Ölüm, başımıza gelmeden önce imkansız. Olabilirdi. Çok uzaklara uğrar sananardık. Taki ölüm birini alınca anlıyoruz aslında ölümün ne kadar yakın olduğunu. Ağlayamadan abimin mezarını seyrediyordum. Daha iki gün önce birlikteydik şimdi bu kara mezarda. Çokşey hissediyordum ama hiçbirşeydim. Öyle bir çelişki idi benimki. Yanı başımda çocuklar vardı beni bekliyorlardı. Semih" kendini yıpratma bu kadar hadi gel gidelim dinlen biraz" tepki vermedim baktığım yere dalmaya devam ettim. Melek" evet haklı yürü kalk gidelim'' meleğe de tepki vermedim. Kulağımda abimin en sevdiği. Müzik Maraz Ali ve idilin fon müziği vardı. Bu sefer olmuştu. Ağlamaya başladım. En sonunda omuzlarım sarsıla sarsıla, hıçkırarak, uzun zamandan beri ağlamamıştım belkide dolmuştum. Bu yüzden böyle tepkimeler veriyordum. Yıldıray" lan tutun kızı , kız türüblans'a girdi." Bu şaka. Kimseyi güldürmedi doğal olarak ama kimsede takmadı. Normal yıldıray halleriydi. Olur olmadık yerde komik bir şeyler söylemeye bayılırdı. Aslında acı bir geçmişi vardı. Yıldıray" komik olmadığını biliyoruz herhâlde oratalık çok sisli o sisler dağılsın diye şey yaptım." Yıldıray hemen sabunmaya geçmişti eee doğal ben hariç hepsi öldürmek ister gibi bakıyordu. Emin" şey yapma abicim yapma''. Ardından semihin beni eve getimesi ile mezarlıktan ayrıldık...

Eve geldiğimde sıcak bir duşa girdim ve birazda orada ağladım elimde değildi. Çıktıktam sonra kendimi direkt yatağa atmıştım. Yarına yani yeni hafta pazartesiye kadarda. Uyanmadım. Zaten çetin Ulu üç günlük tatil vermişti bana ve yarın işe başlıyordum. Aman ne güzel. ... .... ... ..... .....................

Yeni bir hafta yeni bir sabah sabbah ilk geldiğim. Vakit hastalarıma baktım. Bazılarinı taburcu ettim bazılarına baktım ama yeni gelen hasta hâlâ uyanmamıştı. Durumuna baktım iyiydi uyanmaması imkansızdı. Bu işte bir terslik vardı. Çetin Ulu'ya bildirmek için çıktığımda yoktu ortalıkta. Sanırım daha gelmemişti. Yanıma bir hemşire geldi."hocam yeni hastanız uyanmış sizi görmek istiyormuş.'' onaylayarak gönderdim ben de hastaya gittim. İçimdende sövdüm hayır yani ben yanında iken neredeydi.? Kapı önüne geldiğimde derin bir nefes aldım. Kapıyı tıklattım ve içeri girdim. Yatakta oturur vaziyette yatıyordu. Kimsiniz diye bakmaya başladı. Kısa bir açıklama yaptım. "Doktorum, doktorun" "sana hasta gibi mi duruyorum oradan bakınca" ruh hastası kendini ilk dakikadan belli etmişti. Zaten böyleleri hep beni bulurdu. Ne dediğini anlamadan sustum. Aptal herif ilk dakikadan ilk cümlesini bam diye söylemişti. Bu aptal nerelerde virgül nokta kullanmıştı ki. "Doktor niye öyle bakıyorsun, ben niye burdayım." İşte buna cevabım vardı. "Trafik kazası geçirdiniz bu yüzden buradasınız" anlamışçasına kafasını aşağı yukarı sallamaya başladı. "peki ya o adama ne oldu." Gözlerim dolmuştu. Abimden bahsediyordu. "Onu kaybettik siz uyanmadan bir gün önce gömdüler" bu bir kazaydı ve onunda suçlayamazdım. Dalmış gibi olduğunda "Kıraç bey dutumunuz iyi eğer bu şekildegiderse iki güne tabur-" "susarmısınız" demesi ile sustum. HAYVAN! Ardımı dönüp çıkacakken beni durdurdu. Ve bir kahve istedi. CİDDİ Mİ "Kıraç bey ben doktorum garson değil" dedim hızlıca bide bunun kahveye alerjisi yokmuydu? "Hem sizin alerjiniz var kahve ye'' kafasını biraz indirdi. Ve gözlerini bana kenetledi. "Öyle mi ya" şimdi bu herif benimle niye dalga geçiyordu. Geri durmadım bende gözlerine baktım. En net şekilde "öyle" dedim. Omuz silkti. "Öyle olsun doktor hanım sizimi kıracağım içmıyorum." Ya sabır çekerek dışarı çıktım. Bir hemşireye denk gelip kahveyi o ruh hastası herife vermesini söyledim.

Hastaneden çıktığımda hava kararıyordu. Manav'a gittim. Biraz meyve sebze alarak eve döndüm. Eve girerken "abi" demiştim. Ardıdan başka bir ses bana 'aptal o öldü' demişti. Gülmüştüm bu halime gerçek bir aptaldım. Gaipten sesler duyuyordum. Ardından kendime ufak bir atıştırmalık hazırlamıştım oturup birde filim açtım. MİSS. Ama tabi ki de bu akşamı birileri bozacaktı. Saat 9:30'u gösterdiğinde telefonuma ardı sıra mesajlar ve aramalar düşmeye başladı. Seren'in numarası beni arayordu. "Hayır olsun" diyerek cevapladım. Seren önce bağırdı. "Açtı" sanırım yanındakilere. "Alo seren ne oldu niye herkes aynı anda beni arıyor" seren aceleci aceleci konuştu. Ama birşey anlamadım. "Seren düzgün konuş hiçbir şey anlamıyorum. Derin bir nefes aldığını duydum. Arkadan dur sesleri falan geliyordu. Ne halt dönüyordu orada. "Hocam yeni hastanız, eğer doktor'um gelmezse intihar ederim diyor" dedi tek nefeste yeni hastam kimdi Altınsoy siktir! Allah belanı versin ruh hastası manyak.....

Yeni bir bölümün sonu hepinize Teşekkür ediyorum nasıl olduğunu yorumlarda belirtin lütfen.☕☕☕