22.Bolum

Öncelikle arkadaşlar bayadir yoktum kusura bakmayın elimden geldikçe aktif olmaya çalışicam.

İyi okumalar dilerim

Aden Yıldırım

1 haftadir burdayım kafamı dinlemek için gelmiştim en azından biraz kendimi toplamıştım burda olduğum süre boyunca hiç telefonumu acmamistim.

Telefonu açtığımda telefon titremeye başladı bı sürü bilrdirim aramalar vardı.

Çok üşendigim için bakmadım zaten oraya gidicektim birazdan siyah bir eşofman takımı giydim biraz etrafı toplayıp yola çıktım.

Yıldırım ailesinden

Kaç gündür adenden haber alamayan yıldırım ailesi çok endişeleniyolardi yine kızlarıni kaybettme ihtimalinden.

Herkes salonda oturuyorlardi bı anda içeri koşarak emir girdi "noldu oğlum niye koşturuyorsun" dedi azad bey

"Baba ablama attığımız mesajlar iki tık olmuş ulaşmış" dedi emir

Hepsi telefonlarına baktılar gerçektende öyle olmuştu.

"Ara bakayım ablani açar belki" dedi Azad bey

Emir hemen ablasını aradı bı kaç dakika sonra telefon açıldı

"Efendim emir bişey mi oldu" dedi aden

Her kes derin bir nefes aldı. Azad bey hemen telefonu emirden aldı

"Oldu küçük hanım 1 haftadir nerelerdesiniz biz burda meraktan öldük sana bişey oldu diye" dedi azad bey

"Seyy haklısınız bencillik ettim haber vermem lazımdı özür dilerim telefonum kapalıydı " dedi aden mahcup bir sesle

"Bunu gelince konuşucaz küçük hanım haberin olsun " dedi azad bey

"Tamam 5 dakikaya ordayım " dedi Aden.

Ardından telefonu kapattı Azad bey

"Ya baba ne diye kapatın bizde konuşacak tık kardeşim izle" dedi berat (3 abi)

"Harbi baba ne diye kapatın telefonu " dedi deniz (4 abi)

"Susun bakayım eşek sipalari ben konuştum kizimla sizin konuşmanıza gerek yok " dedi azad bey

"Benimde mi konuşmama izin yok azad"Esra hanım tehtirkar bir sesle

"Ne münasebet canım senin herşeye izinin var ben bu eşek sipalarina dedim " dedi azad bey eşini yumuşatmaya çalışarak

"Düzgün konuş bakayım oğullarımla, maşallah ne güzel doğurmuş um" dedi Esra hanım

"Bunlar olmasa da olur şu hanım bize arda,emir ve Aden yeterdi ne gerek vardı bu eşek sipalarina " dedi Azad bey

"Sus bakayım düzgün konuş oğullarımla neyse ben gidip kızıma yemek hazırlayım" diyip çıktı salondan Esra hanım

"Çok ayıp oldu baba" dedi deniz

"Ne ayıp olacak be doğruları söylüyoruz"

"Bize olan sevgin göz yaşırtici babacim " dedi Agâh

"Sus bakayım eşek sipalari basım agiritiniz" dedi Azad bey

Aden Yıldırım

Yoldayıdim eve gelmeme az kalmıştım bencillik yapmıştım ne hakkım vardı o insanları endişelendirmeye, üzmeye.

Aptalın tekiyim beni sevenleri uzmekten başka hiç bir bok yaptığım yok.

Sonunda varmıştım korumaları hemen kapıyı açtı içeri girip arabayı park ettim hemen gidip kapıyı çaldım .

Kapı açıldığı an birisi bana sim sıkı sarıldı hiç bırakmak istemez gibi bu annem di bende ona sımsıkı sarıldım.

"Kızım ​​​​​​ çok korktum sana bişey olacak diye çok korktun bizi" dedi

"Özür dilerim sizi endişelendirmek istmezdim" dedim mahcup bir şekilde kafamı eydim.

Bı anda cenemden tutup kafamı kaldıran kişiye baktım babam di o da bana sımsıkı sarıldı.

"Sakın bida kafanı eyme güzel kızım tamam mı?"

