanmıyor beni aralarında istemiyorlar. Onların kinci bakıslarıni görüyorum.ve sesimi cikartmiyorum sonuçta isimi kaybetmek istemem.patronumun ortağı william çok iyi bir insan herkeze sert ama bana karşı çok kibar aslında ondan hoşlanıyorum.bu şirkette sevdiğim tek kişi o, ve ben ona açılmak istiyorum. Ama biraz zamana ihtiyacım var.

Kerry yanıma geldi

Lily halbert bey seni çağırıyor.

Peki tamam geliyorum.

ACIL

bana karşı çok sert bir bakış atarak yanımdan ayrıldı.hemen elimdeki işleri bırakıp patronumum yanına gittim.

Büyük bir korkuyla :

Buyrun beni istemişsiniz halbert bey

Neden titriyorsun lily?

Ben farketmedim. Çok üzgünüm.

Diana nın anlattığına göre şirket için yeni fikir seninmiş

A ben şeyy-

Yalan söylemiyeceksin umarım.toplantıda her şeyi karıştırdı. ve senin fikrin olduğunu itiraf etti.

Evet benim fikrim ama ona kızmayın o sadece-

Tamam onu savunmana gerek yok o cezasını alacak

Ama patronum o gerçekten bir şey yapmadı-

Lily!

Lafınızı böldüğüm için üzgünüm. Merak etmeyin siz demeden ben mesaiye kalırım bugün.

Sana ceza verdiğimi de nerden çıkarttın? Seni ödüllendirmem gerekiyor.dosyayı okudum.fikrin şaheser.

Çok çok teşekkür ederim patronum ben şaşkınım ne diyeceğimi bilmiyorum

Bir şey demene gerek yok lily. Yarın akşam bunun şerefine bir organizasyon kurucam herkese haber ver şimdiden

Herkes eminim çok sevinecek! Peki organizasyon nerede olucak?

Sen orasını bana bırak ben şirket gurubundan konum atarım.

Peki patronum tekrardan çok teşekkürler. Ben çıkayım.

Ha bide kerry ye söyle kahvemi getirsin.

Tamam.

Diyerek odadan ayrıldım. O kadar çok mutluyum ki ama bir yandan da diana ya üzüldüm. Her Ne kadar o beni sevmesede ona üzülüyorum.

Hızlı adımlarla masama geri döndüm. Geldiğimde herkes beni sorguya çekti.en başta da kerry:

Kerry;Ne oldu neden çağırdı patron seni?

Yarın bir organizasyon verecekmiş. Benim fikrim işe yaramış.

Aman ne güzel çok bir şey yaptın bizde bulurduk ta kovulmaktan korkuyorduk.

İşe yaramaz fikirleriniz olduğunu kabul ediyorsunuz yani?

KES SESINI!

Kesmezsem ne olur?

Sen ne hakla bana böyle-

Derken patron geldi ve :

NE oluyor burda?

Kerry;hiç patronum sadece lily in dedikleri doğrumu onu bilmek istiyoruz.

Evet şüphen mi var?

Kerry; özür dilerim patronum,bilmiyordum.

Bir dahakine olmasın.evet gelelim diğer sorunuza lily in fikri sayesinde yeni bir çalışma başlatıyoruz.bunu kutlamak adına yarın bir organizasyon veriyorum.konumu size atarım. Ayrıca sen kerry hemen bana bir kahve getir!

Diyerek buradan ayrıldı.patronumun odası üst kattaydı.son bir kez üst kattan bana bir bakış attı ve gülümsedi. Bende ona gülümsedim. Bugün benim için harika bir gündü patron odasına girdikten sonra
Kerry bana

BUNUN BEDELINI ÖDEYECEKSİN! Seni öyle bir rezil edeceğim ki...

Ona ondan korkmadığımi söyledim. Ve bir kahve içmek için şirketin kafesine indim. Tam kahvemden bir yudum alacakken arkamdan diananın sesini duydum.

Afiyet olsun

Teşekkür ederim diana,ben ne söyleyeceğimi bilemiyorum yani sunum hakkında ben-

KES sesini patrona kendi sunumun olduğunu sen soyledin değilmi? Şaşırmadim aslında senin gibi yurtta sürünen bir kıza göre doğal davranmışsın.

Sen ne diyorsun diana bunlar nasıl sözler ben senin arkadaşınım.

Arkadaşım falan değilsin. Sen sadece aptalın tekisin.

Yeter bu kadar diyerek oradan ayrılmak zorunda kaldım. Arkamdan bir şeyler dediğini duyuyorum ama ses etmek istemedim. Buradaki tek arkadaşım dianaydı ama oda köprüyü geçene kadar benimleymiş.tuvalete gittim.gözyaşlarımı yanaklarıma esir bıraktım.dakikalar boyunca hayatı sorguladım.yalan dünyayı bu dünyanın içindeki sahte insanları sorguladım ama nafile...
Lavobaya gelen kızla gözyaşlarımı susturdum.ve masamın başına geri döndüm. Burada anladığım bir şey var onlar meğersem beni kıskandıkları için sevmemeyi tercih etmişler. Beni tanımadan tanımamayı tercih etmişler. Ne yazık öyle değilmi?

Sonunda eve dönüş vakti gelmişti eve geldim ve tekrar gözyaşlarımı şelale misali akıttım. Ben ne zaman birinin iyiliğini düşünsem her daim arkamdan bıçaklanıyorum. Birinin iyiliğini kestiğin gün değerin anlaşılır. Diyerek kendimle saatlerce konuşma ettim.

Biraz toparlandiktan sonra yarınki parti aklıma geldi ve bunun için bir elbise bulmalıyım ama dolabımda hiç elbise yok. Bende mecburen kendim dikmeliyim diyerek odama geçtim ve bulabildiğim bir kaç kumaşla elbisemi saatler sonra tamamladım. Sabah kalktığımda masanın başında uyuya kaldığımı fark ettim.boynum,belim her yerim tutulmuş.neyseki parti akşam üstü olucak o zamana kadar takılarımı ayarladım.

Akşamında asıl her şeyin başlayacağını bilmeden...

Sizce devamında ne olucak ?

Oylamayı unutmayın🥰