Ne giyeceğimi hala karar veremedim. Saate baktığımda 45 dakikam kaldığını gördüm. Altıma kahverengi bol paça pantolon, üstünede beyaz bluz ve kareli süveter giydim. Telefonumu çantama koyup çıktım.

* 

İş yerine geldiğimde bazı evrakları imzalıyıp kendi odama geçtim. Bir hasta gelince onunla ilgilenmeye başladım. 5 6 yaşlarında bir kızdı yanındada adam vardı galiba babası.Kızın yanındaki adam"Dün geceden beri ateşi çok yükseldi"dedi.Kız ağlamaya başladı, benden mi korkmuştu? "Dayı ben iğne vurmak istemiyorum." Diyerek bağırdı. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Çünkü ben hep ağladığımda biri beni teselli etmemişti Ali hariç, neyse kıza dönüp. "O zaman sadece şimdi ateşine bakalım" Dedim elimi uzatarak, dayısına bakıp onay istedi, dayısı başını sallayınca elimi tuttu, kucağıma alıp sedyeye oturttum.Ateşini ölçtüm. Gerçekten de yüksekti, çok halsiz duruyodu iğne vurması gerekiyodu adama dönüp "Çok halsiz görünüyo iğne vurmamız gerek" Dedim. "Tama.. " Demesine kalmadan kız "hayırrrr! " diye ağlamaya başladı.Onu sakinleştirmek için dizlerime çöküp onla aynı boya gelmeye çalıştım "Neden iğne vurmak istemiyorsun? " "Korkuyorum." Dedi. Tamam diyip adını sordum. "Zeynep ismim " Dedi. " Biliyormusun benimde adım Zeynep, küçükken bende çok korkuyodum iğneden ama acıtmıyor."dedim."Gerçektenmi" Diye sordu. Onu başımla onayladım. "Eğer iğne vurulursan sana süprizim var. " Dedim gülümseyerek artık ağlamıyırdu oda gülümsedi. "Tamam" Diyip yanıma geldi.Dayısıda gülümseyip Zeynep'in yanına gelip koluna açıp elini tuttu. Bende iğneyi alıp yanına geldim. Dikkati dağılsın diye soru sordum. "Büyüyünce ne olmak istiyorsun? " Dedim gülümseyerek. Heyecanlı bi şekilde bana bakıp"Senin gibi doktor olucam." Dedi. Gülğmseyerek "Benden daha güzel olursun" Dedim. O ne olcağını söylerken iğneyi vurmuştum. "Bitti " Dedim. Şaşkın bi şekilde baktı çok tatlı duruyodu böyle, dayısına dönüp"Hiç acımadı dayıcım"dedi."Evet birtanem"diyip ellerinden öptü. Birkaç tane ilaç yazdım ve elime bir tane ayıcık oyuncak olan oyuncağı kıza uzattım. "Teşekkür ederim. " Dediğinde gülümsedim. Dayısına dönüp geçmiş olsun dicektim ama galiba bi hastalığı var çünkü mal gibi bakıyo bana. "Geçmiş olsun. " Dedim ama çıkamya niyeti yoktu galiba. "Çıkabilirsiniz." Dedim ama hala aynı yerde beklıyordu, sesimi biraz yükselterek"Sırada ki hastalarım beklıyo çıkabilirsiniz. "Dedim.Kendini toparlayıp" Pardon, sağalun " Diyip çıktı ama sesinin niye titrediğinden bir fikrim yoktu. Düşüncelerimi kenara atıp, diğer hastalara bakmaya başladım.

*

Öğlen arasındaydım. Telefonuma bildirim gelince elime alıp baktım.

Birtanem:Seni çok özledim.

Siz:Bende seni çok özledim, müaitmisin?

Birtanem:Sana her zaman müsaitim;)

Birtanem arıyo diye telefona bildirim düşünce açtım hemen.

"Nasıl gidiyo alışabildin mi? " Diye sordu Ali. "İyi gidiyo ilk güne göre gayet güzel gitti ama seni çok özledim Ali'm " Dedim.

"Bende özledim 1 hafta kaldı zaten askerliğin bitmesine gelicem..."

Biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapattım ve benim dişim çok kötü ağrıyo gitmekten de korkuyorum çünkü küçükken gittiğimde dişimi uyuşturmadan çekmişti salak kadın.

*

Çok yorulmuştum ilk günde , dişimin ağrısı daha çok başladı, ağrı kesici içip diş doktorlarına bakmaya başladım.Ateş Yılmaz diye bir doktora almıştım. Araştırmıştım herkes iyi diyordu. Kliniğinde sahibi o kişiymiş. Ama ilk önce ev işini halletmem gerekiyo. Karnım açtı ama dişimin ağrısından birşeyde yemek istemiyordum öğlen yediğimle duruyordum. Ama açlığım herşeyden önce geldiği için hazırlanıp restoranta gidip yemek yedim. Yorulduğum için uykum vardı normalde fazla uykum gelmezdi ama bu gün çok uyku bastırmıştı gözlerimi kapatıp uykuya daldım.