Dolan gözlerimi sildim. Ben şimdi ne yapacaktım...

Narmin destek olmak istercesine elini omzuma koydu ve "Gecçicek" dedi. Hızla Narmin'in boynuna sarıldım, Narmin de karşılık verdi. O an kısa bir sureliğine de olsa inanmak istedim. Her şeyin geçeceğine inanmak istedim...

Narmin sarılmayı bozup eliyle gözümdeki yaşları sildi. Gözlerimin içine bakıp "Kendini toparla Müdire Hanım odasında seni bekliyor." dedi. İstemsizce burnumu çekip , "Bu konu hakkında konuşmak istemeyeceğimi düşünmüyor mu! O aptal orospu ancak elindeki maaşa baksın." Narmin ellerimi ellerinin içine alıp "ah güzelim... Müdire Hanımın odasında birkaç kişi daha vardı. Bana kalırsa seninle başka birşey konuşmak istiyor, hatta onları oldukça beklettik. Şimdi seninle odaya kadar eşlik edeceğim ama sen sadece sakın ol tatlım. Bu haldeyken onun gazabına uğramak istemezsin." Hafifçe başimi salladım. Narmin de tek elimden tutup beni sanki küçük bir çocukmuşum gibi müdire hanımın odasına götürdü, alnıma bir öpücük kondurum kapıyı yavaşca tiklatti. İçerden duyduğumuz "Gel!" sesiyle kapıyı Narmin kapıyı açıp başıyla yavaşça selam verdi. Ben odanın içine girince Narmin odanın kapısını kapatıp uzaklaştı.

Kafamı çevirdiğimde Müdüre hanımın masasının önündeki açık yeşil sandelyeye oturan bir adam dikkatlice beni incelediğini fark ettim. Müdüre hanım konuşmasi gerektiğini fark edince

"Güzel kızım son olaylar nedeniyle üstüne gelmek istemezdim ama bilmen gereken bı haber var" dedi ve başıyla beni inceleyen adamı işaret etti "sen hastanedeyken haberimiz olmadan bi DNA testi yapılmış, ve sonuca göre " diyip elindeki DNA testi olan kağıdı bana uzattı ve devam etti "hatta benim söylememe bile gerek yok sonuca kendin bak."

Kağıtta %99,99 DNA'mın Dural Yiğit Soykan ile uyuştuğu yazıyordu. Gözümden 1 damla yaş düştü. Belkide o adam benim gerçek babamdı ama zaten çok geç kalmamış mıydı?

Başımı müdüreye çevirdim ve "hocam zatan 18'ime 3 ay kaldı. O yüzden artık bu kağıt parçasinin bir önemi kalmadığını düşünüyorum. Ayrıca matematiğim kötü ama %00,01 oranla bu beyefendinin çocuğu olmama ihtimalim var"

Müdüre hanim kahkaha atarak "İzelcim artık yapacak birşey yok, ellerinde böyle bı belge varken boynum kıldan ince. "

Odaya girdiğimden beri konuşmayan ve babam olduğunu iddia eden adam sonunda konuşma ihtiyacı hissetmiş olucak ki "Bi an önce işlemler başlatılsın Müdüre hanım, kızımı da alıp gitmek istiyorum"

Hızlıca bağırdım "Benim rızam olmadan bunu yapamazsınız!" Diyince müdüre hanım 'yapacak bir şey yok' der gibi başını salladı

Hızlıca odadan çıktım. Koşarak yurdun bahçesine indim ve demir kapıdan dışarıya çıktım arkamdan bağıran yurdun güvenlik görevlisi Salih amcanın arkamdan olan bağırışlarını duyoyor fakat tepki vermeden koşmaya devam ediyordum.

………

Deli gibi koşmaya devam ederken yurttan oldukça uzaklaşmıştım. İşin kötü tarafı ise şuan olduğum noktanın neresi olduğunu bile bilmiyordum lakin o kadar yorulmuştum ki yolun kenarındaki kaldırım taşina oturmuştum. Biraz soluklandım, yaşadıklarımı sindirmeye ihtiyacım vardı.

3 bölüm de bitti

Önerileriniz neler

Sizce kitap nasıl devam etmeli

Sınır 3 oy 3 yorum