Aradan bir kaç ay geçmiş, Buse, Eren ile aynı üniversiteyi tutturmuşlardır. Buse her ne kadar müzikle uğraşmasa bile okumak istediği bölümü tutturmuştur. Ses mühendisi olma yolunda emin adımlarla ilerliyordur. Eren ise daha çok yazılımla ilgileniyordur. Yani oda yazılım mühendisliğini tutturmuştur. Ama müzik yapmasına engel değildir.

Eren ve Buse hem birlikte yaşayacakları hem de okula yakın bir ev bulmuşlardır. Eren ve Buse neredeyse hep birliktelerdir. Bu birlikteliğin tadını çıkartırlar.

Bir gün Buse evde temizlik yaparken Eren, Buse'nin şarkı söylediğini duyar ve sesinden etkilenir ve Buse'ye seslenir:

_ Ne güzel şarkı söylüyorsun sen öyle.

Buse haliyle uyanır tabi:

_ Teşekkür ederim. Ya ben sadece mırıldanıyordum da öyle kendi kendime.

Eren Buse'yi içeri çağırır ve gitarını alır:

_ Hadi, söylesene o mırıldandığın şarkıyı lütfen. Utanılacak bir şey yok.

Eren'in bir kaç kere dil dökmesi sonucu Buse ikna olur ve söylemeye başlar...

Eren o kadar etkilenir ki gitar çalmayı bırakıp sadece Buse'ye odaklanır. Bir süre sonra Buse sormaya başlar:

_ Eren, tatlım iyi misin, niye çalmayı bıraktın?

Eren kendine gelir ve şunları söyler:

_ O kadar güzel söylüyorsun ki dinlemeye ve bakmaya doyamadım.

Eren'in bu söyledikleri Buse'nin hoşuna gider. Eren niye Buse'nin şarkı söylemekten kaçındığını merak eder. Buse ona küçükken sahnede yaşadığı travma yüzünden sahne korkusu olduğunu ve bu yüzden şarkı söylemekten kaçındığını söyler.

Eren sayesinde birazda olsa korkularından sıyrıldığını anlar. Her ne kadar Buse dışarıda şarkı söylemekten kaçınsa bile Eren'in yanında hep rahattır. Eren ile birlikte şarkı söylemekten hiç yorulmaz. Hatta Buse bir süreden sonra müzik öğretmenliğini düşünmeye başlamıştır.

Eren sayesinde Buse şarkı söyleme korkusunu yenmiştir. Eren ve Buse sanki evli bir çift gibi olmuşlardır. Ev işlerini birlikte yaparlar, derslerini birlikte çalışırlar...

☆☆☆☆☆♡♡♡♡♡☆☆☆☆☆☆♡♡♡♡♡☆☆☆☆