Muhtarlığa gidip iş yerime yakın olsun diye o taraflarda olmasını istediğimi ve bulunca beni aramaları için numaramı verdim. Şimdide dişim için kliniğe gidiyordum ama ne gitme o kadar yavaş yürüyorum ki, ne kadar zaman kaybedersem kaybediğim yine gitcektim. Ama benim suçum yok hepsi o kadının yüzünden niye iğne vurupta uyuşturmadığını sorunca da o zaman ağlıyorsunuz dedi şaka gibi ya dişimi çekince gülmedim ya, kendi kendime konuşmama son verdim çünkü artık gelmiştim ama bu biraz hızlı oldu. İçeriye girip sıramı bekledim...

Sıra bana gelince ayağa kalkıp içeriye girdim. Karşımda bana dün mal gibi bakan adam vardı. Ve oda benim gibi şaşkın bakıyordu. "Neyiniz vardı" Dedi. Sesi yine titriyordu. " dişim de ağrı var" Dedim. Kafasını sallayıp"Röttgen çektirip tekrar gelin"dedi.Kafamı sallayıp Röttgen çektirmeye gittim ama benim etrafımda döndükçe gülesim geliyo sonra dişim aklıma gelince gülmeyi bırakıyorum. Bitince çıkıp tekrar aynı odaya gittim.

Ateş Yıldız'ın ağzından:

Onu ilk gördüğümde vurulmuştum.Zeyneple ilgilenirken çok tatlı duruyordu. Hiç bir kadına bu kadar çok bakmamıştım. O gün sağlıkocağından çıkerken tekrar karşılaşmak için dua etmiştim. İçeriye girince çok şaşırmıştım bu kadar erken karşılaşacağımızı düşünmüyordum. İçeriye tekrar girince bilgisayardan çekilen Röttgene bakıyordum. Dolgu yapılıcaktı ama telefonu ısrarla çalıyodu, acaba sevgilisi miydi? "İsterseniz bakın önemli heralde" Dedim. Biraz uzaklaşıp telefonu açtı. "Evet ama ben o kadar uzak yerde oturmak istemiyorum. " Dedi ama anlam veremedim. "Benim açımdan zor olur öyle daha yakın yerler olursa daha iyi olur........ Anladım..........iyi günler. " Diyip kapattı, ev arıyodu galiba."Kusura bakmayın"dedi.Sesi çok güzeldi insanı büyülüyordu. "Sorun yok" Diyip dişine dolgu yapmam gerektiğini söylediğimde kafasına sallayıp yerine oturdu. "Ağzınızı açarmısınız. " Dediğimde yüzü kızarmıştı. Bu hali çok tatlıydı.

Zeynep'in ağzından:

"Ağzınızı açarmısınız" Dediğinde utanmıştım çünkü adama mal mal bakıyordum. Dediğini yapıp ağzımı açtım ama korkuyordum. Korkudan elimi sıkıyordum. "Hala korkuyorsunuz heralde" Dedi dünkü dediğime laf sokmuştu iğne farklı diş farklı. "İğneyle dişin ne alakası var. " Dediğimde sırıttı komik bişey dememiştim geyatte mantıklıydı. Ben kendi kendime konuşurken o dişimi yapmaya devam ediyordu. Allah'tan acımamıştı. Bittiğinde "Geçmiş olsun. " Dedi. Kafamı sallamakla yetinmiştim.Ayağı kalktım çantamı alıp kapıya yöneldiğimde o da arkamdan geliyordu, önemsemeden çıktım telefonu yine çalmaya başladı. Yine muhtarın aradığını gördüm. Bana daha demin iş yerine arabayla 2 saatte gidersiniz ne olcak diyip durdu. Telefonu açtıp kulağıma yasladım. "Merhaba Zeynep Hanım" Dedi. "Merhaba" Diye karşılık verdim ama dişimdem sesim tam çıkmıyordu. "Şuan müsait değilim ev meselesini sonra konuşalım ben size geri dönerim" Diyip kapattım. Arkamdan Ateş beyin seslendiği için adımlarımı yavaşlattım. "Galiba ev bakıyorsunuz? " Diyince kafamınsalladım çünkü dişimdem dolayı fazla konuşmak istemiyordum. "İsterseniz yardımcı olabilirim alt katım boş benim ev sahibi yeni çıktı. " Dedi. "Buraya yakın mı? " Diye sordum İnşallah konuşmamı anlamıştır. "İki sokak ilerde" Dedi. İş yerine de yakın düşüyordu. "Tamam ben bakarım. " Dedim. "Müsaitseniz eğer şimdi gidebiliriz ev sahibi yurt dışında olduğu için bana vermişti anahtarı beğenirseniz ben söylerim. " Dedi. "Tamam. " Dediğimde gülümsemişti, gamzesi vardı çok hafif ama çok karizmatik duruyordu yüzünde. Bende istemeden gülümsediğini farkettim geri önüme dönüp yürümeye devam ettik.

*

Eve bakmıştım bence burası iyiydi.Kirasıda fazla değildi.Olmazsa geri çıkardım ama çıkmam diye de düşünüyorum. Çok kararlı birisiyim dimi. Yaa yaa ne demezsin. Değilmiyim. Sence. Galiba öyle. "Beğendin mi evi? " Diye sorunca ona döndüm. "Evet burası olsun. " Dedim. Gülümsedi "O zaman hayırlı olsun. " Diyince bende gülümsedim ."Yarın istersen taşınabilirsin."diyince kafamı salladım. Anahtarı uzatınca aldım. "Görüşürüz o zaman." Dedim. "Görüşelim" Dedi farklı bakıyordu gözlerime değişik hissettiriyordu insanı kapıya doğru ilerleyip çıktım. Ali'yi arıyacaktım ama zamanım olmamıştı bi türlü, yolda giderken aradım. 3. Çalışta açıldı. "Alo ablam. Nasılsın? " Dedi. Sesini duyunca rahatlamıştım. Gün içinde yaptıklarımızdan bahsetmiştik. Daha sonra vedalaşıp kapatmıştık. Onu gerçekten çok seviyordum. Babam bana her vurduğunda o korumaya çalışıyordu beni, ona bana yaptıkarını yapmıyolardı çünkü erkek çocuklarına öyle yapılmazmış. Öyle diyolardı. Hep yanımda olmuştu bende onun hep yanında olmayı çabalıyordum. Ali büyüyünce eskisi kadar şiddet görmüyorum. Babam o ne derse yapıyordu, ama Ali onları sevmiyordu nedenini sormuştum çünkü ona öyle davranmıyolardı ilk başta, bana onlar benim canımı çok acıttılar , sen benim canımsın demişti.Belki kısa bi cümle olabilir ama benim için çok önemli ve anlamlıydı...

Sizce güzel ilerliyor mu?

İlk defa yazdığım için biraz yazım yanlışı olabilir. Kusura bakmayın, yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

Sizi seviyorummm. ❤❤