Alıntı:

"Kızım Ülkü." Kalem elimden düştü. Başımı ovup önümdeki kağıt yığınına baktım. "Uğraşma daha fazla şu insanlarla." Beynimin içinden yükselen babamın sesi ile tebessüm ettim.

"Oynuyoruz işte baba, onlar hayatımla ben onlarla." Vurmadan ama acıtarak... Kanayan yaralar kabuk bağlamadan yenisini açarak ama masumduk hepimiz.

 Öldürdüğünü bilmeden öldürenlerdi onlar, bense bu cinayeti ilmek ilmek işleyip onlara servis eden. Herkes masumdu bu hikayede. Suçlular bizi birbirimize düşürüp çoktan terk etmişti şehri."

...

Herkese merhaba!

Bu kitabımda diğerlerinden farklı olarak bölümler için oy ve yorum isteğince bulunacağım. Hissettiklerinizi ve desteğinizi esirgememenizi temenni ediyorum. 

Ufak bir giriş olsun yakında bölüm gelecek.

O zamana kadar gelen herkesle burada bulaşmak dileği ile.

Başlama tarihinizi buraya atabilirsiniz minik kurabiyelerim.