"Tamam" dedim

"Önce yemek yiyelim sonra su Küçük hanımın bize anlatması gereken şeyler var dimi"

Onlara bı açıklama yapmak zorundaydım"evet " dedim

"Hadi o zaman yemeğe bakalım" dedi babam

Abi takımı bana sarılmak için hamle yapmıştı ama babam beni hemen kolunun altına alıp buna izin vermedi.

Kahkah dolu bir yemek faslından sonra salona oturduk onların sorduğu sorulara yanıt veriyordum 1 haftadir nerde olduğumu anlatım onlarda buna ihtiyacım olduğunu söyleyerek çok fazla üstünde durmadi.

Söyle bir bakıyorumda onlar siz bir haftam ruhsuz geçmişti bu evde huzur vardı kapıdan içeri girdiğim an evin huzuru, mutluluğu hisediyordum aslında bu evi huzurlu ve mutlu yapan içinde yaşayan İnsanlar onlar benim içimdeki çocuğu yaşamamış çoğunluğunu yaşatıyorlardi.

Yazardan

Aden böyle düşünürken bilmiyordu ki herkesin böyle düşündüğünü. Herkesin aklında bu vardı Aden bu eve geldiğinden beri evde bı huzur vardı bu ruhsuz ev artık aile sıcaklığı vardı.

Abilerin hepsi ayrı ülkelere gitmişti azad bey ve Esra hanım evlat hasreti çekiyordu ama Aden geldi ve hepsinin yaralarını sardı kendi yaralarını umursamadan onunlarin yaralarını sarmak için çabaladı.

Herkes artık odalarına çekildi ama ayak ta olan iki kişi tek vardı kara ve Aden.

Kara yine kiriz gecirme anında. Aden ise kâbus görmekten uyuyamadigi için.

Kara daha fazla dayanamadı ve mutfağa indi ilacını aramaya başladı o sırada kimsenin onu görmesini istiyorum çünkü ilaçlarını içmediği ortaya çıkacak en kötüsü ise oradaki kişiye kiriz anında olduğu için zarar verebilir.

Adende susadigi için aşağı indi mutfaktan sesler geliyordu. Mutfağı girdiğinde titreyen ve bişeyler arayan kara yı gördü.

"Kara iyimisin" dedi Aden

"İyiyim"dedi kısık bir sesle hemen şu ilaçi alıp gitmesi gerek yoksa adene zarar verebilir.

"Kara iyi değilsin noldu ne arıyorsun" dedi Aden

"Aden git nolur git" dedi kara adene zarar vermekten korkuyordu

"Hayır gitmiyorum ne olduğunu söylemeden" dedi Aden

"Kiriz geçiriyorum sana bişey yapabilirim git burdan " dedi kara

"Hayır gitmiycem hangi ilacı arıyorsun söyle"dedi aden

"Aden"

"Hayır dedim"

"***** İlaç bı türlü bulamıyorum "

Aden hemen aramaya başladı bı ilaç buldu ve kara ya gösterdi

"Bumu"

"E-evet o" kısık ve kekleyerek

Aden hemen şu doldurup ilaçi kara ya içirdi

"Şimdi odana git Aden"

"Hayır gitmiycem sen iyi değilsin"

"İyiyim ben Aden"

"Burdan bakılınca hiçte öyle gözükmüyorsun kara bey"

Aden karayı odasına kadar çıkartı. Kara o sırada kardeşinin kokusunu içine çekiyordu bu bile sakinleşmesine yardımcı oldu.

Aden karayı yatağa yatırıp tam çıkıyordu ki "Aden benim uyurmusun" dedi Karan Aden tam cevap verecek ken "her neyse saçma bir fikirdi diyip"arkasını döndü

Aden bu tepkisine şaşırdı ama hemen kendini toplayıp onun yanına uzandı kara şaşkınca adene bakıyordu "ne bakıyorsun sen demedin mi benim le uyurmusun bende kabul ettim "

Kara çok mutlu olmuştu ilk defa kardeşiyle uyucakti onun beline sarıldı ama Aden rahatsız olur diye elini tam çekecek ken Aden onun elirini çekmesine izin vermedi.

Kara adenin kulağına fısıldadı "iyi geceler küçük kardeşim"dedi ve kafasını adenin boyun girintisine koydu.

"Sanada" dedi aden ilk defa bu kadar huzurlu uyuyordu karanlık onu çekiyordu.

Aden en son dayanamadı ve gendisini huzurlu bir uykuya bıraktı.