17.bolum

Karan Yıldırım

Bugün adenle çok güzel vakit geçirmiştik bı kere daha anladım onun ırmaka hiç benzemediğini hep bı kız kardeşim olsun isterdim oldu ama ben o şansı kaybettim galiba adene söylediğim her söz,kelime,harf için köpek gibi pismanim ama kendimi afetiricem.

Aden Yıldırım

Sabah Arda'nın benim yatağımun üstünde beni zıplayarak uyandıracagini tahmin etmiyordum bu gün uyuyacaktim canım yatağımdan cikmiyacaktim ama bu şahıs buna izin vermiyor "bana bak sen şimdi kalkıyormusun yoksa kalkmıyormusun" dedi arda "kalkmıyorum " arda bı an beni gıdıklamaya başladı "kalkıyormusun şimdi bakalım" "hdbdbdbdb tamam dur nolur dur kalkıyorum" dedim oda durdu üstümu değiştirip kahvaltıya indim yerime oturdum ve azade bey 'afiyet olsun' dediğinde herkes yemeğe başladı.bugun maçım vardı ve zor bı maçtı bu seferki hile olabilir.

Solana geçtik ve herkes sohbet etmeye başladı beni unutmuşlardi çocukluklarindan bahsediyorlardi keşke benim bu kadar temiz bı çocukluğum olsaydı daha fazla dayanamadı ve solandan çıktım odama çıkıp enteraman için giyeceklerimi hazilarladim.

Evden çıkıp mekana geldim ve çalışmaya başladım 200 şınav 200 brakfist 200 mekikve eldivenlerimi takip kum torbasıni yumruklamaya başladim. çocukluğum geldi aklıma daha sert vurmaya başladım ergenligim geldi gözüme dahada sert vurmaya başladım yorulmuştum hemde çok.

Murat abi geldi (galiba adı Murat'ı hatırlamıyorum koçun ismini) onlarda biraz çalıştık eve geldim kapiyi açıp içeri girdim salona girdiğimde hayla yokluğumu anlamamislardi zaten ben onlar için kimimki önemsiz bir insan.

Odama çıkıp soğuk bir duş aldım üstümü giyip akşam yemeğine oturdum azad bey 'afiyet olsun' dediğinde herkes yemeğe başladı bı kaç dakika sonra "benim bu akşam boks maçım var" dedim korkulu bakışlar bana döndü bı anda berat"bizde izlemeye gelebilirmiyiz" "tâbi isterseniz gelebilirsiniz size önden yer ayririm ben" dedimve yemeğe devam etik.

Saat yaklaşıyordu bende odama çıkıp giyeceklerimi hazilarlamaya başladım.murat abiyi aramis en önden yer ayırmasını söyledim bu çok önemli bir maçtı çünkü kelebek ve yangın savaşacakti eğer konu yangınsa hile olabilir ama kisme bişey yapamaz çünkü biz oraya ölümüne giriyoruz kapıları kabandimi ordan kimse çıkamaz ya ölünuz yada canlı bir şekilde çıkarsınız.

Şuan soyunma odasında ekrandan dövüş alının etrafındakileri izliyorum (adennin kombin bu ayakabi dışında)

İşte o beklenen an başlıyoruz hadi bakalım gazamiz mübarek olsun "hepinizi hoşgeldiniz bu gün herkesin merak ettiği yangın ve kelebeğin maçı var" "ringkilerin kıralı ringkeri yıkıp yıkan yangin geliyor alkışlar,bağışlar, küfürler hepsi havada uçuyordu "evet sayın seyirciler karşınızda ringkilerin kiralicesi çıktıgi her yarışta kazanan kimsenin onunla rakım olmaktan korktuğu kelebek geliyor" dedi ve bende çıktım soyunm odasından ringe doğru yürümeye başladım sakin,yavaş ve kendinden emin adımlarla herkes benim adımı anlıyordu ringe çıktım ve hazır bı şekilde beklemeye başladım "güzel bir yarış olsun iki tarafada başarılar"dedi ve başlati hakem

Yarım saattir ringteyiz ama ikinizinde pesetme gibi bı niyeti yok gibi. Ailemin olduğu yere baktım ve bana korku ve endişeyle bakıyorlardi bı andanda gururla takı bacağımds bı sizi hisedene kadar vayy demeki erken hile yapmaya karar vermiş bu demek oluyor ki artık kuralar geçici değil.

Bacağımı jiletle çizmişti yapmak istediğini anlamıştım yavaş yavaş yapmaz istiyordu.

İkimizinde her yeri çizik olmuştu ring bildiğin kan gölüne dönmüştü Karan,deniz ve beratin bagirmasiyla oraya baktım "ACİN LAN KAPİYİ BUNLAR KURALARA AYKİRİ" "BIRAKIN LAN KARDESİM ORDA KANLAR İÇİNDE" ben zer cümleler kuruyorlardi onalrla göz göze geldim ve sorun yok güvenin bana dercesine baktım takı karnımda bı sizi hisedene kadar baktığımda yangın karnıma bıçak sokmuştu ve biraz döndürduktan sonra geri çıkardı hem yıkılmadım o bıçağı alıp ben ona batırdım ama oda salam durdu nerden bulduğunu bilmediğim bı cakiyi omsuma sapladı ben bu oyuna çok yoruldum artık ve bıçağı kalbine batiridim ve kulağına yaklaşıp "iyi uykular yangın cehennemde beni bekle en yakın zamanda yanına geleceğim" dedim ve yangın yere düştü herkes şaşkındi evet herkes biliyordu burda çok şey olacağını ama kimse bunu tahmin etmemişti "BEN KELEBEK BU GÜNDE DÜNYADAN Bİ PİSLİK SİLDİM YAŞADIĞIM SÜRECE BUNA DEVAM EDECEĞİM" dedim ve bende dizlerimin üstüne çöktüm ve yere yapıştım evet benim için artık son gelmişti buraya kadarmis gülüyordum öldüğüm için işte beim hikayemin sonu buydu bitti buraya kadar benim hikayem ve gözlerimi kapanmaya başladı.

Yazardan

Yıldırım ailesi çok endişeliydiler kızlarını kanlar içinde gördüklerinde her şey bı anda olmuştu kızları yere çoktu ve gülerek gözleri kapandı denzi ve Karan kapiya vurmaya başladılar "ACİN LAN KAPİYİ BEN KARDEŞİMİ DAHA HENİ BULMUŞKEN KAYBEDEMEM AÇIN KAPIYI" dedi Karan"ACİN SU KAPİYİ BEN DAHA KARDEŞİME KENDİMİ AFETİRİCEM NOLUR AÇIN ŞU KAPIYI"dedi deniz bugün aile şok olmuştu Esra hanım ağlamaya başladı kapıları açılmıştı hemen kızlarının yanına koştular deniz hemn nabzına baktı çok yavaştı nabzı kalbide öyle.