Hiç canı acidimi benim acıdı her gün her an insan en çok sevdikleri tarafından hirpalaniyormus acı cekiyormus ben hergun her an acı çekti istemediğim bir hayata magruz kaldım yazdığım kitaplari okuduğum şeyler hor gorduler görmezden geldiler ise yaramiyacagini söylediler boş yere okuduğumu söylediler bosyer cabaladigimi oysa ben kitaplarda hayat buluyordum Hayeler kuruyordum hayatlar oluşturuyorum hergun acınası bir durumdaydim yazdığım seylerin izlenmesi yaza yıldız atılması digil cabaladigimi görmelerini istiyordum çok cabaliyordum ama emrklerimi goren olmuyordu üstelikte hor goruluyordum bir insan için ne kadar acı digilmi ben gendimi görünen bir varlık zanederken meğerse gorunmezmisim duygularimi gormuyorlarmis ne saçma hayatımızı birilerine baglamamiz ne kadar sıra dışı sadece iki satır iyi şey duymaya ne kadar muhtacmisiz hiç bilmiyorum bildiğim tek birşey var bizi görmedikleri

-------------

Uzulunce yazdım bazen görünmez olmak ne zor