İyi okumalarrrrrr 💓 💖

Okuyanların çoğu oyunu kullanmıyor 😢

Rica etsem oyunuzu kullanır mısınız?

Önerilerinizi yazabilirsiniz eklemeye çalışırım 💓

Sevgi

Hastaneden çıkmıştı. Kendime dikkat etmem gerektiğini söyledikten sonra karakolda işinin olduğunu söyleyip gitti.

Ben ve Bartu yürüyüş yapıyorduk. Kendisine eve gitmek istediğimi söylediğimde bana temiz hava iyi gelir demiş ve beni zorlamıştı.

Daha fazla dayanamayarak, " Bartu sana söylemem gereken birşey var." dedim ve yakınımızda ki bir banka oturdum. Bartu konuşmak için ağzını açtığında konuşmasını engelleyerek, "Ama kimseye söylemeyeceksen... Sana güvenim sonsuz ama anlatacağım konuyu başkaları duyarsa..." Bartu'da yanıma oturdu. " Sevgi, ağzındaki baklayı çıkaracak misin artık." Sesinden anladığım kadarıyla ondan birşeyler sakladığımı anlamıştı, sanırım. " Bana kimseye söylemeyeceğine şerefin, haysiyetin, onurun, gururun..." Lafımı yarıda kesip, "herşeyim üzerine söz veriyorum. Umarım olmuştur." Ona güvenmeli mıydım? Sanırım ona sırrımı söylersem benle dalga geçerdi.

"Aslında çok önemli... Değil. Sadece sabah bir adamı bıçakladım, birde geçenlerde Cem'e yumruk atmıştım, annem beni sevmiyor, Ege ve Tolga abimi seviyor diye trip atmıştım, son olarak babam benden nefret ediyor... Biliyordun, bilmiyorsan şimdi öğrendin. İstersen daha fazla anlatırım ama bunalırsın. Sonrada gidersin, gidersin değil mi?"

Ne saçmalıyordum bunlardan hiçbiri kafama takılan konular değildi. Takıldığım konu eskiden en iyi arkadaşıma anlattığım sırlarımı herkese söyleyeceğiydi.

Acaba Bartu ona yalan söyledigimi anlar mıydı? Veya anlamamış gibi yapar mıydı? Sanmam. Anlasaydı şuan bana şaşkınlıkla değil başka bir duyguyla bakardı. Bartu "Bu anlattıkların gerçek değil, değil mi? Sen bir adamı mı bıçakladın! Hemde bugün, seni tanımamışım, tanıyamamışım!​​​​​Bundan sonra yoluma çıkma! Çünkü ben senin kim olduğunu bilmiyorum, bundan sonrada bilmek istemiyorum! Senden nefret ediyorum! Hatta en nefret ettiğim kişi sensin! Sen yoluna, ben yoluma, hadi eyvallah" neden bana bağırıyordu? Ona ne yapmıştım, en yakın arkadaşım benden nefret mi ediyor.

Ağlamaya çalıştım, ağlayamadım. Konuşmaya, hatta bağırmaya çalıştım, bağıramadım.

Bağırdım ama bir anda yatağımda olduğumu fark ettim. Bunların hepsi kâbus muydu?

Çok korkutucu bir kâbusdu. Hatta hayatımda gördüğüm en korkutucu bir kâbusdu. Çünkü herkesi kaybederdim ama Bartu'yu kaybedemezdim. Çünkü Bartu'yu, Batu'dan daha çok önemsiyordum. Bartu'nun yeri bende apayrıydı.

Evdeydim, yatağımdaydım. Herşeyi hatırlamaya başladım. Hastaneden çıkmıştık, bir kafeterya da kahve içmiş ve evlere dağılmıştık. Tolga abim karakola gitmişti. Derin bir nefes aldım, buna ihtiyacım vardı.

Telefonumu komodinin üstünden aldım ve saate baktım. Saat 14:45 olmuştu. Başım ağrıyor, çatlayacak gibi oluyordu. Bartu'ya mesaj gönderdim.

Siz: Rahatsız ediyorsam kusura bakma. (14:47)

Siz: Eğer müsaitsen birşeyler içelim mi?(14:48)

Siz: Hem yeni bir yer açılmış, gidip görmüş oluruz.(14:48)

​​​​​​Siz: Ne dersin?(14:49)

Bartu 💖 çevrimiçi

Kalbim nedensiz bir şekilde daha hızlı atmaya başladı.

Bartu 💖 yazıyor...

Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu... Ta ki attığı mesajı görene dek...

Bartu 💖: Gelemem, kusura bakma. (14:52)

Bartu 💖: Şuan bir kızla beraber yeni açılan kafeteryadayım.(14:52)

Olabilir dedim kendi kendime. Başka biriyle gezebilir, olabilir... Başka bir kızla yeni yerleri keşfedebili... Neden kalbim sıkışmış gibi oluyor ki? Neden sırtımdan bıçaklanmış gibi hissediyordum ki? Neden?

Siz: Tamam.(14:56)

Siz: Başka zaman beraber gideriz.(14:56)

Siz: Zaten canım sıkıldı diye söylemiştim.(14:56)

Neden yalan söylüyordum? Canım sıkıldığı için gitmek istemedim ki, onunla zaman geçirmek için gitmek istiyordum...

Bartu 💖: Tamamdır. İstersen saat 18:00 de tekrar kafeteryaya gelirim. (14:57)

Bartu 💖: Hatta istemesen de gelmek zorundasın, çünkü bir kutlama var. (14:57)

Bartu 💖: Ege'de gelicek. Seninde gelmeni ister bana sorarsan (14:58)

Bartu 💖: Tolga abin bile gelicekmiş.(14:58)

Gidecektim, ama onun için değil... Tolga abim gittiği için gidecektim. Hem kafa dağıtırdım.

Siz: Tamam, geliyorum. (14:59)

Bartu 💖: Tamamdır. (15:00)

♪♪♪

Saat 17:15 olmuştu. Hazırlanmış Tolga abimin gelmesini beklemiştim. Evde sadece ben vardım. Tolga abim ve Ege beraber bi yere gitmişti, nereye diye sorduğumda ikiside cevap vermedi. Gittiklerinde aklıma bugün doğum günün olduğu geldi.

03 Haziran bugün benim doğum günüm ama kimse hatırlamamıştı, Tolga abim bile... Buna çok üzülmüştüm. Ama kimseye çaktırmamaya karar verdim çünkü... Çünküsü yok. Çaktırmayacaktım.

Üzerime siyah, diz altı bir elbise giymiştim. Siyahta bir topuklu ayakkabı ve siyah çanta. Bunları giymemin sebebi abimin abartılı giyin demesiydi. Evet abartılı dedi ama ben her zaman sadelikten yanaydım. Bu yüzden siyahı tercih ettim.

Kapı zili çaldığında merdivenlerden inmeye başladım. Topuklu ayakkabı ile yürümek epey zordu. Kapıyı açtım, Tolga abimi siyah takım elbise ile gördüğümde şaşırmıştım. Çünkü önemli günlerde siyah takım elbise giyerdi. Bugün benim için önemsiz ve kötüydü... Bugünü sevmememin nedeni doğum günüm olmasıydı.

Bölüm sonu

Uhh sonunda bitti 😬

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 💕

​​​​​​Kâbus nasıldı?

Bartu ve Sevgi?

Kısa oldu kusura bakmayın 🙃

​​​​​​​​