Karanlık geceleri aydınlatacak yıldız kalmadı.

Yüzünü güldürecek kimse kalmadı

Bir yudum sevgiye muhtaç kaldı

Yıldızları bir bir kaydı gökyüzünde

Gözyaşları bir bir döküldü safir gözlerinden.

Ne acılarla döküldü bir bilsen

SEN de akıtırdın incilerini

Hiç kurumadan yenileri geçer yerlerine

Yıldızları tut kaymasın

Gözlerin kurusun senle başlasın hayat.